وقتی آدم نویسندگانی مثل شوبلین o تننباوم به نظر می رسد او به روایت آلمانی نزدیک شده است. اما هم سامانتا و هم تامارا، نام‌هایی که قبل از آن نام‌های خانوادگی قرار می‌گیرند، متعلق به نویسندگان آرژانتینی هستند که ما را به روایت‌هایشان با ویتولا بوئنوس آیرس نزدیک‌تر می‌کنند تا از ادبیات آرژانتینی با حصیری‌های جهان‌شمولی نیز استفاده کنیم.
اتفاقی که در مورد شوبلین افتاد در حال حاضر یک اثر بزرگ بین المللی است. از طرفی تننباوم، کار او مبتنی بر تضادهای فرهنگی است که در یک دیگ ذوب ترکیب و در هم می آمیزند، از یک سو جنبه های آموزش سختگیرانه، و از سوی دیگر علاقه فزاینده به کشف و تمایل طبیعی به زیر سوال بردن روح است. ، نویسنده نوپایی که پایه های زیادی برای نوشتن پیدا می کند.
با شروع از مقاله قبر باز در مورد دنیای جدیدی که در حال گشودن بود، تننبام نیز سرانجام به رمان رسید و تمایل خود را به شرح وقایع دنیای خود حفظ کرد، از ظهور کریسالیس که هر جامعه بسته ای است ...
3 کتاب برتر توصیه شده توسط Tamara Tenenbaum
پایان عشق: دوست داشتن و لعنتی در قرن بیست و یکم
اگر خدا نباشد، همه چیز حلال است، چه بگویم؟ دوسوتیفسکی. و اگر ازدواج دیگر آن نهاد مقدسی نیست که بوده است، سه چهارم همان اتفاق در مورد عشق رخ می دهد...
تامارا تننباوم آداب و رسوم عاطفی و جنسی دنیای سکولار را به عنوان یک انسان شناس که تمدنی ناشناخته را کشف می کند، آموخت. او در این کتاب با تکیه بر مطالعات خود در زمینه فلسفه و فعالیت های فمینیستی، گفتگو با دوستان و همکاران، تجربه خود و حتی بدن خود، چالش هایی را که جوانان امروز در آغاز زندگی خود به عنوان بزرگسال با آن مواجه هستند، مرور می کند.
انتهای عشق بررسی کنید وقتی ازدواج یا شراکت تک همسری دیگر یک هدف حیاتی نیست، چه اتفاقی می افتد، همانطور که برای والدین و پدربزرگ و مادربزرگ ما بود. از ارزش دوستی گرفته تا فرهنگ رضایت، از طریق مادری، مجردی، چند همسری، زوج‌های باز و بهره‌برداری از فن‌آوری‌های میل مانند Tinder، تننبام برای جشن پایان عشق رمانتیک به جهان عشق فرو می‌رود و پیشنهاد می‌کند که از خاکستر، عشق بهتری بیرون می آید، که زن و مرد را آزادتر می کند.
هیچ کس آنقدر نزدیک به کسی زندگی نمی کند
تصویر جوامع فرامذهبی به عنوان رمانی نوشته شده توسط جورج اورول آن مفهوم دیستوپیایی را دارد که قبلاً در روزهای ما وارد شده است. نکته این است که ما در مورد خودکارهایی صحبت نمی کنیم که شعار می دهند بلکه در مورد افرادی صحبت می کنیم که با وجود همه چیز قادر به بیدار شدن هستند ...
در این صفحات یک واقع گرایی خام، کنایه آمیز، آزاردهنده، صحنه هایی از فرهنگ یهودی در پس زمینه محله Once بوئنوس آیرس پنهان شده است. در مقابل آن، شخصیت‌های یک جهان کلاستروفوبیک، شاید زندگی‌نامه‌ای، که خانواده و جامعه را در مرکز خود دارد، کمی پشت سر هم برجسته می‌شوند.
علیرغم این واقعیت که به نظر می رسد همه در آنجا یکدیگر را می شناسند، تماس واقعی، احساسات آشکار، رویکرد بدون میانجی گری گریزان و ناکافی است. «فکر می‌کنم این چیزی است که اغلب اوقات - تننباوم تأیید می‌کند - احساس این است که همیشه توسط مردم احاطه شده‌ای، اما بسیار تنها، هر یک در رقص خود. تقریباً همه داستان‌ها تحریف داستان‌های افرادی است که می‌شناسم، حکایت‌هایی که به من گفته‌اند یا چیزهایی که برای من اتفاق افتاده است.
همه نفرین های ما به حقیقت پیوست
لعنت به کاساندرا، که دقیقاً همه چیز بد را می دانست. پس از این تصور نبوی به عنوان یک استنتاج صرف، از سیر وقایع، بیداری یک آگاهی تقلیل ناپذیر را می یابیم.
روایت گذار از دوران کودکی به بلوغ دختری که در یک جامعه یهودی ارتدوکس بزرگ شده بود تا اینکه در یک صبح زمستانی، زمانی که به سختی 5 سال داشت، بمبی جان پدرش را گرفت و تمام یقینات او را منفجر کرد. بدون شخصیت پدری، قهرمان داستان در محیطی بزرگ می‌شود که تحت تسلط زنان قوی است، که به او عزم لازم را می‌دهد تا دستورات مذهبی که او را احاطه کرده و محدودیت‌های تحمیلی جنسیتش را زیر سوال ببرد.
تامارا تننبام داستانی شخصی را روایت می‌کند که نسلی نیز هست و تنش نهفته‌ای که همه پیوندها را شکل می‌دهد، طی می‌کند. نویسنده با استفاده از سبکی خشک و کنایه آمیز، با درخشش های هوشمندانه طنز، حال و هوای دوران کودکی و نوجوانی خود را در ارتدکس و وقفه نمادین و واقعی خود در جستجوی افق های خفقان آور کمتر توصیف می کند. این جستجو نوید آزادی و عشق جنسی را به همراه خواهد داشت، اما سرگشتگی، عدم کفایت دنیایی که دیگر از قبل طراحی نشده است.
