برخی از شاعران بزرگ نیز به عنوان نثرنویس به مرحله تعالی رسیده اند ، با آن نکته غنایی انکارناپذیر که از طریق تصاویر و نمادهایی که از آن موزهای دیگر کالیوپه و اراتو به ارمغان آورده اند ، فرم را به سمت پایین آراسته است. منظور من نابغه های واقعی از دوره های مختلف است ، سازندگان دوست دارند بیکر یا نزدیکترین ماریو بنتتی که نگاه کردن به زمان‌های نامتجانس آنها، به روشنایی انسان‌ترین سفر در زمان‌ها کمک کرد. و در میان همه آنها نیز به شدت می درخشد فرناندو پسوآ.
من کسی نیستم که هدایای شاعرانه او را به صورت ذهنی قضاوت کنم ، زیرا من خیلی به این بیان هنری علاقه ندارم. اما من می دانم چگونه می توان از هجوم های پسوآ به رمان یا ژانر معرفتی قدردانی کرد ، فضاهای روایی که او در آن شخصیت های نامتعارفی را کشف کرد و با آنها بازی کرد که آثار او را به عنوان یکی از بی نظیرترین ادبیات قرن بیستم جهان مشخص کرد.
در حالی که سایه دیگر حروف پرتغالی جهانی، ساراماگوبسیار طولانی است ، حقیقت این است که برداشت متفاوت از اثر ادبی آنها را در فضاهای مکمل قرار می دهد که هیچ کدام به خاطر شکوه بیشتر حروف پرتغالی با هم تداخل ندارند.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط فرناندو پسوآ
کتاب بیقراری
شاید نیت نهایی پسوآ عمداً پایان ندادن این کتاب بوده است. آنچه به عنوان یک نشریه پراکنده آغاز شد ، جایی که او در حال شروع بازی بین نام خانوادگی و متعامد متعاقب آن بود (بازی ای که ممکن است هویت بین داستان و واقعیت را به هم پیوند دهد) ، به تدریج در اثری به معنای وسیع آن تحقق یافت.
پسوآ برای دهه ها خود را وقف این روایت کرد ، بین واقعیت و داستان حرکت می کرد و دارای تفاوت های ظریف در اندیشه ، هنر نوشتن ، نیاز به یافتن پاسخ بدون کنار گذاشتن آن طنز است که از فرض سرنوشت نهایی به وجودی می پردازد.
این قطعه بیش از یک رمان ، یک قطعه است ، موزاییکی از زندگی راوی و آینه تخیل او که از آن همدلی شخصیت هایی را ایجاد می کند که در نهایت به عنوان غنای انسانی کشف می شوند که می تواند با همه چیز ترکیب شود.
بدون اطلاع از اینکه آیا نسخه ها به طور کامل به زمان بندی نوشته شده احترام می گذارند یا خیر ، انتشار آن برای همه کسانی که ادبیات را به عنوان هنر خلق زندگی و اندیشه دوست دارند ضروری است.
نامه های عاشقانه
ژانر epistolary یک منبع روایی برای نویسندگانی است که به دنبال بازتاب طیف وسیع ارتباطات انسانی هستند. رفت و آمد نامه ها ، سکوت ها ، انتظار ...
همه چیز به ساختن طرحی ختم می شود که بیش از هر زمان دیگری به واقعیت ما می رسد و آن را با جادوی نوشتن به عنوان کانالی آرام برای گفت وگو می پاشد. متناظری که در آن کلمات از چاه روح برمی‌آیند و به نظم بیان نوشتاری می‌رسند. و در این تعادل، پسوآ معلمی است که قادر است کلیدهایی را برای عقلانی کردن عشق یا نفرت، یا به سمت طبیعی شدن عقل، آداب و رسوم و اخلاق به ما ارائه دهد.
همچنین یک کتاب ضروری برای رسیدن به آن نقطه از سوبژکتیویته نویسنده ، که با ذهنی که به طور کامل به امر ادبیات به عنوان شیوه زندگی اختصاص داده شده است ، مشخص شده است. گاهی اوقات به نظر می رسد که نامه هایی که به اوفلیا کی روش نوشته شده از طرف یک پیاموایی است که مشتاق است معشوق خود را در مورد احساسات و تجربیات خود به روز کند.
در مواقع دیگر به نظر می رسد که پسوآ خود را در پوست یک نام مستعار می پوشاند تا بار سنگین پیوسته بودن را رها کند ، نویسنده شفافی که توسط حکمت و شفافیت خود محاصره شده است.
بانکدار آنارشیست
در پارادوکس این عنوان ، ما قبلاً قصد کشف مکانیسم های اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی سرمایه داری را پیدا کرده ایم. اما این یک مقاله اجتماعی نیست ، یا پایان نامه ای در مورد اقتصاد نیست.
این مسائل از جنبه شخصی ، از درک جهانی که به لیبرالیسم واگذار شده است و پیامدهای آن پرداخته شده است. لیبرالیسم به خودی خود یک فحش است که در آن مشکلات بزرگ در زیر پتینه دفن می شوند و بهانه آزادی است که به جاه طلبی های انسانی ، خوب یا بد ، مشروع یا نفرت انگیز ، راه کامل می دهد.
پسوآ با طنزی طنز ، بررسی خوبی را ارائه می دهد که در برخی مواقع عاقلانه است و در نهایت این کتاب را به یک بازتاب ارزشمند کنونی تبدیل می کند.
1 نظر برای “3 کتاب برتر فرناندو پسوا”