زمانی در اسپانیا بود که بوهمیا اساساً ادبیات بود و ادبیات بهترین شکل بوهمیا بود. زیرا در آن زمان‌ها یک بوهمی اساساً کسی بود که با واقعیت همخوانی نداشت و در نهایت در ادبیات آن جهان خاص کسانی را توصیف می‌کرد که دوست داشتند صریحاً افسون‌زدگی و تسلیم شدن در برابر آن ترکیب عجیب لذت‌گرایی و نیهیلیسم را بیان کنند.
و آنجاست رامون ماریا دل واله-اینکلان او با اثر نمایشی خود "Luces de Bohemia" به عنوان یک شخصیت نمادین ظاهر می شود ، مرجعی برای نسل 98 و دوره تاریخی که در بیداری تا قرن بیستم زندگی می کرد.
اما، علیرغم اینکه لوس د بوهمیا، نمایشی دقیق از آن زندگی بوهمیایی است که وال-اینکلان او با وجود انتقال تخیل و ایدئولوژی همه آن سازندگان بین سردرگمی و امید به صحنه رفت. واله اینکلان آنقدر خلاق بود که توانست خود را از بردگی یک شاهکار واحد رها کند. این نویسنده که قصد نوشتن داشت ، رمان ، شعر ، مقاله ، داستان و حتی روزنامه نگاری را پوشش داد و توانست همه چیز را پوشش دهد و در جامعه فرهنگی آن زمان ضروری شود.
ترتولیان با اعتبار شناخته شده و یک دوئلست خوش شانس فلورین ، او توانست هر دو فعالیت را با هم ترکیب کند و دست خود را پس از مشاجره در یک گردهمایی داغ با مانوئل بوئنو بنگوچیا از دست بدهد.
در ادبیات واله اینکلان، انسان از همان انحطاط اسپانیایی که در خارج از کشور تکه تکه شده و در داخل تهدید به ویرانی شده است، نفس می کشد. به دور از امید، کار او سیاه‌تر می‌شود، زیرا این پروفسور پیر حس پیری را به بدبینی او می‌افزاید. در آن زمان بود که لوس د بوهمیا متولد شد و گروتسک بسیار معروف آن که در آن واقعیت دوران زندگی او تغییر شکل می‌دهد، استعاره‌ای شوم که به نظر من از لحاظ اجتماعی و سیاسی تا به امروز تداوم یافته است.
3 کتاب برتر Valle-Inclán
چراغ های بوهمیایی
تئاتر خواندن هم نکته ای دارد. صحنه های در حال تغییر را در زیر صحنه بی نظیر تخیل خواندن، همیشه بالاتر از بهترین تئاتر برادوی ببینید.
در مورد این کار هم موضوع سطح بالاتر دیگری می گیرد. زیر منشور ماکس استرلا وارد روزهای گردهمایی ایدئولوژیک و اگزیستانسیالیست ها می شویم، شب های بیگانگی مادریدی منحط.
در میان دیالوگ های درخشان ، خشمگین و انتقادی ، متوجه آن تک آهنگ فوق العاده مکبثی می شویم که گروتسک را توصیف می کند ، آن گفتاری که از سرخوردگی ، از دست دادن ارزش ها و احساس شکست میهن دوستانه تا آنجا که بر حوزه اجتماعی تأثیر می گذارد ، توصیف می کند.
شاهکاری پر از نمادهایی مانند نابینایی خود ماکس استرلا یا آینه های مخرب معروف که در آن همه ما هنگام کنار آمدن با تلخی شرایط به یکدیگر نگاه می کنیم.
پرچم های ظالم
تا آنجا که به رمان مربوط می شود ، این اثر از نظر نویسنده گالیسی بیشترین ارزش را دارد. به لطف سفرهایش به آمریکا ، واله-اینکلان برداشت های اجتماعی را جمع آوری کرد تا با آنچه در اسپانیا وجود داشت متضاد باشد.
و اینگونه بود که او یک کشور خیالی جدید را ایجاد کرد که آن را سانتافه د تیرا فیرم نامید و در خدمت تغییر چهره دیکتاتورها از اینجا و آنجا بود، با همان نتیجه نهایی برای مردم، در هر کجا که باشند.
ژنرال سانتوس باندراس، یک دیوانه واقعی مسئول کشور، طراحی های کشور را با دستی سنگین هدایت می کند. در مقابل او، تنها انبوهی از ایده آلیست ها قادر به نقد سناریوی اجتماعی پیشنهادی هستند.
در واقعیت، داستان به شباهت‌های بین هر دو طرف اقیانوس اطلس، متحد می‌شود. علاوه بر زبان، با همان سنت‌های قدرتی متعهد به نابودی مردم، جایی که فقط موجوداتی محکوم به حقارت اخلاقی و ناتوانی در اداره سرنوشت خود هستند.
عاشقانه گرگ
در سه گانه معروف «کمدی های بربر»، این قطعه تاج آفرینی نویسنده می شود. خوان مونته نگرو، مالک زمین گالیسیایی، با اصرار فردی که با امید مبهم برای ظهور پیروز با مرگ روبرو می شود، به آخرین روزهای زندگی خود نگاه می کند. حرکت اولیه ارواح را می‌توان به عنوان آن همراهی منحصربه‌فردی دید که همه ما در آن رژه می‌رویم.
سرسختی خوان مونته نگرو ، که به طور متناقضی پس از از دست دادن همه چیز به آغوش جنون و ناامیدی تحویل داده شد ، تصویری از شجاعت در برابر مرگبار را نشان می دهد. فالهای مرگ به طرز درخشانی در مناظر طبیعی قریب به اتفاق گالیسیا اجرا می شوند.
و با این حال، این شخصیت همچنین بخشی از قبول گناهان خود را قبل از پایان دارد، به عنوان یک مرد خوب متناقض که قادر به پناه دادن به همه چیزهایی است که در شرایط انسانی است. غروری که او را از بدو تولد همراهی می‌کرد، از بین می‌رود که او یاد می‌گیرد آن پیام‌ها را از باد، باران و رعد و برق تشخیص دهد.
به طور خلاصه ، می توان گفت که مجموعه یک مقاله داستانی در مورد مرگ و زندگی و کشف زنجیره ای است که یکی را به دیگری پیوند می دهد.
10 نظر برای “3 کتاب برتر رامون ماریا دل واله اینکلان”