نویسندگانی هستند که پشت بهترین آثار خود پنهان می شوند. این مورد است آلدوس هاکسلی. دنیایی شاد، منتشر شده در سال 1932، اما با شخصیتی جاودانه، آن شاهکاری است که هر خواننده ای آن را می شناسد و برای آن ارزش قائل است. آ رمانی علمی تخیلی ماورایی که به جنبه های اجتماعی و سیاسی می پردازددر دیدگاهی که قبلاً در آغاز قرن بیستم در مورد اینکه تمدن بشری در نتیجه سازمان اجتماعی بوروکراتیزه شده و غیرقابل دسترس اکثریت اعضایش به چه چیزی تبدیل می شود، شهود شده بود.
تناسب فرد با اخلاق حاکم، در قوانین مربوطه و در سیستم‌های سازمانی پیشنهادی، همیشه سازگاری دشواری است. انسان که ذاتاً همیشه متناقض است، به سختی می‌تواند تسلیم فرمان‌های دائمی شود، مگر اینکه رهبران بتوانند به یک اثر، فریب، ترفندی دست یابند که همه ما را تحت الشعاع قرار دهند.
و در قرن بیستم ، نویسندگانی مانند خود هاکسلی یا جورج اورول آنها آنچه را که از آینده دیستوپی انتظار داشتند ، در معرض صحبت های خبری و پسا حقیقت ، مطرح کردند. در حال حاضر ، به ندرت ما خود را غرق در آینده ای می دانیم که در حال حاضر است ، به عنوان یک پیشگویی خودکامه که توسط نویسندگان مانند این دو نویسنده قبلی و برخی دیگر که در داستانهای علمی تخیلی کاوش کرده اند ، افشا شده است.
3 رمان ضروری از آلدوس هاکسلی
دنیایی شاد
جور دیگری نمی تواند باشد. در مقام اول در رتبه بندی این نویسنده و احتمالاً در هر رتبه بندی کمی گسترده تر از ادبیات قرن بیستم. اگر احساس ناامیدی می کنید، یک دوز سوما مصرف کنید و تفکر خود را نسبت به شادی که سیستم به شما ارائه می دهد تنظیم کنید.
از آنجایی که قادر نیستید خود را در دنیایی غیرانسانی تحقق بخشید ، دوز مضاعف سوما بخورید و جهان در نهایت شما را در رویای بیگانگی فراوان در آغوش می گیرد. شادی در واقع هیچ چیز دیگری جز تنظیم شیمیایی نبود. هر چیزی که در اطراف شما اتفاق می افتد یک برنامه کلی قابل پیش بینی با راهنمایی های اساسی در نیمه راه رواقیسم ، نیهیلیسم و لذت طلبی شیمیایی است ...
این رمان دنیایی را توصیف می کند که در آن بدترین پیش بینی ها سرانجام محقق شده است: خدایان مصرف و راحتی پیروز می شوند و گوی به ده منطقه ظاهراً امن و پایدار سازماندهی شده است. با این حال ، این جهان ارزشهای اساسی انسانی را فدا کرده است و ساکنان آن به صورت in vitro به شکل و شبیه یک خط مونتاژ تولید می شوند.
لا آیلا
ایده انفجاری Brave New World، نمایشگاه فوق العاده و تاثیر اجتماعی باورنکردنی آن باید همیشه در تخیل نویسنده باقی می ماند. بازدید مجدد از یک کار عالی نمی تواند آسان باشد، بنابراین بهتر است تسلیم این ایده نشوید. اما هاکسلی، با روحیه‌ای خوب، به فکر نوشتن درباره آرمان‌شهری افتاد که می‌توانست بر دیستوپیا کار بزرگ او غلبه کند.
این جزیره نمایانگر آن جهان احتمالی است که در آن انسانها می توانند خود را تکمیل کرده و در آن لحظات که زندگی به ما اجازه می دهد خوشحال باشیم ، خوشحال باشند ، در حالی که یادگیری و خرد می تواند از غم و اندوه ناشی شود. تعادل خودشناسی. اگرچه واقعا ، به عنوان آرمان گرایانه اما نه ایده آل گرای احساسی ، در این رمان اشاره کرد که خطرات همیشه وجود دارد.
در جزیره آرمان‌شهری پالی، در اقیانوس آرام خیالی، ویل فارنبی، روزنامه‌نگار، دین جدیدی، اقتصاد کشاورزی جدید، زیست‌شناسی تجربی شگفت‌انگیز و عشق خارق‌العاده‌ای به زندگی را کشف می‌کند. این جزیره دقیقاً برعکس Brave New World و Brave New World، تمام تأملات و نگرانی‌های آلدوس هاکسلی فقید را که بدون شک یکی از جسورترین و جالب‌ترین نویسندگان قرن بیستم است، گرد هم می‌آورد.
از این تضاد ، بازتاب ارزشهایی که فارنابی تجسم می بخشد ، ارزشهای دنیای غرب ، به راحتی حاصل می شود و آنها را زیر سال می برد. گفتگوی بین این جزیره عجیب و غریب و جهان غرب بیش از هر چیز زندگی در غرب و خطرات ناشی از آن را برای انسان ها برجسته می کند.
زمان باید متوقف شود
زندگی در هاکسلی بیشتر از داستان های علمی تخیلی است. من واقعاً معتقدم که هر نویسنده داستان های علمی-تخیلی در نهایت یک فیلسوف بالقوه است که فرضیه هایی درباره انسان ها در جهان مطرح می کند. زیرا در واقعیت، جهان، کیهان، چیزی است که برای ما کاملاً ناشناخته است و علمی تخیلی همیشه به جنبه های ناشناخته می پردازد.
به همین دلیل است که در این مورد ، ما یک اثر درخشان در مورد انسان ، رشد او ، یادگیری و جهان ذهنی ایجاد شده توسط تمدن خود کشف می کنیم. سباستین بارناک هفده سال دارد. او یک نوجوان بسیار خجالتی و خوش تیپ با روح یک شاعر است که به ویژگی های کودکانه خود محبت و لطافت را القا می کند. یک تابستان او به ایتالیا سفر می کند و در آن لحظه تحصیلات او واقعاً آغاز می شود.
برونو رونتینی ، کتابفروش وارسته ای که در مورد امور معنوی به او آموزش می دهد و عمو اوستاس ، که او را با لذتهای ناپسند زندگی آشنا می کند ، معلم او خواهند بود. اما همه اینها تنها بهانه ای است برای آلدوس هاکسلی برای خلق اثری که بسیار فراتر می رود: رمانی از ایده ها ، رمانی از شخصیت ها ، نقدی بر تاریخ بشر و سفری به واقعیت ناشناخته ها. رمانی که رفتار انسان را آشکار می کند تا اینکه ، در پایان نامه ، همه عظمت و همه بدبختی هایش را نشان دهد.
زمان باید متوقف شود که اولین بار در سال 1944 منتشر شد و توسط خود هاکسلی به عنوان بهترین رمان او شناخته شد ، بخشی از ابیات مشهور شکسپیر است و از پنجره ای جذاب در جامعه انگلیسی XNUMX ، تحت تأثیر نبوغ هاکسلی قرار می گیریم. به عنوان گوینده و خالق موقعیت های دراماتیک ، بلکه ، و مهمتر از همه ، برای تحقیقات شگفت انگیز خود در مورد تناقضات فلسفه قرن بیستم ، ماهیت واقعی درد ، امید و زمان.
