Na 10 scríbhneoir Francach is fearr

Is í an fhírinne ná go ndéanann scéal na Fraince monaplacht ar go leor de na scéalaithe agus de na scéalaithe is mó ar domhan. Ó inné agus inniu. In ainneoin a bheith timpeall an seachtú nó an t-ochtú háit i measc na dteangacha is mó a labhraítear ar domhan, tá teagmháil lyrical na Fraincise i gcónaí tar éis a mhealladh go leor léitheoirí. Ach ní bheadh ​​aon rud den litríocht Fhrancach seo gan na húdair mhóra a bhaineann léi. Ós rud é Víctor Hugo o Alexander dumas suas hollebecq, cuireann an iliomad scríbhneoirí Francacha saothair uilíocha ar fáil cheana féin.

Is fíor go bhfuil i mo roghanna de na scríbhneoirí is fearr as gach tír Is gnách liom díriú ar an XNUMXú agus XNUMXú haois, ar a mhéad tarrtháil mé údar éigin ón XNUMXú haois. Baineann sé le roghnú ó dhearcadh suibiachtúil a bhfuil níos géire teangeolaíochta ann, ar ndóigh. Ach is é an rud, má fhaigheann muid purists, cén scoláire a bheadh ​​​​leomh a chur in iúl Jules Verne mar níos fearr ná Proust agus bunaithe ar cad...?

Mar sin, más rud é, ón leibhéal oifigiúil nó acadúil, nach féidir a mharcáil cad é an ceann is fearr, ní mór dúinn a bheith ar an lucht leanúna simplí a sheoladh dúinn féin a chur in iúl leis an tagairt ach blas pearsanta. Agus anseo fág mé mo cheann. Rogha de cad é domsa an deichniúr is fearr leis na scríbhneoirí is fearr sa Fhrainc.

Na 10 scríbhneoirí Francacha is fearr a mholtar

Alexander Dumas. an eachtra iomráiteach

Maidir liom féin, léitheoir ginearálta na litríochta níos reatha, tosaíonn aon údar san am atá caite faoi mhíbhuntáiste. Ach amháin i gcás Alexandre Dumas. Tá a Áireamh de Monte Cristo inchomparáide le Quixote ach, ina theannta sin, a chúlra níos dorcha timpeall díoltas, misfortunes, briseadh croí, cinniúint agus aon ghné eile a dhíríonn ar an eipiciúil ó ghnéithe chomh difreálach leis an eachtra a rinne aistear an tsaoil go gnéithe de níos mó daonnúla. doimhneacht.

Ach is é sin, i dteannta leis an méid thuasluaite go bhfuil obair riachtanach eile. D’eascair siad go léir as dorn, litir agus peann an scríbhneora uilíoch seo. Alexander dumas chum Count Monte Cristo agus na 3 musketeers. Chuir an dá shaothar, agus cá mhéad ina dhiaidh sin faoi na carachtair seo, Dumas ar bharr na cruthaitheoirí liteartha. Ar ndóigh, mar a tharlaíonn beagnach i gcónaí, obair Alexander Dumas tá sé i bhfad níos fairsinge, le níos mó ná 60 leabhar foilsithe de chineálacha éagsúla. Úrscéal, amharclann nó aiste, níor éalaigh aon rud as a pheann.

Roinneadh an Eoraip i lár an naoú haois déag go hiomlán ina ranganna, marcáilte go díreach cheana féin ag an eacnamaíocht seachas teidil, sinsearacht agus strata ag brath ar "sclábhaíocht." Ba é an sclábhaíocht nua an claochlú cumhachtach tionsclaíoch, an meaisín a bhí ag fás. Níorbh fhéidir an éabhlóid a chosc agus na neamhionannais a bhí clúiteach i gcathracha móra allmhairithe níos mó agus níos mó áitritheoirí. Údar tiomanta ab ea Dumas, a raibh an-tóir air, ar cheapacha an-bhríomhar agus le hintinn an mhaith agus an t-olc a scaipeadh, ach i gcónaí le pointe cáineadh bunúsach.

