Na 3 leabhar is fearr ag David Walliams

Tá daoine ann a chuireann litríocht leis an gcarachtar. Ag baint leasa as tarraingt na meán, is maith le duine éigin Bhí a fhios ag David Walliams conas a fhís grinn grinn a dhíriú ar an litríocht i spásanna cosúil le Little Britain, atá comhionann lenár Hora Chanante (le Joaquín Reyes agus cuideachta).

Faoin ngreann osréalach, grotesque, parodic agus fiú aoire seo, is minic a cheiltíonn cineálacha cruthaitheacha, an-ábalta torrents of humour a dhoirteadh isteach i réimsí eile.

Agus a sraith gan teorainn “Scéal dochreidte…” Is taispeántas é a leanann ar aghaidh ag gáire ó léitheoirí ar fud an domhain. Is cinnte gur oidhre ​​fiúntach é dá chompánach Tom géar, ceann de ríthe an úrscéil ghreannmhar, nár dhírigh sé ach níos mó ar léitheoirí níos óige. An bhféadfadh sé gur ghlacamar leis nach bhfuil an greann san úrscéal ach do pháistí amháin?

Is folcadh úr é aon cheann de scéalta Walliams, gan a chuid Williams i a bhaint as an ngá atá le cur isteach sóisialta, chun ár magadh a ghlacadh. Toisc go bhfuil Walliams ag iarraidh comhbhá i dtreo na ngnéithe is so-aitheanta dár ndomhan ionas go mbeidh muid ag magadh fúinn féin.

Na 3 Leabhar Molta is Fearr le David Walliams

Scéal dochreidte seanmháthair an gangster

Ní hé nach féidir linn amhras a chur air. D’fhéadfadh sé a rá go n-oibríonn na neacha grinn sin de ghnáth, réidh don leiceann éasca agus don bhiorán dosháraithe, don domhan thíos.

Níl aon phinsin le scríobh abhaile fúthu agus d’fhéadfadh díomá a bheith ar aon ghníomhaíocht eacnamaíoch ar luach saothair oifigiúil ag an am céanna i bhfoirm iarratais ón státchiste poiblí. Mar sin ní dhéanann seanmháthair Ben ach a bhfuil ar eolas aici atá le déanamh aici. Agus níl aon duine níos críonna ná seanmháthair atá tar éis filleadh ó gach rud cheana féin agus a bhfuil an neart fós aici margadh dubh iomlán a rialú gan a bogha bán a bhogadh ar éigean.

A speisialtacht: jewelry. Is é an cuspóir atá acu, brabús ar stíl Robin Hood, leas a bhaint as an bhfíric nach féidir príosúnacht a thuilleadh ag aoiseanna áirithe. Gáire ráthaithe, iontas agus gean do na carachtair seo a mhaireann i gcónaí inár gcroí lena gcomhairle chríonna, a gcuid manias meargánta agus a ndiongbháilteacht chun dul tríd gach rud.

Scéal dochreidte an fhathaigh intinne

Eachtraí Walliams is iontach. Tá a fhios ag Little Elsie (ná héist linn mar ceapann sí cheana féin go bhfuil sí aosta go leor do rud ar bith) faoi mhiotas an ollphéist uachtar reoite agus tosaíonn a ceann ag bubáil le smaointe chun a fháil amach cad atá fíor. Ní bhacann Elsie go mór le dul go dtí an Pol Thuaidh (mar is cosúil go bhfuil sí in ann beagnach rud ar bith). Ar an mbealach amháin agus go dtí deireadh a thurais beidh air aghaidh a thabhairt ar an gcuid is lú compordach d’eachtra iontach.

Toisc go mbeidh rudaí an-deacair, an bóthar fánach agus na hoícheanta fuar, agus sa deireadh, nuair a thiocfaidh sé (beidh orainn a fháil amach an féidir le Elsie gach rud a láimhseáil go hiomlán ainneoin nach bhfuil ann ach cailín) gheobhaidh muid amach go bhfuil gach rud, an teacht agus an turas, beidh sé mar chuid den fantaisíocht chéanna, an aisling eachtraíochta chéanna. Toisc mura bhfuil an t-ollphéist le feiceáil, b’fhiú go mór é. Agus má tá an t-ollphéist le feiceáil…, thairis sin, beidh ciall le gach rud.

Scéal dochreidte cara eisceachtúil

Tá an naive ag baint amach a connotation maslach. Agus fós, níl aon rud níos naive agus aitheanta mar riachtanach dár gcultúr, ar fud an domhain mar An Prionsa beag. Is é an óige an rud fíor. Daonnachta aghaidh ar fhionnachtain. An dóchas go mbeimid in ann an rud a bhreathnaíonn muid a athrú ó bhonn, gur féidir linn idirghabháil a dhéanamh chun é a athrú. Muinín i bpiaraí eile... Tugann an tUasal Fétido, lena thuin magaidh gan dabht, muid chuig an nóisean sin de bheith phobias faoin mbochtaineacht. Ach beagán ar bheagán, mar a fheiceann Chloe sinn, tá foghlaim an tsaoil á fheiceáil againn san Uasal Fetid, fantaisíocht duine a chónaíonn gan an oiread sin coinníollacha.

Agus ní ceist é a bheith i do hippie, níl ann ach claontachtaí agus stiogma a fhágáil faoi ghlas sa tarraiceán de sheacht n-eochracha. Déanaimis turas le Chloe agus a cara nua. Beidh níos mó ná ceann amháin de na scéalta a chloisfimid cosúil le moráltacht iontach nach ndéanann sé dochar riamh a mheabhrú, cé go bhféadfadh sé a bheith naive. Sa deireadh b'fhéidir nach bhfuil sa tUasal Stink ach fear trua, trua.