مانگا این فضیلت را دارد که در تمام انواع ژانرها پخش شود و به ادعایی کامل برای هر نوع خواننده تبدیل شود. به نظر می رسد فتح او از سرزمین های ژاپن به دنیای غرب پایانی ندارد. از کوچک‌ترین تا آن‌هایی از ما که سال‌ها به سر می‌بریم، می‌توانیم از انواع داستان‌هایی با آن ظاهر ژاپنی هذلولی (به نوعی آن را نام ببریم)، که قادر به تقلید از داستان‌های کودکانه یا حتی نقاشی‌های تصویری با نقطه‌ای غیرقابل انکار ساتن نوآر است، لذت ببریم. درخشش یک فانتزی سرریز
ما در حال حاضر می توانیم پیدا کنیم آستین برای فروش تقریباً در تمام کتابفروشی های فیزیکی یا آنلاین. و همانطور که می گویم، این یک صنعت غول پیکر است که امروز به سطح نمادین ترین تصویرسازی ها در خدمت کارتون می رسد. چیزی که قبلاً تحت سلطه کمیک ها بود، اکنون در قفسه های مشترک قرار دارد کتاب های مانگا در شرایط مساوی نه بهتر و نه بدتر، این صرفاً طعمی است برای داستان های کارتونی با دیدگاه خاص آنها و متنعم کردن یک سنت چند صد ساله که تا امروز تکامل یافته است.
نکته عجیب و غریب بدون شک این نوع کمیک تا حد زیادی مقصر موفقیت جهانی است که در دهه هشتاد شروع به کار کرد. به نظر می‌رسد کتاب‌های مانگا هرگز از مد نمی‌افتند، اما برعکس، مانگا خواننده‌های بیشتری دارد.
همانطور که گفتم، تمرکز عجیب و غریب همیشه نوآورانه آن کمک زیادی می کند. آن سهمی که از ذوق برای دور شروع می شود. چیزی که از شخصیت‌پردازی شخصیت‌ها تا قالبی را در بر می‌گیرد که در خالص‌ترین موارد نظم خواندن خود را از راست به چپ حفظ می‌کند. اینطور نیست که فرمت از اهمیت بیشتری برخوردار باشد، اما بهترین سازندگان مانگا معمولاً به انعکاس کمیک‌های خود نگاه مطلوبی ندارند. این نشان دهنده قدردانی از کار او به عنوان چیزی کاملاً هنری است.
در توسعه مانگا، یک نکته تقریبا ساده لوحانه در بسیاری از موارد مشاهده می شود. خیر تقریباً همیشه بر شر پیروز می شود، شاید به عنوان بسط فرهنگ ژاپنی با ارزش هایی مانند احترام همیشه در حال افزایش. فرهنگی به دور از دیدگاه های بدبینانه تر و سرخورده تر. و شما می خواهید که این چارچوب همیشه دور از خیالات فرسوده تر نباشد. داستان های خوب باید اخلاقیات ضمنی یا بیان شده خود را داشته باشند. و بنابراین در مانگا سرگرمی هایی با پایان های اغلب آرامش بخش برای قهرمانان شایسته آنها و همچنین پاداش های رضایت بخش از هر نوع پس از تلاش پیدا می شود. البته این بدان معنا نیست که ما از طنز، تمسخر و طنز گرفته تا صریح ترین انتقاد را پیدا نمی کنیم.
نکته این است که در کتاب‌های مانگا ما فانتزی را به وفور می‌یابیم (همیشه در زیبایی‌شناختی، اغلب در درونی‌ترین بخش طرح‌های آنها) که از حماسی تا حتی اروتیک را در بر می‌گیرد. تصاویری با ظرافت زیبایی شناختی که تخیل را بیدار می کند... خواندنی هایی که کودکان و بزرگسالان را در طبقه بندی های مربوطه مجذوب خود می کند، به عنوان مثال نسخه کودومو برای کودکان، یا شوجو یا شونن برای جوانان، خوزی، سینن برای بزرگسالان و هنتای بزرگسالان، علاوه بر این. به بسیاری از پیامدهای غیرقابل طبقه بندی دیگر که می توانند در فانزین های کوچک یا در نشریات دوره ای برای مجموعه داران واقعی ظاهر شوند.
یک جهان موازی کامل که در عکس هایی جاودانه شده است که مانند دنباله هایی از جزئیات شگفت انگیز منفجر می شوند. تصویری ساخته شده در ژاپن که هیچ موضوعی را پارک نمی کند. مانگا اینجاست تا بماند و سرسخت ترین یا گاه به گاه خوانندگان آن در حال حاضر لژیون هستند.