Cás le ceann de na heagráin is déanaí de “The Count of Monte Cristo”:

Julio Verne. i bhfad níos mó ná fantasy

Eachtra agus fantaisíocht i dtiúin le saol atá ar imeall na nua-aimsearthachta mar aistriú aisteach i ndiaidh doiléire, sean-mhiotais agus creidimh a oireann níos lú agus níos lú don saol atá le teacht. Is é Jules Verne an croinicí is fearr ar an athrú ama ó thaobh iontach de a fheidhmíonn mar mheafar agus hipearbóil.

Jules Verne tháinig sé chun cinn mar cheann de réamhtheachtaí an seánra ficsean eolaíochta. Seachas a chuid dánta agus a fhóraim i ndrámaíocht, rinne a fhigiúr a bhealach agus sháraigh sé go dtí an lá inniu i taobh an scéalaí sin i dtreo theorainneacha an domhain aitheanta agus teorainneacha an duine. Litríocht mar eachtra agus tart ar eolas.

I dtimpeallacht bheo an údair seo sa naoú haois déag, bhog an domhan le mothú spreagúil nua-aoiseachais a baineadh amach a bhuíochas leis an Réabhlóid Tionsclaíoch. Meaisíní agus níos mó meaisíní, aireagáin mheicnithe atá in ann obair a laghdú agus bogadh go gasta ó áit amháin go háit eile, ach ag an am céanna bhí a taobh dorcha fós ag an domhan, nach eol don eolaíocht go hiomlán. Sa tír sin ní raibh spás iontach ann do Cruthú liteartha Jules Verne. Spiorad taistil agus anam suaimhneach, bhí Jules Verne mar thagairt ar an méid a bhí fós ar eolas.

Tá rud éigin le Jules Verne léite againn go léir, ó aois an-óg nó cheana féin le blianta anuas. Bíonn pointe moltach i gcónaí ag an údar seo d’aois ar bith agus téamaí do gach cách.

Victor Hugo. an eipiciúil anam

Údar cosúil le Is tagairt bhunúsach é Víctor Hugo an domhan a fheiceáil faoin priosma rómánsúil sin a bhí tipiciúil dá chuid ama. Dearcadh ar an domhan a d’aistrigh idir an esoteric agus an nua-aois, tráth inar ghin meaisíní saibhreas tionsclaíochta agus ainnise i gcathracha plódaithe. Tréimhse inar chónaigh sna cathracha céanna sin áilleacht an bhorurgeoisie nua agus dorchadas na haicme oibre a phleanáil ciorcail áirithe in iarracht leanúnach ar an réabhlóid shóisialta.

Codarsnacht leis sin Bhí a fhios ag Victor Hugo conas a ghabháil ina shaothar liteartha. Úrscéalta tiomanta do idéalacha, le rún athraithe ar bhealach éigin agus plota bríomhar, an-bhríomhar. Scéalta atá á léamh fós inniu agus fíor-mheas acu ar a struchtúr casta iomlán. Ba é Les Miserables an t-úrscéal binn sin, ach tá i bhfad níos mó le fáil amach san údar seo.

Marcel Proust. Rinne an fhealsúnacht argóint

Uaireanta is cosúil go mbíonn iarmhéid cúitimh ag teastáil ón mbronntanas an-mharcáilte. Marcel Proust bhí cuid mhaith de chruthaitheoir dúchasach aige, ach i gcodarsnacht leis sin d’fhás sé aníos mar pháiste le sláinte íogair. Nó b’fhéidir go raibh sé ar fad mar gheall ar an bplean céanna. Ó laige, faightear íogaireacht speisialta, tuiscint ar imeall an tsaoil, deis gan samhail chun an bronntanas cruthaitheach a dhíriú ar aincheisteanna an tsaoil. bheith ann.

Mar gheall ar laige ní féidir ach éirí amach a bhreith, an fonn míshástacht agus an dóchas a chur in iúl. Litríocht, cliabhán na n-anamacha doomed chun tragóid, sublimation cailliúnaithe agus machnamh aonchiallach ar cé muid i ndáiríre. I lár an aistrithe idir an XNUMXú agus an XNUMXú haois, bhí a fhios ag Proust níos fearr ná éinne conas sintéis na maireachtála a cheangal, ag géilleadh do impleachtaí a óige é féin a bhailiú nuair a shroich sé aibíocht.

Faigheann Lovers of Proust ina shárshaothar Is cúis áthais liteartha é "Ar thóir am caillte", agus éascaíonn roinnt imleabhar an cur chuige maidir leis an leabharlann sheachtrach iontach sin i bhformáidí cásanna:

Ar an láimh eile, is é an deacracht is mó a bhaineann le ficsean existentialist a scríobh ná sruth fealsúnachta a d’fhéadfadh a bheith ann. Chun an fórsa láraimsitheach seo a sheachaint a threoraíonn an scríbhneoir i dtreo toibreacha an smaoinimh agus a mhaolaíonn carachtair agus suíomhanna, teastaíonn pointe fíorthábhacht, rannchuidiú le fantaisíocht nó le gníomh fuinniúil (is féidir smaoineamh, machnamh a bheith ina ghníomh freisin, a mhéid is féidir leo bog an léitheoir idir braistintí, idir bhraistintí i gcroineolaíocht nach bhfuil statach riamh). Ní raibh ach san iarmhéid sin a d’fhéadfadh Proust a shaothar iontach In Search of Lost Time a chruthú, an tsraith úrscéalta sin fite fuaite le chéile ag dhá shnáithe, delicacy nó leochaileacht agus braistint an chaillteanais, na tragóide.

Ar deireadh marbh ag aois 49, is dóigh go mbeidh a mhisean ar an saol seo, má tá misean nó cinniúint ag an domhan seo, dúnta go macánta. Is é a chuid oibre cruinniú mullaigh na litríochta.

Marguerite Yourcenar. An peann is versatile

Is beag scríbhneoir a bhfuil ainm bréige air a rinne ainm oifigiúil, i bhfad níos faide ná an úsáid shaincheaptha nó choitianta a fhreastalaíonn ar chúis na margaíochta, nó a léiríonn míchlú ar an scríbhneoir a bheith ina dhuine difriúil. I gcás Crayencour Marguerite, díorthaíodh úsáid a sloinne anagramáilte, nuair a rinneadh saoránach SAM de i 1947, i stádas oifigiúil an Yourcenar a bhfuil cáil dhomhanda air cheana féin.

Idir an scéal agus an scéal bunúsach, díríonn an fhíric seo ar an saor-aistriú idir an duine agus an scríbhneoir. Mar Crayencour Marguerite, dírithe ar an litríocht ina cuid léirithe uile; taiscéalaí litreacha óna bhunús clasaiceach; agus leis an gcumas intleachtúil a bhí ag cur thar maoil leis i dtreo na hirise insinte i bhfoirm agus substaint, bhog sé i gcónaí le toil dhaingean agus tiomantas liteartha neamh-inchúlghairthe mar shlí mhaireachtála agus mar bhealach agus mar fhianaise bhunúsach ar an duine sa stair.

Oiliúint liteartha féin-mhúinte, tipiciúil de bhean a raibh a hóige i gcomhthráth leis an gCogadh Mór, cuireadh a cuid imní intleachtúil chun cinn ó fhigiúr a hathar. Agus a bhunús uaisle, buailte ag an gcéad choimhlint mhór Eorpach, cheadaigh figiúr athair an saothraithe cumhacht a thabhairt don bhean óg chumasach.

