ادبیات فعلی اسپانیایی همیشه بدهی خود را حفظ می کند آنا ماریا ماتوتبه او که یک نویسنده زودرس بود ، در 17 سالگی توانست آثار بزرگی بنویسد (رمان هایی که پس از روتوش ، به پرفروش ترین ها تبدیل شدند یا به قله جهان صعود کردند. جایزه سیاره در سال 1954، هنگامی که زنان هنوز بخش عمده ای از آن دوران پدرسالارانه را وزن می کردند). این بسیار خارق العاده است که میکروب یک رمان جایزه Planeta در دست یک نویسنده تقریبا نوجوان رشد کرد ...
همچنین تکان دهنده است که نویسنده ای با آن استعداد انکارناپذیر در روایت، گاهی به ادبیات کودک و نوجوان روی می آورد. بدون شک تعهد به علاقه به مطالعه به عنوان مربی مردان و زنان منتقد و همدل تر. و همچنین راهی برای اعتبار بخشیدن به ژانرهایی که جزئی در نظر گرفته می شوند و اینکه او با علاقه واقعی برای آن هدف سازنده کار کرده است.
اما ، با توجه به آنچه ممکن است شغلی درخشان و زندگی موفقی به نظر برسد ، آنا ماریا متوته از حقارت به عنوان یک زن خلاص نشد و استعداد و ظرفیت او همیشه همه درها را برای او باز نمی کرد ، گویی با نویسندگان مرد اتفاق افتاده بود
همچنین شخصاً ، آنا ماریا ماتوت همچنین زمانهای روشن و سایه ای داشت ، که با برخی از شرایط احساسی غم انگیز مشخص شد. شاید بله یا شاید نه ، خلاقیت نیز از شیاطین شخصی تغذیه می کند. نکته این است که در ظرفیت خلاقانه افسار گسیخته آنا ماریا متوته ، چیزهای زیاد و خوبی برای انتخاب وجود دارد.
3 رمان برتر توصیه شده توسط آنا ماریا ماتوته
تئاتر کوچک
تصور این رمان در 17 سالگی نویسنده غیرقابل تصور به نظر می رسد. به همین دلیل ، این کتاب باید به قله هر نویسنده ای برسد ، اما داستان نیز خوب است.
جهان با قاطعیت ، ناامیدی ، سرخوردگی و یک نشانه امید برای هر نوجوان در هر سنی دیده می شود. Premi Planeta 1954. خلاصه داستان: تئاتر عروسکی: عروسک های متواضع که به دلیل مهارت یک پیرمرد مهربان حرکت می کنند ...
اما انسانها نیز ، انسانهایی که در شهر می تپند و شلوغ می کنند ، بدبختی های خود ، تمایلات خود ، احساسات ناشیانه خود ، پست بودن ، نفرت ، عکس العمل های خود را آشکار می کنند ...
در اطراف یک نوجوان درمانده ، شور و شوق موجوداتی را که تباهی آنها - تخیلات ، ریاکاری ، بلندپروازی ، ظلم ، رویاهای فریبکارانه - در طول روایت و با محدود کردن موفقیت آمیز شخصیت ها ، شخصیت های نمادها را به دست می آورند ، هرچند که هیچ وقت انسان خود را از دست نداده اند. وضعیت.
یک نفس شاعرانه ، همانطور که با حساسیت خوب نویسنده مطابقت دارد ، تمام صفحات این رمان جالب را که با جایزه Planeta 1954 اهدا شد ، زنده می کند.
پادشاه فراموش شده گودا
افسانه، گاهی اوقات پارک شده به عنوان متعلق به دوران کودکی. و با این حال هیچ چیز بهتر از شخصی سازی نسبت به استعاره یا استعاره ای نیست که دقیقاً ما را تعریف می کند. نکته این است که چنین قرائتی ما را از منشور معمولی خارج می کند، از ناف پرستی و قوم گرایی که ناگزیر با آن عمل می کنیم.
