بهترین کتابهای کارمن ماریا ماچادو

در مورد کارمن ماریا ماچادو ما می توانیم احساس تضاد بین ژانر ادبی و زمینه روایی را بیدار کنیم. از آنجا که کارمن به طرز حیرت انگیزی قادر به انتخاب غیرمنتظره ترین مناطق تخیلی و معمولاً دور از واقع گرایی است ، تا در مورد جنبه های بسیار نزدیک در جامعه کنونی ما صحبت کند.

مسئله این است که خوب از آب در می آید. عمدتاً به این دلیل که تعداد کمی از نویسندگان قادر به انجام این هم افزایی هستند که در نهایت با آن خوانش استعاری از داستان‌ها، هر نوع بحثی را مطرح کنند. داستان های علمی تخیلی، تعلیق یا حتی ترسناک فضاهایی هستند که کارمن این ظرفیت را برای دوسوگرایی ادبی نشان می دهد.

اما فراتر از آنچه تاکنون توسط این نویسنده آمریکایی به اسپانیایی ترجمه شده است، ارجاعات او به گابریل گارسیا مارکز به عنوان مرجع مرتبه اول ، آنها ما را مشکوک می کنند که در کتابنامه او فضایی برای آن زمینه روایی رئالیسم جادویی وجود دارد ، جایی که اگر کسی بداند چگونه رویایی یا خیالی را با فضایی کاملاً ملموس تطبیق دهد ، جایی دارد. موقعیت زمانی

کتابهای برتر توصیه شده توسط کارمن ماریا ماچادو

بدن شما و سایر احزاب

اگر اخیراً در مورد آرژانتین صحبت می کردم سامانتا شوولین به عنوان یکی از مراجع بزرگ داستان مدرن ، این بار ما هزاران کیلومتر در قاره آمریکا صعود کردیم تا با کارمن ماریا ماچادو آمریکایی دیدار کنیم.

و در دو انتهای وسیع ترین قاره ها ما از دو پر سرگیجه برخوردار هستیم ، که دارای ویژگی خاصی از شخصی است که در داستان و گذرا بودن آن به عنوان یک ابزار روایی قادر به پیشنهاد یا طرح سنتز جادویی تاریخ و زبان است.

در مورد این بدن او و سایر مهمانی ها را رزرو کنید، کارمن ماریا با علاقه اعتراضی لازم به فمینیسم نزدیک می شود ، که بیش از هر چیز از نظر ظاهری و با یک نکته سوررئالیستی جالب که از ادغام این قصد وظیفه شناسانه با گرایش طبیعی نویسنده ای ناشی می شود که معمولاً شروع به داستانهای خارق العاده یا داستانهای علمی تخیلی می کند. چیزی شبیه به دنباله های رایگان داستان کنیز اثر مارگارت اتوود.

نکته این است که در رابطه با نیت ها ، با ریتم پر جنب و جوش مختصر و روشنایی جادویی نمادهایی که در نهایت پایه و اساس آنچه روایت می شود می شود ، هنگامی که حجم داستان به پایان می رسد ، خواندن با آن طعم هارمونیک پیشرفت می کند. همان سمفونی را می نوازد

فمینیسم از ماوراء الطبیعه، بازتابی بدون شک از روند بیگانگی و بیگانگی که با تکامل جامعه ای همراه است که نوید ادغام زنان را می دهد، اما با فرو رفتن در لجن واقعیت، همیشه در گودال های بسیاری گیر می کند. زنان در بحبوحه آخرالزمان های مدرن، یا مانند طاعون های قدیمی کتاب مقدس، یعنی چیزی که از تصور ابدی آنها از وضعیت طبیعی خود در مواجهه با جهانی مصمم به چشم پوشی از امر زنانه ناشی نمی شود. داستان هایی از آن سوی گور برای زنان دیگری که به دنبال عدالت غیرممکن برای بدن خود هستند که با خشونت جنسی که به طور متناقض، به دنبال جاودانگی گونه است، بر اساس قوانین اخلاقی اشغال شده است. قدرت‌های فراحسی به‌عنوان تکامل‌های زنانه ضروری برای دستیابی به خواسته‌های جهانشان هستند و در نهایت به موهبت درک کامل همه چیز، حتی مسائل جنسی، می‌دهند.

