به نظر من ، واقع گرایی به عنوان یک روند داستانی فعلی ، دشواری قابل توجهی را به دنبال دارد. وارد شدن به جنبه های ملموس و پیش پا افتاده برای انتخاب جنبه های روایی درخشان تنها در سطح آن دسته از سازندگان است که جهان را با دیدی بین نقادانه و ناتوان کننده مشاهده می کنند و با این حال به نظر نویسنده به نوعی ژانر چند کانونی تبدیل می شود (کثیف واقع گرایی از بوکوفسکی، واقع گرایی اجتماعی از مشورت، واقع گرایی آداب و رسوم پرز گالدوس، رئالیسم اگزیستانسیالیستی از میلان کوندرا...) بسیار ضروری است که ادبیات همچنین ابزاری برای مطالعه و تحلیل باشد که بیشتر از هر زمان دیگر توسط بزرگترین نظریه های انسانی یا اجتماعی به جزئیات رسیده است.
جان آپدایک یکی از نویسندگان واقع گرا بود که رسالت منحصر به فرد رئالیسم را به عنوان رزق و روزی آغاز کرد و آن را با طنز ، بیگانگی ، نوستالژی ، انتقاد اجتماعی یا هرگونه ظرافت دیگری پر کرد که می تواند به دلیل برانگیختن انسان به دلیل برکناری او کمک کند ، تصمیمات و تعاملات
در مأموریت آشکار خود برای روایت از روزمره ، و سرانجام ساختن طرح های درخشان که در آن شخصیت هایی مانند هری آنگستروم ، که به عنوان خرگوش نیز شناخته می شود و در طول کتابشناسی خود به طور چرخه ای بهبود یافته است ، کنترل آن واقع گرایی را در دست می گیرند که ما می توانیم تمرکز آن را در مورد او مشاهده کنیم. تلخ ترین واقعیت در ایالات متحده
اما فراتر از حماسه واحد ، آپدایک نویسنده ای پرکار بود که بیش از بیست رمان در پشت سر داشت. بنابراین با اشاره به آغاز کار بزرگ او در هری خرگوش آنگستروم ، ما همچنین در مورد دیگر رمان های او صحبت خواهیم کرد ...
3 کتاب برتر توصیه شده توسط جان آپدایک
خرگوش بدو
با شروع حماسه خرگوش ، نویسنده داستان لذت بخشی را در مورد هری آنگستروم آغاز کرد که دهه ها او را همراهی می کرد و هر دهه قسمت های جدیدی را منتشر می کرد ، گویی شخصیت از تغییرات حیاتی خود نویسنده تغذیه می کرد.
بی تردید تعهدی روایی در راستای رمزگشایی از واقعیتی است که طی سالها به طور ذهنی تعدیل شده است و هری آنگستروم را در کنترل تصمیمات و شرایط او نشان می دهد که به نوبه خود به دلیل دیدگاه انتقادی انسان غوطه ور در قراردادها و استانداردها عمل می کند.
این حماسه برای نویسنده دو جایزه پولیتزر برای قسمت دوم و سوم به ارمغان می آورد. اما با توجه به دیدگاه کلی کار ، برجسته کردن حماسه ، نقطه شروع ، لحظه حساسی است که در آن به ما گفته می شود که چگونه هری تصمیم می گیرد همه چیز ، از جمله همسر و فرزندان را رها کند و تسلیم شود. در جستجوی آن نقطه عطف غیرقابل رمزگذاری ، برای برخی روانی ، و برای برخی دیگر غیرمسئول ، آزادی نزدیک به فسق و فسق.
هنگامی که خرگوش مستقیماً هدف تیراندازی واقعیت قرار می گیرد ، در نهایت به دویدن می پردازد و با آن می تواند از همه چیز فرار کند. اینگونه است که ما جهان را تحت تصورات جدید هری کشف می کنیم.
و اینگونه است که ما با شخصیتی گاهی گروتسک ، گاهی شفاف راه می رویم. شخصیتی که بین طنز اسیدی ، بی احترامی و جستجوی "چیزی" ، می تواند جزئیات معمول را به تفسیرهای شگفت انگیز جدید تبدیل کند.
قنطورس
بسیاری از خردهای کنونی ما و عملاً همه آواتارهای انسانی و اجتماعی جامعه غربی ما در دوران باستان با توجه به تمثیلاتی که اسطوره های یونانی و رومی فرض می کنند ، با خدایان خود ، نیمه خدایان ، قهرمانان و همه این مجموعه انگیزه ها ، بازتابی در دوران باستان پیدا می کنند. و اشتیاقاتی که طرح های این آثار فنا ناپذیر را به حرکت در می آورد.
بنابراین جان آپدایک می خواست یکی از این افسانه های قدیمی یونان را در صحنه کنونی جای دهد. پدر می تواند کایرون دارای تجربه ، علم و دانش باشد. و بدون تردید ، یک شیرون مدرن چیزی جز این نخواهد داشت که پسری به پرومتئوس تبدیل شود ، به عنوان موجودی که تمام خرد خود را به او منتقل کند تا او را حتی یک مرد بهتر ، قهرمان عصر ما بسازد.
مرگی که شیرون را به محض دریافت تیر هراکل درگیر کرد چیزی شبیه درد فاصله بین پدر و پسر نوجوانش است که دیگر هیچ آموزه ای در پدر خود نمی بیند.
آن نوع تسکین اساطیری بین شیرون دروغگو و پرومتئوس که قرار است جاودانگی را به عنوان هدیه از شیرون دریافت کند ، با آن سایه های نزول به واقعیت ، به زمان ما ، طعم خاصی پیدا می کند ...
جادوگران ایست ویک
این رمان جان آپدیک عجیب ، عجیب و غریب ، لحن نگران کننده و اثبات این است که به عنوان نویسنده می تواند ژانرهای جدیدی را فراتر از رئالیسم سنتی خود مطرح کند. بسیاری از ما هنوز فیلم دهه هشتادی را به خاطر می آوریم که به سادگی زیبایی شناسی را بسیار بالاتر از دیگر پایه های روایی مورد توجه قرار داد.
اما بیا ، فیلم هم بد نبود. از آنجا که این درست است که آگاهی از هدایای باطنی سه زن مطلقه زیربنای طرح است ، ما همچنین از جزئیات رمان لذت می بریم که قراردادهای اجتماعی را به تمسخر می گیرد یا احساسات شکست آن شخصیت ماورایی را زیر پا می گذارد. ازدواج
داوری که قدرت آنها را توسط این زنان عملی می کند و ورود داریل ون هورن به پایان می رسد و باعث ایجاد یک سحر و جادو ، طنز ، انتقاد و جنسیت می شود.
