Faigh amach na 3 leabhar is fearr ag Umberto eco

Ní féidir ach le semiologist leanúnach dhá úrscéal mar Foucault's Pendulum nó The Island of the Day Before a scríobh agus gan dul amú san iarracht. Cluiche Umberto Eco Bhí an oiread sin eolais aige ar chumarsáid agus ar shiombailí i stair an chine daonna, gur chríochnaigh sé ag doirteadh eagna i ngach áit sa dá leabhar ficsin seo i dtreo an bhaint deiridh a bhaint as brí an duine.

I bprionsabal (agus do go leor léitheoirí freisin sa chás deireanach), is cosúil go bhfuil úrscéalta ró-dlúth iontu, ina gcuirtear rún spéisiúil le nochtadh in iúl ach a théann chun cinn go ró-mhall, ag scrúdú sonraí a éalaíonn leis an ngnáthléitheoir nach bhfuil suim aige i ndoimhneacht theoiriciúil.

Anois go bhfuil an t-údar seo fágtha againn, b’fhéidir go gcaillfimid é. Tá a oidhreacht tógtha ag Dan Brown o Javier Sierra sa Lánléargas Náisiúnta, chun beirt oidhrí fiúntacha a ainmniú. Ach, gan baint uaidh, níl an oiread sin eagna ag aon cheann de na húdair rúndiamhra reatha faoi na enigmas móra a bhaineann linn mar shibhialtacht.

Scríobh Umberto Eco aiste daonnúil agus fealsúnachta freisin, mar ollamh maith go raibh. Cibé an litríocht ficsin a bhí ann nó téamaí níos réadúla, d’éirigh le Eco na milliúin léitheoirí a ghabháil i gcónaí.

3 úrscéal molta le Umberto Eco

Ainm an rós

Níl, ní raibh dearmad déanta agam ar an sárshaothar seo den údar. Cruinniú Mullaigh sa mhéid gur shroich sé na milliúin léitheoirí agus dá bhrí sin, agus pointe oibiachtúlachta á lorg aige, caithfear é a ardú go buaic a chruthaithe.

Is úrscéal é nach bhfuil ach an pointe ceart sofaisticiúlachta aige, ceann a fhágann go mbraitheann an léitheoir go bhfuil sé cliste an cás a thuiscint agus a réiteach, cás fánach a théann i bhfeidhm ar phobal cléireachais ina bhfuil go leor acu ag géilleadh go riocht tromchúiseach de réir a chéile. .

Cinnte is cuimhin leat go leor ón leabhar nó ón scannán: an leabharlann, an asarlaíocht, an mhoráltacht bhréagach, an pionós, an chiontacht, an bás, agus roinnt teangacha blued mar an t-aon mharc coitianta sna básanna go léir a leanann a chéile ...

Oileán an lá roimhe

Tá rud éigin d’fhicsean eolaíochta san úrscéal seo a cruthaíodh sa bhliain 1643, cineál codarsnachta suimiúla a chuireann as do agus a chuireann iontas ort. Tá domhan nua os comhair Roberto de la Grive tar éis longbhriseadh a chríochnaíonn a shaol beagnach.

Sábhálfar é a bhuíochas gur féidir leis dreapadh suas go long ar cosúil go bhfuil sí ag fanacht leis i lár na farraige. Agus é ag dul suas dó ..., tá sé ionann is dá mbeadh antashubstaintí na réaltachta bainte amach aige, spás idir aislingeach agus bíobalta a bheadh ​​sínithe aige Arthur C. Clarke do radharc éigin óna spás odyssey.

Agus fós is scéalta iad litreacha Roberto óna chuid ama a scríobhann sé chuig “the Lady”, ar eagla go léifeadh sé riamh iad. Ina epistles scríobhann Roberto faoi imeachtaí laethanta na n-amanna sin, faoi na rudaí a mheastar a bheidh mar an todhchaí is gaire.

Toisc nach fear ar bith é Roberto amháin, ina litreacha táimid ag fáil amach dó maidir lena fhíor-ábharthacht…, is fear é a ghlac páirt i duels móra agus a d’fhulaing ó ghrá mór. Suíomh iontach le hoileán Paradise, nach féidir a rochtain ón long a choinníonn tú sáinnithe áit ar bith.

Reilig Phrág

Cad atá ar eolas againn fúinn féin mar shibhialtacht? Tá ár bhfírinne comhdhéanta de shiombailí proto-men le teistiméireachtaí na teanga is struchtúrtha.

Ach i ndáiríre ..., is féidir gach rud a bheith chomh furasta a láimhseáil ... Cé a insíonn dúinn nach raibh Simonini i gcónaí á athbhreithniú ag fear faoina dhul chun cinn féin tríd an domhan? Bhí cónaí ar Simonini, príomhcharachtar an úrscéil seo i lár an XNUMXú haois agus thug sé aire do na rudaí a bhí ag tarlú a chíoradh.

Níl aon eolaíocht nó eolas eile trína chéile níos éasca ná an Stair. Ní bhaineann sé le hionramháil posteriori, ach faoi na rudaí a bheidh fíor sa mhéid atá scríofa i seanleabhair, ar mhaide peann timpeallaithe ag neamhlitearthacht, gan cinsireacht ná cáineadh. Ardaíonn an t-amhras simplí cásanna mistéireach.