بدون فراموش کردن طنز اسیدی (حسی که پس از اولین خنده منجر به ناامیدی می شود) ، و با نیتی جدید برای پرداختن به صمیمی ترین زنان پیش بینی شده در فرضیات مختلف فانتزی ، این حجم از هشت داستان به خلق یک پروژه جالب فمینیسم ختم می شود. فمینیسم به گونه های غیرمعمول مانند ترور ، فانتزی ، علمی تخیلی و باقیمانده بازتابی که همیشه می تواند از یک اثر خوب که از تخیل بارور دور می شود ، استخراج می شود ، اما از تمرکز خارجی خود برای مشاهده جهان ما استفاده می کند. چشم انداز بزرگتر

در خانه رویاها

یا وقتی ادبیات شجاعت است ، نمایشی از روح آسیب دیده است ecce homoبه همه ما در داستان زندگی خود ادبیات می سازیم تا آنجا که واقعیت های ما تقریباً کاملاً ذهنی است. س questionال این است که بدانیم چگونه می توان عینی ترین مفهوم را از آن ذهنیت استخراج کرد ، مفهومی که با هر روح دیگری که اساساً حقیقت نهایی چیزها را به اشتراک می گذارد ، سازگار است.

کارمن ماریا ماچادو هنگامی که نویسنده ای جوان و مشتاق بود ، پس از چندین تجربه جنسی با مردان ، با دختری ریزه اندام ، بلوند ، طبقه بالا ، فارغ التحصیل هاروارد ، دختر پیچیده و جذاب آشنا شد که اولین رابطه لزبین خود را با او آغاز کرد. دختر صاحب یک کابین عجیب در بلومینگتون ، ویرجینیا بود: خانه رویایی عنوان. اما زمانی که دوست دختر ماچادو شروع به حسادت ، کنترل و پارانوئیک کرد ، رویاها تبدیل به کابوس شد ، تا بعداً او را متهم کرد که با همه به او خیانت کرده است و در نهایت به تجاوز لفظی و حتی فیزیکی به او دست زده است.

این کتاب شهادت یک رابطه سمی است ، که در این مورد متجاوز یک مرد دگرجنس گرا با ذهنیت مردسالارانه و ماچو نیست ، بلکه یک لزبین است. و این اولین عنصری است که به متن ارزش می بخشد: محکومیت خشونت در زوجین در جامعه عجیب و غریببه اما کیفیت استثنایی پیشنهاد ماچادو فراتر می رود: او به جای اینکه در یک شهادت شخصی صرف به کار بپردازد ، از تاریخ زنده - و رنج دیده - برای کاوش بیشتر این موضوع استفاده می کند و با آن بازی های ادبی انجام می دهد. و او این کار را با دستکاری ژانرهای روایی انجام می دهد - رمان عاشقانه ، شهوانی ، رمان آغازین ، رمان وحشت ... - که به او اجازه می دهد داستان خود را بگوید و در مورد نحوه گفتن همه ما در همان زمان تأمل کند به

نتیجه: نمونه ای جدید از استعداد عظیم و متجاوز کارمن ماریا ماچادو ، یکی از رادیکال ترین و شفاف ترین صداهای زن در صحنه ادبی معاصر ، که قادر است اکتشافات رسمی را با شفافیت مطلق در داستان تجربه زندگی و جنسیت ترکیب کند. این کتاب یک پیروت ادبی بسیار فریبنده است و همچنین گواهی بر صداقت بیش از حد در مورد سوء استفاده های عاطفی و جسمی است.