حتی لازم است به اصل همه چیز برگردیم. علیرغم این جمله که هرگز نباید به جاهایی که شاد بودید بازگردید ، ژانر نوآر و حتی هیجان های فعلی هر از گاهی نیاز به تنظیم مجدد دارندبه بیش از هر چیز برای خواننده معمولی که با پیچ و تاب های غیرممکن درگیر شده است. فناوری در خدمت جرم شناسی ؛ ذهنهای برجسته در جستجوی شگفتی خواننده بیش از حد پیچ خورده اند ...
همه اینها بسیار خوب است ، اما همانطور که می گویم بازیابی عناصر ادبیات ضعیف و حتی سینما به لطف تخیلات قدرتمندی مانند موارد فوق العاده و بسیار خوب است. Agatha Christie o هیچکاکبه دو توتم امروزه با مالیخولیا و در نقطه ای ساده لوحانه دیده می شود ، اما این پناهگاه از آن جدایی ناگوار به عنوان یک روایت داستانی محافظت می کند.
صدایی جدید مانند آن استفان اسپاتسوود آغاز ادبی خود را با این رمان آغاز می کند که از دلربایی و دلسردی اواسط قرن بیستم ناشی می شود ، زیرا ژانری نوآر بیشتر بر تحقیق و استنباط تأکید دارد تا خود تفریح مرگ و بیماری فعلی آن.
خلاصه
ویلوژین پارکر سه سال دستیار کارآگاه معروف لیلیان پنطیکاست بوده است. ویل در کودکی از خانه فرار کرد و به سیرکی پیوست که در آن همه چیز را آموخت. لیلیان ، مبتلا به بیماری اسکلروز ، در یکی از تحقیقات خود با او موافقت کرد و پیشنهاد داد که دستیار او باشد.
اکنون ، ویل و لیلیان با تحقیقات در مورد مرگ ابیگیل کالینز ، بیوه یکی از مغولان شهر که از فروش سلاح در جنگ اخیر اروپا ثروت زیادی به دست آورده است ، روبرو می شوند. اما این فقط یک تحقیق نخواهد بود و زندگی ویل و لیلیان از عواقب آن رنج می برد. آیا رابطه شما بی خطر خواهد بود؟ و قلب شما؟