به همان روشی که سنت اگزوپری آنا ماریا ماتوته باعث شد که شازده کوچولوی خود را در هر قلب زندگی کند، آنا ماریا ماتوته ما را وادار می کند پوست خود را بین شخصیت های مملو از آموزه هایی در مورد رنج انسان و دامنه های آن به سمت رویارویی با زندگی به عنوان یک ماجراجویی تغییر دهیم، زیرا چاره ای جز این نیست که فرض کنیم که مرگ بخشی است. که ضرر غیر قابل انکار است. مقابله با همه چیز همان فتح سرزمین های ناشناخته است، بین جادو و پیچ و خم های آن، در هر دوراهی در مسیر ما.
مملو از افسانه ها و تخیلات ، تولد و گسترش پادشاهی اولار را روایت می کند ، با توطئه ای مملو از شخصیت ها ، ماجراها و منظره ای نمادین: شمال اسرارآمیز ، استپ غیرقابل پذیرش شرق و جنوب غنی و پرجنب و جوش ، که این امر را محدود می کند. گسترش پادشاهی اولار ، که در سرنوشت آن حیله گری یک دختر جنوبی ، جادوی یک جادوگر قدیمی و قوانین بازی یک موجود از زیر خاک شرکت می کند. بافته از واقعیت و افسانه ، از گذشته و حال ، پادشاه فراموش شده گودا همچنین استعاره ای بزرگ برای روح انسان و تاریخ آن است که با تمایلات و نگرانی هایی که انسان را برای قرن ها آشکار کرده است ، تشویق می شود.
خاطره اول
هیچ انتقال شدیدتری از دوران کودکی به بزرگسالی وجود ندارد. متوقف شدن کودک بودن ممکن است در هر نوجوانی یک هدف مشخص به نظر برسد ، اما ... و اگر آنچه واقعاً در آن سن "نوجوانی" اتفاق می افتد ، عصیانگری است ، مانیفستی در برابر آنچه برای تبدیل شدن به آن ضروری است. ..
اگر صحنه نیز یک دوره پس از جنگ است که در آن حال و آینده یک دیوار هستند ، به راحتی می توان فهمید که دوران کودکی همچنان درخشان تر از آن بهشتی است که به اجبار از آنجا تبعید می شود ... خلاصه: قهرمانان داستان خاطره اول - ماتیا ، بورجا و مانوئل - نمی خواهند از بچه بودن دست بردارند. آنها نوجوانانی هستند که در آستانه بزرگسالی هستند ، از نگاه کردن می ترسند اما می دانند که جایگزینی ندارند ، و چاره ای جز این ندارند. وقت تمام است.
و آنچه اندکی از آنها باقی مانده بود ، جنگی است که به تازگی آغاز شده و در حال طولانی شدن است ، و همه چیز را تحت الشعاع قرار می دهد. "کسی که از نه تا چهارده سالگی جذب نشده و از جایی به نقطه دیگر ، از یک دست به دست دیگر ، مانند یک شیء کشیده شده باشد ، نمی تواند درک نکردن عشق و عصیان من در آن زمان را انجام دهد." ماتیا بزرگسال ، با یادآوری ماتیا در آن زمان ، دختری را که زانوهای برهنه داشت ، پر از خشم ، با ترک والدین در جزیره ای که نامش هرگز گفته نمی شود تبعید کرد.
در آن تابستان طولانی سی و شش ، و زیر نظر مادربزرگش ، او و پسر عمویش بورجا ، پسر پانزده ساله شیطانی و کاریزماتیک ، یک تمرین تابستانی را که از درس های تنبل لاتین تشکیل شده بود ، تمرین می کردند ، و مخفیانه سیگار می کشیدند ، و با قایق به خلیج های پنهان جزیره فرار می کند.
رازها و بدی های کوچک آنها ، نگاهی اجمالی به پیچیدگی دنیای سالمندان در مانوئل ، پسر بزرگ خانواده ای است که توسط همه به حاشیه رانده شده است و ماتیا احساس وابستگی می کند که نمی تواند تعریف کند ، تابلوی صدایی که اتحاد شکننده را از هم می پاشد. راحتی دو عموزاده
با اولین خاطره ، سه گانه بازرگانان، سالها پیش در سه جلد تصور شده است. بر اساس آیه ای از سالواتوره کوازیمودو ، دومی با عنوان "سربازان شب گریه می کنند" و سومی تحت عنوان "تله" نامگذاری شده است.
