درست است که روابط در کار ممکن است به یک قایق نفت تبدیل نشود. تامی کوهن به این حس می پردازد تا این داستان را به سمت یک تریلر غیرقابل پیش بینی که از محیط کار فراتر می رود تا ظرفیت انسان را برای تسلیم شدن در برابر شیطانی که عنوان اعلام می کند، بالا ببرد.
در ابتدا، همه چیز به روشی آرام اتفاق می افتد، کار سرعت را در دفتر تنظیم می کند و تکامل روابط بین کارمندان فراتر از مدرسه، روابط عاشقانه کوچک، شایعات و شایعات نمی رود. چیزی عادی که می تواند همه ما را تحت تاثیر قرار دهد.
اما زمانی که مدیریت جدید وارد شرکت می شود، فضا گاهی اوقات کم رنگ می شود. به نظر می رسد رئیس جدید در حال ایجاد تنش غیرعادی در بین همه کسانی است که تا همین اواخر جمعه ها بعد از کار برای نوشیدن مشروب بیرون می رفتند.
در اصل موضوع انگیزه ها، اقدامات انگیزشی برای بهبود بهره وری، این روندهای جدید برای به دست آوردن بهترین نتیجه از هر یک است. با این حال، شخصیت ترش رئیس و قصد دستکاری آشکار او شروع به بیدار کردن احساسات ناشناخته در بین خود کارمندان می کند.
به نظر می رسد نزاع های کوچک تا زمانی که دلایل اصلی اعلام نشود، زیاد و تقویت می شوند. با این حال، وقتی می‌خوانید چه اتفاقی می‌افتد، فکر می‌کنید چیز دیگری وجود دارد، نوعی جریان بر همه آن «همکارها» سرایت می‌کند، گویی رئیس جدید می‌توانست جنبه‌های غیرقابل تشخیص هر یک را حذف یا مجبور کند.
قوانین جدید و سخت برای درونی کردن، ایده پیشرفت بیش از هر چیز دیگری، این دیدگاه جدید تا چه حد می تواند بدترین چیزها را در شما ایجاد کند؟ ایده هایی مانند ترس از دست دادن شغل یا رقابت پذیری به عنوان ایده نهایی در هر کار. فراز و نشیب های کوچک واقعیت ما به صورت افراطی ناراحت کننده به این داستان تخیلی کشیده شده است.
اما باورنکردنی ترین چیز این است که چگونه طرح اجرا می شود. روان پریشی عمومی در میان این کارگران آن ها را به موقعیت های دراماتیکی سوق می دهد که در آن شناخت حقیقت نهایی برای شخصیت ها معمایی و معمایی واقعی برای خواننده ای خواهد بود که بین ریشه های احتمالی آن شیطانی که در دفتری که تا آن زمان معمولی ایجاد شده بود به دام افتاده است.
رمانی برای به اشتراک گذاشتن با همکاران و به اشتراک گذاشتن صحنه های جذاب آنها از یک هیجان روانشناختی معتبر، و در نتیجه خود را از درگیری های کوچک روزانه رها می کنیم.
می توانید کتاب را بخرید ایول، رمان جدید تامی کوهن، اینجا: