ادبیات زنانه ژاپنی در حال حاضر دارای دو دژ مستحکم است که کتابهای خود را در سراسر جهان با یک ویتولا داستانی که شخصیت آرام ژاپنی را با اکتشاف جریانات ادبی غرب جاری ترکیب می کند ، به سراسر جهان صادر می کند.
اولین مورد است موز یوشیموتو، دومی است هیرومی کاواکامیبه نظم کاملاً متناوب است ، زیرا هر دو ادبیاتی بلند پرواز با جذابیت متفرقه دو جهان ، طلوع خورشید و غروب آفتاب به عنوان تمثیلی نجومی موفق در مورد چنین فرهنگهای متفاوتی بازی می کنند.
کشف نویسنده هیرومی ، مانند اغلب موارد دیگر ، از موارد غیر منتظره بوجود آمد. چه کسی دیگر کمتر تمایل به نوشتن داستان یا داستان دارد.
نکته این است که وقتی هیرومی کمی جلوتر رفت و در انتها مجموعه ای از "خدا" Kamisama را که از نمادهای کلاسیک ژاپن به وجودی نگاه می کرد ، گرد هم آورد ، سرانجام دنیایی تمثیلی از نثر ساده را به تصویر کشید ، اما بسیار قادر به برانگیختن این بیداری است. احساساتی که از خارق العاده شروع می شوند اما به مسائل جاری با لحنی فریبنده می پردازند.
اینگونه است که هیرومی کاواکامی در ادبیات جایگاه خود را پیدا کرد و سرانجام تدریس در زمینه ای را که به لحاظ نظری بسیار دور از زیست شناسی بود ، کنار گذاشت تا به روایتی پربارتر در رمان بپردازد.
3 کتاب برتر Hiromi Kawakami
آسمان آبی است ، زمین سفید است
در آن سادگی دگرگون کننده ، در آن توانایی در روایت با ریتم جادویی و سرعت زندگی روزمره (از جمله فراز و نشیب های حافظه ما نسبت به آن گذشته که به سایه تبدیل شد) ، این رمان تبدیل به اثر پارادایمی نویسنده می شود.
یک شاهکار واقعی ، کشف روایت به عنوان راهی برای بالا بردن جزئیات اساسی زندگی مانند عشق. تسوکیکو زنی در اواخر چهل سالگی است و به نظر می رسد بارهای حیاتی او در یک روال مبهم محو می شود. تا اینکه با یک معلم قدیمی ژاپنی آشنا می شود.
و سپس فرض می شود که تمرکز کامل بر شخصیت ها ، روی رویکردهای محبت آمیز آنها و کنار گذاشتن هر جنبه دیگری از وجود آنها است.
او مردی پرورش یافته است ، او زنی مدرن است که آموزه های معلم خود را به طور مبهم به خاطر می آورد. اما بین این دو یک فضای بسیار ویژه بوجود می آید ، از همه نظر صمیمی ، عمیق.
شخصیت ها دو موجود درخشان هستند که ما در زندگی آنها با تنها و نه اندک قصد دستیابی به دانش هستی و ارزش نهایی عشق به عنوان میل و سرپناه ، به عنوان نیاز و پایه زندگی می کنیم.
چیزی که مثل دریا می درخشد
چشم انداز ارتباط از دنیای جوان ژاپنی رها کردن ، ریشه کن کردن ، احترام نیاکان ژاپنی و نیاز به تجاوز به شخصیت هایی که به سرنوشت خود رها شده اند.
یک رمان بسیار جالب برای دیدن جهان از چند پسر محروم و فراموش شده حتی توسط خود آنها. میدوری ادو هیچ ارتباطی با یک جوان غربی ندارد. او از وزن جهان خود بر دوش خود پشتیبانی می کند اما سرنوشت کشنده خود را فرض می کند.
مادرش آیکو می تواند کمک چندانی به احساس رها شدنش نکند. و اگر این کافی نبود ، مادربزرگ ماساکو مجموعه مسئولیت های زودرس خود را به پایان می رساند.
همراه با میدوری ، دوستانی مانند حانادا را می یابیم ، که از آن قسمت از زندگی نفرت انگیز ناراضی هستند که مجبور بودند در محله ای زندگی کنند که حول محور بدبختی می چرخد.
آقای ناکانو و زنان
به طریقی ، هیرومی کاواکامی قادر است از ایده های دوست داشتنی و ساده و قدرتمند بی عدالتی ، احساس تنهایی ، چشم اندازهای انزوا که در گفتگو رمزگشایی می شود ، بیدار شود.
هیتومی در یک عتیقه کار می کند اما واقعاً به خانواده ای منحصر به فرد معرفی می شود که در آن پدرسالار ناکانو متفاوت از نحوه تبلیغ خود عمل می کند. جایی که کارمند دیگر ، تاکئو ، رابطه ای منحصر به فرد با هیتومی برقرار می کند.
خواهر عجیب ، ماسایو ، برای هیتومی آهنربایی می شود که از تعامل با او از شدیدترین احساسات بشریت ژاپنی مانند لذت می بریم ...
در تضادی که عتیقه فروشی با ژاپنی که بیدارکننده مدرن است تصور می کند ، همه شخصیت ها در بلاتکلیفی به سر می برند که به طرح کمک می کند تا هر صحنه را با احساسات و احساسات پر کند.
توصیف عالی از خلق و خوی شخصیت ها و سناریوهایی که در آنها رخ می دهد، فاقد هر گونه ویژگی ساختگی است، هر آنچه در آقای ناکانو و زنان روایت می شود، توسط خواننده واقعی، واقعی، ساده و عمیق تلقی می شود. همه چیز به طور طبیعی اتفاق می افتد، مانند خود زندگی. این کتابی است که با علاقه و مکرر از آن یاد می شود.
از قدردانی دقیق شما بسیار سپاسگزارم.