هیچ چیز بهتر از تضاد با پارادوکس بدترین ترس نیست. خوب من می دانستم Stephen King در ابتدا با دلقک دوستانه (و در نهایت شوم و وحشتناک) پنی وایز. جذابیت برای شیرینی یک دختر اولین ترفند است رومی هوزمن در اولین حضور خود ، زیرا در نهایت هیچ اتفاقی که در اینجا می افتد شیرین نیست جز برانگیختن کلیشه دوران کودکی ...
همه چیز دیگر این است که مانند گذشته در آن عالم اموات که گهگاه از اخبار تلویزیون بیرون می آیند وارد شوید. کودکان پنهان (فقط در بهترین موارد) ، دور از دنیای خارج و با پوست سفید خود در چشمه و غباری که چشم آنها با محیط تاریک سازگار است در غار نگهداری می شوند ...
یک کابین بدون پنجره در وسط جنگل. زندگی لنا و دو فرزندش از قوانین سختی پیروی می کند: زمان غذا خوردن ، دستشویی رفتن یا مطالعه کاملاً رعایت می شود. اکسیژن از طریق "دستگاه گردش" به آنها می رسد.
پدر به خانواده غذا می دهد ، آنها را از خطرات دنیای بیرون محافظت می کند ، می بیند که فرزندانش همیشه مادر دارند. اما یک روز آنها موفق به فرار می شوند ... و این زمانی است که کابوس واقعی شروع می شود. زیرا به نظر می رسد همه چیز نشان می دهد که رباینده می خواهد آنچه را که متعلق به اوست بازیابی کند.
رومی هاوسمن در یک فیلم هیجانی که به همان اندازه تکان دهنده از نظر احساسی و تکان دهنده است ، خط به خط پانورامای وحشتی را فراتر می گذارد که از همه تخیلات فراتر می رود.
هم اکنون می توانید رمان "دختر نازنینم" ، نوشته رومی هاوسمن را در اینجا بخرید: