مورد آنتونیو تابوچی این زندگی نامه نویس مجذوب شخصیت او است و در نهایت در جستجوی فضاهای داخلی بت ، زمینه ای حاصلخیز را برای خلقت خود کشف می کند.
البته هر که به درخت خوب نزدیک شود... چون آن ارادت خستگی ناپذیر به فرناندو پسوآ درنهایت برخی از بهترین ارتباطات خلاقانه را در او بیدار می کند ، به شیوه ای از یک معلم بزرگ و یک دانش آموز برجسته که همیشه در نهایت با آن هماهنگ می شوند.
به جز آن همزمانی تابوچی و پسوآ این کتاب در فضای خیالی بسیاری از کتابها و تفاسیر زیادی در مورد نابغه پرتغالی صورت گرفت.
همانطور که همیشه برای من اتفاق می افتد ، مورد نویسندگانی که می توانند غزل و نثر را خلاصه کنند به عنوان زمینه ای محدود در مقابل من ظاهر می شود که در آن من فقط می توانم فقط برای روایت ارزش قائل شوم و هجوم را به دنیای درخشان تصاویر و نمادها برای دیگران با ریتم بسپارم. ، آهنگ و موسیقیایی بودن.
نکته این است که تابوچی رمان های خوبی نوشت و در این پست روی این موضوع تمرکز می کنم ...
3 کتاب برتر توصیه شده توسط آنتونیو تابوچی
پریرا را نگه می دارد
به نظر می رسد روح آشکار پرتغالی این نویسنده ایتالیایی نوعی تناسخ را تداعی می کند که پسوا را به پیزای مدیترانه ای هدایت کرد. اما در نهایت هر قلبی و هر روحی به اصل خود گرایش دارد.
این رمان بزرگ ، معتبرترین تابوچی پرتغالی را از طریق داستانی که در آن درگیری بی پایان در اروپای قدیمی که با جنگ جهانی اول در سال 1914 شروع شد و تا جنگ بالکان در سال 1991. ادامه داشت ، کشف می کند. سایه جنگ
اما اگر سرد به آن فکر کنید، قرن بیستم در اروپا بود. و اینگونه بود که ما پریرا، نماینده روزنامه نگاری را یافتیم که درون داستان های فراموش شده بین درگیری های بزرگ را بیان می کرد، تجربیات آن مردم همیشه برای تحریک و انقلاب استفاده می کردند، تا سر حد مرگ و در نهایت بازنده بودند.
پریرا در سال 1938 در لیسبون زندگی می کند و سال ها دیکتاتوری پشت سر او و بسیاری دیگر در پیش است. پریرا آن مفهوم مالیخولیایی از جهان را دارد، جوهر روح پرتغالی که برای اقیانوس اطلس آوازهای فادو می خواند و آینده خود را انکار می کند زیرا می داند که هنوز رنج زیادی دارد، همانطور که در یک پیشگویی در نهایت تا پایان خود تحقق می یابد. دیکتاتوری در سال 74
پریرا از تمام این ذات کشنده ساخته شده است و مونتیرو روسی در سفر نوستالژیک خود او را همراهی می کند و یک تیم روزنامه نگاری تشکیل می دهد که در نهایت زندگی آنها و وجود یک کشور کامل را در هم می آمیزد.
مرثیه. یک توهم
حقیقت این است که با داشتن مکانی مانند پرتغال به این نزدیکی ، ما هرگز به اندازه کافی با تمام ثروتی که مردم و اماکن آن در خود دارند آشنا نمی شویم.
در پیاده‌روی در لیسبون، در میان خیابان‌های شیب‌دارش و با نم نم نم نم نم نم نم باران بر سر ما، یک مرد سنتی پرتغالی استادانه به سؤالی پاسخ داد که دیگر کاملاً در مورد تفاوت بین اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها به خاطر ندارم. او به سادگی به من گفت: فقط... پرتغالی بودن سخت است.
من هرگز نمی دانستم که آیا او به سختی به دلیل سختی آن اشاره می کند یا به دلیل خاصیت پیچیده آن. نکته این است که این رمان شما را مانند لیستی از دوستان پرتغالی من در لیسبون قرار می دهد.
داستان تخیلی ارائه شده بیگانه است و در عین حال بسیار احساس می کنم آنجا بسیار عجیب است ، مانند غروب انفرادی که از اقیانوس اطلس از پلازا دل کامرسیو تماشا می کند که هیچ کشتی از آن به دنیاهای جدید نمی رود.
لیسبون آن احساس جادویی تنهایی در بین مردم است. و این خاطرات شما را به جادویی که لیسبون را غسل می دهد ، احساسات شدید اشتیاق و برخورد غیرممکن متقاعد می کند ...
سر از دست رفته Damasceno Monteiro
وقتی این کتاب را شروع کردم ، گردن زدن به عنوان یک پرونده حل نشده که باعث ایجاد این رمان شد ، مرا به یاد پرونده قدیمی شهرم انداخت. بنابراین برخی از صحنه ها و تصور عدالت به هزار و یک دلیل به تعویق افتاد به من نزدیکتر شد.
اولین ایده روزنامه نگار فیرمینو این نیست که پرونده ای شوم را از شهر خود بازیابی کند تا بتواند خوانندگان بیمار را که همه ما می توانیم جذب کنند ، جذب کند. با وجود سن کم ، فیرمینو هنوز خاطره ای اندک از آنچه برای مرده ای که سرش هرگز ظاهر نشده بود ، دارد. فقط در حال حاضر او فقط به دنبال گزارش خوبی است که با آن در روزنامه خود رشد کند.
همانطور که در دیگر آثار تابوچی ما شدیدترین لیسبون را در فضای داخلی آن کشف می کنیم ، این بار اوپورتو در میان سکوت ها ، دروغ هایش ، تسلیم شدن به قدرت و حتی توجیه خشونت ، این برجستگی را به دست می آورد.
اما همیشه کسانی هستند که جلوی همه چیز به دنبال حقیقت هستند. شما فقط باید از ناخودآگاهی عمومی بیدار شوید تا چیزی را بیابید که مطمئناً همیشه ارزشمند است: عزت.
فیرمینو جوان است و وکیل لوتون جانبازی است که هنوز عصبانی است و باید دستش را به جان بخرد تا سیلی محکم حقیقت و عدالت را به او بدهد.
