برای جامعه گسترده ای از خوانندگان از مو یان (و نامهای جدیدی که در حال اضافه شدن هستند) نام نویسنده به سادگی شبیه چینی است. و با این حال معنای نام مستعار "صحبت نکن" است ، بیانی از نیت کسی که در روزهای مائو تسه تونگ توصیه می شد که صحبت نکند.
و گوان مو ، نام پسری بود که از توصیه های والدین پیرامون سکوت پیروی می کرد ، در نهایت داستان خود را عوض کرد و به جای صحبت ، در مورد هر آنچه می خواست نوشت.
در واقع، زمانی که گوان مویه در ارتش چین نام نویسی کرد، به نظر می رسید که او دکترین سکوت و تسلیم را کاملاً درونی کرده است. تا این که در همان دوران در خدمت دولت خود به نوشتن پرداخت...
او خود تأثیرات از را تشخیص می دهد گابریل گارسیا مارکز، از تولستوی به فاکنراما آخرین رانش ادبی مو یان به آفرینشی با اثری غیرقابل انکار گسترش یافت که اگرچه به نظر می رسد کاملاً در قالب ها و سنت های چینی گنجانده شده است، اما به لطف نگاهی انتقادی گاه، که همیشه عمیقاً با روح همدلی می کند، نکته بزرگ یا قصد جهانی را به دست می آورد. شخصیت‌های او و در تسلط کامل بر تمپوی طرحی که گاهی اوقات می‌توان آن را به ترتیب زمانی تقسیم کرد تا آن انتظار ادبی معمول را در مورد رویدادهای روایت شده ایجاد کند، کاملاً استاد است.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط مو یان
سینه های بزرگ ، باسن پهن
ارائه رمانی با این عنوان که قرار است به تاریخ کشوری مانند چین بپردازد ، در حال حاضر نقطه عطفی را برای کشوری پیش بینی می کند که مطمئناً گاهی اوقات به دلیل سانسور و تنگ نظری ایدئولوژیک شناخته می شود.
و البته ، در مورد زنانه شدن داستان است ، از این رو عنوان و از این رو برجستگی شانگوان لو و جستجوی بی وقفه او برای یافتن فرزند پسر که می تواند جمع آوری کند.
حقوق یک انسان کاملاً رایگان و کاملاً مناسب برای هرگونه اقدام اجتماعی یا سیاسی است. در شانگگوان ما یک زن چینی را می بینیم که شاید نه برای آگاهی کامل فمینیستی ، بلکه برای امر اساسی ، امید بقا ، مبارزه می کند.
و در پایان ما قدرت انسان را در زیر یوغ ماشین گرایی می بینیم ، پرتره ای درخشان که باعث تحریک و تحریک می شود ، ارزش را آزاد می کند و به رسمیت می شناسد. حتی بیشتر از نویسنده ، به صورت مردانه ...
به دلیل برخورد شگفت انگیز با زن ، و به دلیل خود داستان ، که آنها را از نظر طرح نیز به او می رساند ، من این را به عنوان بهترین رمان او می شناسم.
سورگوم قرمز
کشت سورگوم را نباید به عنوان یک فعالیت بیگانه کننده درک کرد. و با این حال شرایطی که چهارمین کشور تولید کننده این غلات خاص را احاطه کرده است در نهایت بیگانه کننده است.
و در آن صورت سورگوم استعاره ای درخشان از بیگانگی و بردگی است که توسط مو یان به این رمان آورده شده است. گاهی با مضامین افسانه‌ای که صحنه‌ای را از استان شانگدونگ چین در طول تهاجم ژاپنی‌ها نجات می‌دهد، و در مواقع دیگر تقبیح آشکار گوشت‌ها از سپیده‌دم تا غروب در ازای شعارهایی که غذا نمی‌دهند.
زندگی به مثابه انکار، انکار خود به نفع رهبر فعلی. مزارع قرمز با جریان های نور هوا مانند تداعی خاطره یک شهر در نوسان بودند.
در بحبوحه صحنه دلخراش و دلخراش، شخصیت هایی مانند فرمانده یو و محبوبش جیوئر که توسط پدرش به نفع رفاه خانواده نادیده گرفته می شوند، فروخته می شوند و در روحشان خشمگین می شوند تا اینکه سورگوم قرمز رنگ خون به خود می گیرد...
مرگ و زندگی مرا فرسوده می کند
Ximen Nao، پدرسالار یک خانواده ثروتمند چینی با دارایی های بزرگ، از صدای نویسنده استفاده می کند تا به شیوه ای منحصر به فرد به ما بگوید که چه بر سر خانواده اش آمده است...
از آنجایی که Ximen Nao مرده است، او فقط نمی خواهد فرصت این کتاب را از دست بدهد تا شکوه و بدبختی های خود را به ما نشان دهد تا کشف نشود، Ximen از تناسخ های مختلف استفاده می کند. از خانواده ثروتمند و نمادین او در قرن بیستم عبور کنید. و در پایان ما از پرتره سنتی چین در پایان هزاره لذت می بریم در حالی که از شیوه تمثیلی دیدن همه چیز از طریق حیوانات روایتگر لذت می بریم. رمانی جسورانه، سرگرم کننده و کاملاً قابل توصیه.