Ina laethanta tosaigh mar scríbhneoir (ina fichidí luatha, bhí a céad úrscéal scríofa aici cheana) rinne sí an tasc seo comhoiriúnach le húdair iontacha Angla-Shacsanach mar í féin a aistriú go Fraincis dhúchais. Virginia Woolf o Henry James.

Agus is í an fhírinne ná gur lean sí ar feadh a saoil leis an tasc dúbailte seo a cruthú féin a fhorbairt nó na saothair is luachmhaire i measc chlasaicí na Gréige nó aon chruthaithe eile a rinne ionsaí uirthi agus í ag taisteal go minic.

Aithnítear oeuvre Marguerite féin mar thacar saothar an-mhíniciúil, lán d’eagna i bhfoirm chomh sofaisticiúil agus atá léiritheach. Comhcheanglaíonn úrscéalta, dánta nó scéalta an údair Fhrancaigh seo foirm iontach le substaint tharchéimnitheach. Aithníodh a tiomantas ar fad nuair a tháinig sí chun cinn mar an chéad bhean a tháinig isteach in Acadamh na Fraince, siar i 1980. Seo leabhar a bhfuil cuid dá haistí ann:

Ann Ernaux. bithfhicsean

Níl aon litríocht chomh tiomanta leis an gceann a thugann fís dírbheathaisnéiseach. Agus ní bhaineann sé ach le cuimhní agus eispéiris a tharraingt chun plota a chumadh ó na himthosca is foircneacha a bhíonn le sárú ag tráthanna stairiúla níos dorcha. Maidir le Annie Ernaux, glacann gach rud a dúradh le gné eile tríd an réalachas plota a dhéanamh sa chéad phearsa. Réalachas níos dlúithe a théann thar maoil le barántúlacht. Faigheann a chuid liteartha níos mó brí agus is aistriú fíor é an comhdhéanamh deiridh chun cónaí in anamacha eile.

Agus déileálann anam Ernaux le tras-scríobh, ag meascadh íonachta, clairvoyance, paisean agus rawness, cineál hintleachta mhothúchánach ag freastal ar gach cineál na scéalta, ó radharc an chéad duine go mimicry den saol laethúil a chríochnaíonn suas splashing dúinn go léir in aon cheann de. na radhairc a chuirtear os ár gcomhair.

Insíonn Ernaux dúinn faoina shaol agus ár saolta, agus cumas neamhghnách aige maidir le meon iomlán an duine, cuireann Ernaux in iúl dúinn faoina shaol agus faoinár saol, tionscadail sé cásanna cosúil le léirithe téatair áit a bhfeicimid sinn féin ar an stáitse ag aithris ar ghnáthshamhlaíocht smaointe agus sruthanna an psyche diongbháilte. a chur in iúl cad atá ag tarlú leis an nonsens na tobchumadh go bhfuil an saol a shíniú mar an gcéanna ceathar.

Ní bhfuaireamar i leabharliosta an údair seo Duais Nobel don Litríocht 2022 insint a cheanglaíonn an gníomh mar chothú na plota. Agus mar sin féin tá sé draíochtúil a fheiceáil conas a théann an saol chun cinn leis an deireadh mall aisteach sin de chuimhneacháin le bheith á bhrú ar deireadh, i gcodarsnacht aisteach, le himeacht na mblianta ar ar éigean a thuigtear. Rinne an litríocht draíocht ar an imeacht ama idir ábhair imní an duine is gaire. Seo ceann de na leabhair is mó aithne aige:

Michel Houellebecq. na Fraince Bukowski

ón gceann sin Micheal Tomais, d’fhoilsigh sé a chéad úrscéal le teach foilsitheoireachta mór le rá ach ó mhionlaigh elitisteacha, tharraing sé a fhís neamhstruchtúrtha, aigéadach agus criticiúil cheana féin chun coinsiasa nó viscera a mhúscailt. Leis an spiorad insint-bellicose sin, is beag a d'fhéadfainn a shamhlú go n-osclódh sé suas do léitheoirí ó gach speictream. Féadfaidh an sofaisticiúlacht i gcúlra ceapa a bheith succulently d’aon léitheoir má cheadaíonn an fhoirm, an pacáistiú, an teanga is dírí rochtain ar an réimse níos intleachtúla sin. Cé acu is mar an gcéanna, a fhios agam conas a sleamhnán idir gníomh beo, dáileog de hemlock. Sa deireadh, chroch Michel a shaothar le leabhair chonspóideacha a ndearnadh cáineadh géar orthu. Gan dabht, ciallaíonn sé sin go múscail agus go múscail a scéal an t-anam is tábhachtaí atá ag léitheoir ar bith.

Y Michel Houellebecq baineann sé an chothromaíocht sin amach i mbeagnach gach rud a leagann sé amach a insint. I stíl a Paul auster a shamhlaíocht a scaipeadh idir úrscéalta reatha, ficsean eolaíochta nó aistí. Cothaítear amhras i gcónaí nuair a dhéantar comparáid. Agus is í an fhírinne ná nach rianaíonn an scéal taiscéalaíoch reatha, nua-aimseartha, cosáin chomhionanna idir na cruthaitheoirí is avant-garde. Ach caithfidh tú a bheith ag brath ar rud éigin chun fiúntas an údair a shuíomh. Más rud é, domsa, go ndéanann Houellebecq úscraí Auster a dhriogadh uaireanta, mar sin mar a fhanann sé ...

Is gné a thaitníonn go mór liom faoin údar seo a thaobh ficsean eolaíochta. Comh maith le Margaret Atwood ar fáil ina úrscéal The Maid dystopia saibhir coinsiasa-ardú, rinne Michel mar an gcéanna lena déanaí "The potential of an island", ceann de na scéalta sin a fhaigheann, le himeacht ama, an luach atá aige, nuair a thagann amanna chun tosaigh sa smaoinimh. cruthaitheoir a chríochnaigh an t-úrscéal seo. Don chuid eile, tá go leor le roghnú as i “Michel de sloinne unpronounceable”, agus seo mo smaointe faoi ... Seo ceann de na leabhair is déanaí aige:

Albert Camus. seanachas mar eachtra

Mar scríbhneoir maith existentialist, b’fhéidir an ceann is ionadaí don treocht nó don seánra seo, Albert Camus bhí a fhios aige go gcaithfeadh sé scríobh go luath. Tá sé ciallmhar go dtagann duine de na húdair a rinne an iarracht ficsean a úsáid chun an t-anam a bhaint amach sa chiall deiridh, chun cinn mar scríbhneoir ós rud é go gcuireann an óige an t-eolas sin ar an saol chun cinn. Maireachtáil mar an talamh dramhaíola sin a shíneann nuair a bhíonn an óige tréigthe.

Ón gcodarsnacht seo a rugadh le daoine fásta tagann maolú Camus, an mothú go bhfuil coimhthiú ag duine, nuair a bhíonn sé lasmuigh de mhórshiúl, in amhras gur áiféis í an réaltacht atá faoi cheilt mar chreidimh, idéil agus inspreagadh.

Fuaimeann sé beagán marfach, agus tá sé. Más rud é go bhfuil Camus ann is é a bheith in amhras faoi gach rud, go dtí go bhfuil sé ag teorainn leis an buile. Tugann a thrí úrscéal foilsithe (ní mór dúinn cuimhneamh go bhfuair sé bás in aois a 46) léargas soiléir dúinn ar ár réaltacht, trí charachtair a cailleadh iontu féin. Agus fós is iontach an rud é géilleadh don chine daonna sin atá nocht de dhéantús. Fíor-aoibhneas liteartha agus intleachtúil. Seo ceann de na heagráin is déanaí de “The Foreigner”:

Fred Vargas. An noir is galánta

Breithním go pearsanta é sin nuair is maith le scríbhneoir Fred vargas fanann sé le gile iomlán i seánra bleachtaireachta os cionn níos mó claonta dubha, ní foláir nó gur maith leis fós an ealaín sin d’úrscéal bleachtaireachta amháin a chothú, áit a meastar bás agus coir mar enigma agus a fhorbraíonn plota i dtreo fhionnachtain an dúnmharaithe, i ndúshlán a mholtar don léitheoir.

