سویفت ها ماه ها بدون توقف پرواز می کنند. آنها به هیچ وجه متوقف نمی شوند زیرا می توانند در پرواز مداوم تمام خواسته های حیاتی شما را برآورده کنند. که به نوعی تأیید می کند که احساس شگفت انگیز پر بودن پرواز برای یک موجود زنده چه فرض می کند.
آرامبورو شاید من سوئیفت ها را به عنوان استعاره ای از زندگی ناآرام ، عشق بدون کشور ، مفهوم وجود از موقعیتی ممتاز در آن نقطه که همه چیز به گونه ای متفاوت دیده می شود ، بدون هیچ مانعی در تجسم کامل آنچه که ما حمل می کنیم و آنچه برای ما باقی مانده است
آرامبورو در رمانی که به همان اندازه هم جالب است ، پرفروش ترین فیلم خود پاتریا را رها می کند و فقط طناب را کمی پشت پا می گذارد تا کسانی که از منظر جامعه شناختی به ادبیات او نزدیک شده اند ، هنوز پناهگاهی در آن تصویر اسپانیا در جهان پیدا کنند. حالت جوش اگرچه این بار داستان بیشتر از درون به بیرون می رود ، از تقلید کامل با قهرمان داستان تا آن توانایی جادویی برای نشان دادن واقعیت از دیدگاه دیگری.
تونی ، معلم دبیرستانی که از دنیا عصبانی است ، تصمیم می گیرد به زندگی خود پایان دهد. دقیق و آرام ، او تاریخ را انتخاب کرده است: ظرف یک سال. تا آن زمان هر شب او می نویسد ، روی زمین با عوضی خود به اشتراک می گذارد Pepa و کتابخانه ای که از آن خارج می شود ، یک وقایع نگاری شخصی ، سخت و باورنکردنی ، اما نه کمتر لطیف و طنزآمیز.
با این کار ، او امیدوار است که دلایل تصمیم رادیکال خود را کشف کند ، تا آخرین جزئیات حریم خصوصی خود را آشکار کند ، گذشته خود و بسیاری از امور روزمره اسپانیا را که از نظر سیاسی دچار مشکل است ، بیان کند. آنها ظاهر می شوند ، که با یک چاقوی چسبانده کالبد شکافی شده اند ، والدینش ، برادری که او نمی تواند تحمل کند ، همسر سابقش آمالیا ، که نمی تواند ارتباط خود را با او قطع کند ، و پسر مشکل سازش نیکیتا ؛ بلکه دوست سوزانش پاتاچولا. و یک Águeda غیر منتظره. و در پی عشق و قسمتهای خانوادگی این صورت فلکی اعتیادآور انسانی ، تونی ، یک مرد گیج شده که تصمیم دارد ویرانه های آن را بازگو کند ، به طور متناقض از یک زندگی فراموش نشدنی درس می گیرد.
