از آلبانی کوچک شخصیت بزرگ ادبی، جامعه شناختی و حتی فلسفی اسماعیل کاداره. وطن این نویسنده که در طول قرن بیستم توسط فراز و نشیب های اروپایی در عرصه های اجتماعی، سیاسی و نظامی تکان خورده است، به یک کشور دموکراتیک ختم شده است که جمعیت آن در نهایت بین مرزهای خود دولت و فراتر از آن پراکنده شده است. تشکیل جوامع گسترده در کوزوو یا سایر جیب های کوچک در کشورهای همسایه.
در مواجهه با گذار تاریخی بی نظیر آلبانیایی، اسماعیل کاداره نقش منتقد ضروری، صدای ناهماهنگی که قادر به مخالفت با قدرت است را بر عهده گرفت. اراده خلاقانه و انسان‌گرایانه او نسبت به رمان به انطباق در بسیاری از موارد با تعهدات ضروری کسانی که انواع سوء استفاده از قدرت را تجربه کرده‌اند، ختم می‌شود.
قرن بیستم در بسیاری از موارد به افق های دیستوپیایی اشاره کرد که امروزه کم و بیش محقق شده است و جورج اورول در سال 1984 (قبلاً کاداره) با رنگ‌های اجتماعی-سیاسی پوشانده شد. نکته اینجاست که اسماعیل کاداره یکی از کسانی بود که نقطه مقابل را ارائه می‌کرد و از کسانی است که برای بازگرداندن همدلی و مفهوم انتقادی می‌نویسد که در یک روایت داستانی کاملاً نمونه‌ای است که در آن به واقعیت تبدیل می‌شود. جادوی نزدیک شدن به شخصیت بدون تعصب خودمان.
اسماعیل کاداره می‌داند که برای نزدیک‌تر شدن به واقعیت‌های خام که برای او کاملاً شناخته شده است، چیزی بهتر از این نیست که خواننده را دعوت کند تا پوست دیگری را اشغال کند، با چشم‌هایی دیگر ببیند، داستانی را کنار هم بگذارد که از آن تز و ضدیتی بیندیشد. سرانجام روایتی ترکیبی را کشف کنید که مکمل هر ایدئولوژی تخیلی قدرتمند است، چیزی که پاسخگوی حقایق و احکام مطلق نیست.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط اسماعیل کاداره
قصر رویاها
توجه من به تمثیل معلوم است. شما نمی توانید این رمان را به عنوان بهترین نویسنده ثابت نکنید. اگر پیش از این از علاقه نویسنده به افشای ترومپ l'oeils نظام های سیاسی استبدادی که در حوزه اجتماعی به عنوان نظام های بت وار ارائه می شود صحبت می کرد، این کتاب معادل معروف ترین دیستوپیاهای نویسندگان دیگری است که در ژانر خود کاملاً متفاوت هستند اما از نظر نیت مشابه
من به جورج اورول فوق الذکر اشاره می کنم، بلکه به بردبری با فارنهایت 451 یا a هاکسلی در Brave New World. زیرا بله، در این رمان داستان های علمی تخیلی سیاسی زیادی وجود دارد که در آن پادشاهی مرگ بر رویاهای شهروندان حکومت می کند.
مارک-الم قهرمان این دیستوپیا است که در آن دولت هر روز گزارش های مکتوب درباره رویاهایی که در آن دیده می شود جمع آوری می کند.
تمثیلی واقعاً آزاردهنده که در نهایت به ساختن پرتره ای از جامعه آلبانیایی به طور خاص ختم می شود، اما از نظر شکل یا ماهیت به هر سیستم دیگری از حکومت دیکتاتوری شباهت دارد.
ژنرال مرده ارتش
از رویدادهای بسیار ملموس در تاریخ اخیر آلبانی، وارد رمانی متفکرانه می شویم. صحنه با آن نیاز به داستان یک آلبانیایی مانند نویسنده، که مصمم به نشان دادن جوهر سرزمین خود است، مرتبط است.
اما علاوه بر یادگیری در مورد این کشور منحصر به فرد، در پایان به توصیف یک پانورامای بسیار انسانی در مقایسه با هر سناریوی دیگری می‌پردازد. در جستجوی قهرمانان جنگ جهانی دوم، مرده و در جایی در بالکان آلبانیایی رها شده است.
اسماعیل کاداره در طرحی که در یک دوره زمانی طولانی می گذرد، برداشت هایی از آن انسانیتی را که به فنا و بقا داده شده است، منتقل می کند.
گاهی اوقات ما یک طنز شدید را کشف می کنیم و در برخی دیگر، در آن ترکیب کلی جادویی، هیجان زده می شویم یا از حقایق هیجان زده می شویم.
بهانه یافتن سرهنگ Z منجر به ترسیم اولین رمانی می شود که به ناچاری متهم شده است، با میل به صدا دادن به داستان های درونی جذاب در میان تراژدی.]
آوریل شکسته
انطباق برخی هنجارها یا قوانین مانند Kanun در مناطقی مانند رشته کوه آلبانی نشان دهنده سفری معتبر به استفاده ها و آداب و رسوم باستانی است که چشمگیر است.
اسماعیل برای روبه‌رو شدن با روایتی به شدت این روایت، که خواننده غیرعادی را با دنیای جدیدی در دنیای ما آشنا می‌کند، دو داستان را مطرح کرد که مفاهیم متفاوتی درباره اتفاقات خود طرح ارائه می‌دهند.
گئورگ بریشا به دنبال انتقام خونی خود است. او توسط یکی از آن بدهی های آیینی قدیمی محافظت می شود که در روزهای ما غیرقابل تصور به نظر می رسد، نوعی خاطره قرون وسطایی. در شاخه دوم ما از تفسیر حماسی از اتفاقی که با گئورگ بریشا گذشت لذت می بریم.
نویسنده بسیان وُرپسی در حین سفر در آن گوشه خاص از جهان، به توضیح دلایل می پردازد و آنچه را که اتفاق افتاده با ارزش هایی پیوند می دهد که به نظر می رسد انتقام و خون را بر اساس ارزش های مقدس کانون توجیه می کند.
