3 کتاب برتر از مانوئل ویسنت

دو نویسنده در صحنه ادبی کنونی اسپانیا وجود دارند که به دلیل تعادلی که به آسانی به دست نمی‌آید برجسته می‌شوند، ظرافت فرم‌هایشان، زیبایی‌شان و روایتی که احساسات و احساسات را منتقل می‌کند. چه رمان هایی برای خوانندگان مطالبه خلق شده است.

یکی از آن دو مورد ذکر شده است خاویر ماریاس. من امروز نویسنده دیگر را مطرح می‌کنم تا بهترین کتاب‌های او را به من توصیه کند، و آن کتاب دیگری نیست مانوئل ویسنت.

در مورد مانوئل ، فرمان زبان با تعریف به او می رسد. با داشتن درجه سه گانه اومانیستی (حقوق ، فلسفه و روزنامه نگاری) ، و این در واقع یک هت تریک واقعی است ، می توان فهمید که دانش محیط طبیعی روایت او را بسیار بارور و پرورش داده است.

و وقتی اتفاق می افتد که مانند مانوئل ویسنت ، در نهایت روزنامه نگاری را انتخاب می کنید ، این اتفاق می افتد که نوشتن کتاب از قبل در دسترس شماست.

مانوئل ویکسنت چیزی را که باید بگوید پیدا کرد (چیزی اساسی برای نویسنده واقعی ، فراتر از سرمقاله های پیش ساخته و پیش ساخته و شخصیت های رسانه ای) و او وقت داشت تا آن را بگوید. و همه بسیار سپاسگزارند که چنین بود ، هی.

3 رمان توصیه شده توسط مانوئل ویسنت

تصنیف قائن

عنوان زیبا برای ترکیب فوق العاده ناهمگن. سناریوهای رفت و برگشت ، شخصیت هایی که با احساس اساسی در هم تنیده شده اند که روح قابیل مانند یک جریان در همه زمان ها و مکان ها جریان دارد.

تصنیف قابیل یک ملودی مالیخولیایی است که به محض این که شما را به سمت اشک هل می دهد همانطور که شما را مانند چشمه ای در برابر بی عدالتی هل می دهد.

خلاصه داستان: از قدمت کتاب مقدس صحرای پیدایش تا آسفالت نیویورک ، همه چیز در قلب انسانها ، در دریایی از شیرینی حرکت می کند. در این رمان ، تصنیف قاین ، بهشت ​​های گمشده و شهرهای اسطوره ای ، نغمات روح و احساسات گوشتی با هم آمیخته شده است.

مانوئل ویکسنت به ما یادآوری می کند که چگونه مشخصات برادرکشی با حافظه ما ادغام می شود ، زمان و زندگی را زیر پا می گذارد و در تجسم پی در پی در حال تناسخ روی زمین سرگردان است.

رگاتا

رگاتا ، یکی از آخرین آثار مانوئل ویکسنت ، دارای دو خوانش است. یا سه یا بیشتر ، بسته به خواننده-خواننده. این همان چیزی است که بهشت ​​در زمین به ما اعطا شده است.

همه ما می توانیم در آن مشارکت داشته باشیم تا آنجا که می خواهیم به ظاهر اعتقاد داشته باشیم یا بدانیم چگونه از واقعیتهای نهایی قدردانی کنیم. و ادبیات ، به ویژه در دست نویسنده ای مانند دان مانوئل ویسنت ، ابزار کاملی است که ما را در نوعی تراژیک کمدی شخصیت ها در جستجوی دوستانه ترین سرنوشت خود سوق می دهد.

خلاصه: آن بهشتی که آرزوی آن بهشت ​​روی زمین است ، می تواند مکانی مانند سیرکیا باشد ، فضایی که تخیل نویسنده در سواحل دریای مدیترانه خیره کننده به ما ارائه می دهد ، جایی که دورا مایو تا حد شادی بیش از حد از تجمل لذت می برد.

دورا امیدوار بود که در یک رگاتا از طریق مدیترانه مطیع فرار کند و به خاطر ثروت عالی و نوآورانه رام شده است. اما در نهایت او بدون راهنما و بدون بلیط برای قایق باقی می ماند. و سرانجام به مادرید باز می گردد و با شکست در جستجوی مکانی جدید است که از آنجا دوباره به چیزی اعتقاد داشته باشد ، اما روح خود را در پرانتز حیاتی در سواحل مدیترانه تحت فشار قرار داده است.

رگاتا شرکت کنندگان جدیدی پیدا می کند و گزارش لذت طلبانه خود را آغاز می کند. چشمان یک نویسنده، حداقل در ظاهر، نقطه مقابلی است برای این همه جسارت شخصیت‌های بدون روح یا ظلم. هر چند با وزن وجودهای پیش پاافتاده آنها مطابقت با تضادها و خودخواهی آنها.

اما همه می دانند که آسیب پذیر هستند. و در لحظاتی که آنها حضور بی ربط خود را فرض می کنند ، خواه در مقابل طلوع باشکوه خورشید یا در مقابل شتاب ناگهانی دریا ، آنها بدبختی های خود را برمی انگیزند و دفاع های بدبخت خود را کشف می کنند که با آن سعی می کنند خلأ را بپوشانند.

افق مدیترانه تولد روزهای جدیدی را تا آخرین روزی که باقی می‌ماند خواهد دید. تا آن سپیده دم بدون ستایشگران، آن بیداری بدون آگاهی؛ روزی که در آن مدیترانه اصیل برای همه جاودانه جلوه می کند. و سکوت آخرین پژواک های مسخره زندگی ما را خاموش خواهد کرد.

آوا در شب

یکی از حدیث های مکرر داستان گاوباز لوئیس میگل دومینگوین است که پس از برخورد پرشور با آوا گادنر ترسیده ترک کرد. او ، بازیگر بزرگ ، از دیدن او با عجله از اتاق هتل شگفت زده شد و از او پرسید که کجا می رود. برگشت و با خوشحالی توضیح داد که کجا می خواهد برود ، به او بگو!

خوب بدانید مانوئل ویسنت که ورود آوا گاردنر به اسپانیا در دهه شصت زلزله ای برای دنیای فرهنگی و سیاسی آن روزها بود. از آنجا که این بازیگر هوای تازه ای به جامعه دمید ، تقریباً همه آرزوهای آزادی را در کمیته کوچک اعتراف کردند.

دیوید ، جوانی که اولین سالهای زندگی خود را با تنفس هوای مدیترانه گذرانده است ، شهر خود را ترک می کند تا در مادرید مستقر شود و به یک رویا برسد: با آوا گاردنر آشنا شوید و کارگردان فیلم شوید. به محض ورود ، وی خود را در مدرسه فیلمبرداری مصمم برای قبولی در امتحانات ورودی معرفی کرد.

اوایل دهه شصت است و در اسپانیا کل جهان مربوط به هنر ، سینما و ادبیات از شبهای پر از لذت می گذرد زرق و برق ، سرگرم کننده و فوق العاده رایگان. شب های سینمایی که روزهایی را در پی دارد که واقعیت کشور در حال غرق شدن است و تحت پوشش پتینه تاریک و سرکوبگر دیکتاتوری فرانکو قرار گرفته است.

داستان و واقعیت در این رمان که در تاریخ اخیر اسپانیا اتفاق می افتد تلاقی می کنند. مانوئل ویکسنت با تسلط معمول خود در آنجا تصویر می کند آوا در شب مرز ناپایدار بین زمان تاریک و رو به زوال و دیگری که با اولین بادهای تغییر ، در حال حاضر در افق ظاهر می شود.

آثار دیگر مانوئل ویسنت

آنها از دریا هستند

بار دیگر دریا به عنوان پس زمینه ، به عنوان یک محیط یا به عنوان یک بحث ، بسته به صحنه ای که مطابقت دارد ، بسته می شود. همانطور که سرات گفت ، این همان چیزی است که در دریای مدیترانه متولد می شود خلاصه: Son de Mar یک رمان عشق ، کشتی های غرق شده و بازگشت است. اگر مرد با نیروی لازم با آنها تماس بگیرد ، همه مردگان باز می گردند.

قهرمان این رمان یک قایق فراری است که پس از ده سال باز می گردد ، اما این واقعیت نیز هر روز روی آسفالت شهر اتفاق می افتد. طبق دستورالعمل رستاخیز ، اولین شرط لازم برای زنده شدن زنده بودن است ، حتی اگر زندگی شما را هر روز در اعماق دریاها غرق کند. در این حالت همیشه یک معشوقه وجود دارد که از هر ساحلی با شما تماس می گیرد و شما نیاز خواهید داشت که به آن برگردید.