Nuair a bhíonn an duán seo maith go leor, ní gá dul i muinín oiriúintí níos lurid nó díorthaigh ghránna a splancfaidh gach aicme shóisialta. Leis seo nílim ag baint ó úrscéalta coireachta (a mhalairt ar fad, ós rud é go bhfuil sé ar cheann de na seánraí is fearr liom), ach táim ag cur béime ar an gcumas íontach chun iontas a dhéanamh ar an scéal. Connan doyle o Agatha Christie nuair is cosúil go bhfuil gach rud scríofa sa réimse sin.

Is fíor gur féidir le teagmháil mhiotaseolaíoch nó fiú iontach atá thart timpeall ar an plota draíocht ar leith a thairiscint agus an léitheoir á bhrú i dtreo cásanna ina mbíonn an t-imscrúdú ag suirí le gnéithe esoterica, ach is ann atá an scéal. Scil Fred Vargas gach rud a réiteach le buanna réasúnach a la Sherlock Holmes.

Mar sin mo bhuíochas ar fad leis an scríbhneoir atá taobh thiar de ainm bréige Fred Vargas agus a diongbháilteacht póilíní níos íon a scríobh le cuimhní cinn ar rúndiamhair ársa nach bhfuil i mbeagán dá leabhair. Cé go bhfuil sé fíor freisin go gcríochnaíonn maighnéadas mór an seánra noir suas i gcónaí roinnt radharcanna ...

Tarrtháil mé leabhar uathúil le Fred Vargas agus a choimeádaí Adamsberg mar phríomhcharachtar i gcásanna éagsúla:

Jean-Paul Sartre. An brilliance spíonta

Tá an t-idéalachas is mó atá tiomanta don duine, agus a iompraíodh go dtí na hiarmhairtí deireanacha aige, dírithe i gcónaí ar an taobh clé, i dtreo na sóisialta, i dtreo chosaint an stáit i dtreo an tsaoránaigh agus i gcoinne farasbairr an mhargaidh a chríochnaíonn i gcónaí ag teorannú. rochtain ar shaibhreas (Dá gceadófaí gach rud don mhargadh, chuirfeadh sé deireadh leis féin, is léir sin sa treocht atá ann faoi láthair).

Mar idéalaíoch sa chiall seo agus mar existentialist as ciontú fealsúnachta ba chúis leis Jean Paul Sartre (le cibé duine a bhí ina bhean Simone de Beauvior), do litríocht beagnach marfach mar thasc feasachta agus do chineálacha eile tograí insinte mar an aiste a rinne iarracht caitheamh agus cuimilt duine a throid in aghaidh fathaigh le fuinneamh, misneach agus beogacht a chúiteamh. Existentialism sa réimse liteartha agus tiomantas agus agóid in aon réimse scríbhneoireachta eile idir an sóisialta agus an fhealsúnacht.

Is dócha gurb é do rud féin é saothar níos bríomhaire, le tinge fealsúnachta ach le hinsint shóisialta na hEorpa scriosta tar éis an Dara Cogadh Domhanda. Leabhar riachtanach leis an genius Sartre a chothaigh smaointeoirí ach literati freisin. Bealach chun an domhan a tharchur (nó an rud a bhí fágtha de), a bhí mar staidéar antraipeolaíoch ach a tháinig chun bheith ina fhoinse freisin chun cuntas pearsanta a thabhairt ar an oiread sin intéirríneach de chailliúnaithe sa chogadh (is é sin, ar fad)