نوریا از apiphobiaبه از زمان کودکی ، او دارای ثبت هراسی بر روی زنبورهایی بود که اگرچه آنها نیش می زنند ، اما ساق پا معمولاً هیچ گونه شدیدی ندارد. و نوریا دختری است که آنقدر بزرگ شده است که آن را کشف کرده است. بنابراین ممکن است مجبور شوید در جای دیگری به دنبال ریشه ها بگردید، تمرکز ترس را به چیزی مرتبط تر که در دوران کودکی شما رخ داده است هدایت کنید.
زیرا بله، او در دوران کودکی خود با زنبورها و شیدایی آنها با نیش در جایی که وقتی احساس خطر می کنند تکه ای از پوست پیدا می کنند ملاقات کرد. اما نوریا فراتر از کشف خشونت های کوچک زندگی طبیعی ، چیزهای بیشتری برای کشف در محیط خانواده خود داشت. زیرا همه چیز در چیزی که همه به آن خانه می گفتند خوب کار نمی کرد.
سال ها می گذرد و نوریا خود را در موقعیت بسیار متفاوتی از ترس می بیند. زمانی که مجله شما برای همیشه درها را می بندد، بیکاری در خانه شما را می زند. و البته بدبختی ها این است که من نمی دانم با چه مغناطیسی می توان رویدادهای پیش بینی نشده بیشتری را آزاد کرد.
آنها به همراه برادرش رائول در موقعیتی قرار خواهند گرفت که پدرش در بیمارستان بستری شود. بدترین سناریو این است که تا آنجا که می توان از پدری پرسید که می تواند برای پدری که او را در کودکی ترک کرده است مطرح کند.
خاطرات کنار او از تنه حافظه به عقب شناور می شوند. همه چیز بین آنها خوب به نظر می رسید و با این حال خوشبختی بدون اینکه واقعاً دلایل آن را درک کند، منحرف شد. از آنجا که برای نوریا عشق زیادی وجود داشت ، نوعی که در بی نهایت کودکی فنا ناپذیر به نظر می رسد ...
نکته این است که شانس اجباری ، نیاز ضروری برای تجمع مجدد در پای تخت بیمارستان برای یافتن پاسخ ها مفید خواهد بود. هیچ چیز مانند یک موقعیت شدید برای کنار گذاشتن احساس گناه ، تعصب و سایر مزخرفات در مقابل چیزهای ضروری نیست.
و حتی ترس های قدیمی زنبورها ممکن است ناپدید شوند. زیرا گفتگوها ، ارتباطات ، گاهی اوقات درمانی ، دارونما در برابر هراس ها و آشتی با فیلیاها به زبان زبانی ترین آنها ارائه می دهند.
هم اکنون می توانید فصل زنبورها ، رمانی از الیسا فرر را در اینجا بخرید: