Si آلدوس هاکسلی o جورج اورول باید به نویسنده ای شهادت می داد که به کار ادبی خود ادامه دهد کورت وونگوتبه زیرا در هر سه نویسنده ، با توجه به آینده تمدن بشری ، قصد افزایش آگاهی یا شاید فقط یک اراده شوم تشخیص داده شده است.
و برای این منظور ، این نویسندگان مبتکر از داستان های علمی تخیلی و دیستوپیا های اجتماعی و سیاسی استفاده کردند که در آن جهان برای بقاء نخبگان یا دستیابی به اهداف نهایی هرگونه دیکتاتوری اقتصادی و حتی اخلاقی به منافع ناهنجاری می پردازد.
مورد کورت ، به عنوان آخرین نماینده این سه گانه منحصر به فرد ، در بسیاری از کتابهای خود همه آن معضلات تهدید آمیز محدود به زمان او را بازگو می کند ، که شامل قرون XNUMX و XNUMX می شود.
بدبینی او به عنوان یک راوی مرگبار خوب معمولاً با طنز اسیدی و سیاه آراسته شده است ، خنده طعنه آمیز کسی که خود را محکوم می داند یا کسی که قبلاً فکر می کند سرنوشت نهایی را می داند ، که چیزی نیست جز یک طرح شوم به عنوان تنها نمایانگر تمدنی است که تنها یک لحظه در گسترش کیهان است.
و با این حال ، خواندن کورت وونگوت یک تمرین انتقادی سالم برای مبارزه با مفاهیم خبری و دروغین شادی بر اساس فردگرایی و انباشت کالاهای مادی اساساً فاسدشدنی است ، همه در ازای روح ، وجدان و اراده ...
3 رمان برتر توصیه شده توسط کورت وونگات
کشتارگاه پنجم
هیچ چیز بیگانه تر از جنگ نیست. و درعین حال ، هیچ چیز در خلاقیت مثمر ثمرتر از تجربه ای نیست که انسان در آن بالاترین سطح خشونت و نفرت خود را نشان می دهد ، هنگامی که ایده آل ها او را به این فکر انداخته است که دشمنان فرضی باید بمیرند.
تجربیات وونگات در طول جنگ جهانی دوم، که در آن او در آستانه مرگ زیر بمب های متحدانی بود که برای آنها جنگیده بود، در این رمان پخش می شود که نه تنها به تراژدی واقعی می پردازد، بلکه از بیگانگی نیز بهره می برد. آن نوع مسخ شخصیتی که هر سربازی که احساس کند آخرین ثانیه های زندگی خود را در این سیاره می گذراند، می تواند احساس کند.
و گفت و انجام شد ... از زمان جنگ ، یک بازمانده به یک سیاره دور ربوده می شود: ترافالمادور. گروتسک بودن موضوع به نویسنده کمک می کند تا هنر شگفت انگیز خود را برای بیرون آوردن صفرا از کمدی از تراژیک ترین ، مانند یک سیرک عظیم ، مانند مونولوگ طنز روان پریشی استفاده کند.
و آنجاست، از آن دنیای دیگر، جایی که همه ما می توانیم واقعاً آن دیدگاه کمیک را به اشتراک بگذاریم تا خودمان را به عنوان یک دارونما برای مبارزه با جنبه تاریک خود مسخره کنیم.
شب مادر
به نظر من ، جایی که این نقطه کاملاً اصلی و دگرگون کننده ادبی بیشترین لذت را می برد ، در داستانهایی است که توسط تجربیات خود وونگوت در طول جنگ جهانی دوم نقطه گذاری شده است.
در این مناسبت نویسنده موفق شده ایدئولوژی پیچیده ای را درباره شدیدترین تضادها بیان کند، تضادهایی که می توانند ناامیدی ما را به خشونت علیه همسایگانمان تبدیل کنند. هوارد کمبل از کشورش متنفر بود. به همین دلیل تسلیم آغوش نازیسم شد تا جاسوسی برای ایالات متحده باشد.
معضل بازنده زمانی بیشتر می شود که کشف شود علت همیشه از آن ناامیدی پنهان خود زاده شده است. پس از جنگ، هاوارد خرابه‌ای از خودش است، موجودی تلخ، که هنوز می‌تواند نفرت خود را متمرکز کند تا زمانی که ما انتظارش را نداریم منفجر شود.
در کنار او همه کسانی هستند که تحت تأثیر نیروی مرکزیت شر قرار گرفته اند ، همانطور که همیشه می گویم منشأ آن نفرتی است که نسبت به خود احساس می شود و به هر دشمن جدیدی که می خواهد پیدا کند نشان داده شده است.
دیوانه ها
انتقاد شدید وونگات از نیستی ، آن خلأ قادر است به روح حمله کند تا زمانی که تبدیل به یک انفجار باطل شود. ایده قدیمی تعلق ، که برای ایجاد جامعه طبیعی شده است ، منجر به بیهودگی مطلق می شود.
Vonnegut این ایده را از تبدیل ایالات متحده به جمعیتی کاملاً گروه بندی شده در گروه های شبه خانواده تقلید می کند. صرف نظر از این که یکی یا دیگری به چه چیزی اختصاص داده شود ، س isال این است که برنامه رئیس جمهور آمریکا را که ایده خوبی برای حل منازعات قدیمی دارد ، اجرا کنیم.
با استفاده معمول و استادانه از سوررئالیسم به عنوان آمیزه ای از اوکرونیا و آرمان شهر ، وونگوت ما را دعوت می کند تا در مورد هویت ، در مورد احساس تعلق ، در مورد نیاز به آن احساس و اینکه چگونه می توان به راحتی این احساس را به راحتی کنترل کرد ، مدیتیشن کنیم.
