ادبیات ژاپنی دو دیدگاه کاملاً متفاوت دارد. از بیرون ما در آن را می یابیم موراکامی به نشان آن و ما پیشینیان آن را می شناسیم کاواباتا o کنزابورو اوئهبه با این حال ، در روایت خیالی خود ، اسطوره های بدشانس میشیما o آکوتاگاوا آنها حتی مرجع قوی تری از موارد ذکر شده در بالا هستند. و این که این دو مورد اخیر به طور فزاینده ای با ادبیات دقیق خود برای خوانندگان غربی ارزش قائل می شوند.
بدون شک، موفقیت بین المللی، با جوایز بزرگی که دارد، لازم نیست با آن شناخت در سرزمین خودش مطابقت داشته باشد، که به دلیل رویکرد بیشتر به شخصیت در نزدیک ترین جنبه، همیشه تابع متغیرهای متفاوتی است. آکوتاگاوا که در سال 1927 در سی سالگی ناپدید شد، عمدتاً ژانری از داستان های کوتاه را پرورش داد. داستانهای کوتاه با ریشه‌های قوی در داستانهای عامه‌پسند که به اتفاق آرا در ادبیات ژاپنی به رسمیت شناخته شدند.
بینش خاص او احساسی تیره و تار ، تقدیری شوم برای شخصیت های او به ارمغان می آورد. و این است که شرایط خاص نویسنده به عنوان کپی به کار او منتقل شده است ادگار آلن پو آن سوی دنیا. نویسنده ای آنقدر متفاوت ، تا حدی به دلیل عدم تعادل روانی اش ، پیشنهاد آوانگاردهای داستانی را مطرح کرد که حتی از طریق داستانی جذاب به سینما رسید. راشیمون.
3 کتاب برتر آکوتاگاوا
کایکی قصه های وحشت و جنون
تا قبل از معرفی ایدوگرام های چینی در قرن ششم ، ژاپنی یک زبان شفاهی بود که هیچ نوشتاری نداشت. مطمئناً این کشور دارای وسیع ترین و قدیمی ترین سنت شفاهی است. مونوگاتارو وظیفه گفتن داستانها را به صورت شفاهی داشت و در بین همه آنها ، مورد علاقه ژاپنی ها ، که از مرزهای خود فراتر رفته اند ، تواریخ های ماوراء طبیعی و ترسناک هستند.
در این مجموعه ، خواننده از مجموعه ای از داستانهای دل انگیز لذت خواهد برد ، داستانهایی که ما را به کشوری پر از افسانه ها ، افسانه های باستانی و خرافات می کشاند. مکانی دور افتاده و عجیب و غریب که ساکنان آن با این باور ریشه دار زندگی می کنند که انواع زیادی از هیولاها ، خیالی و واقعی ، در بین ما پنهان شده اند.
از حماسه های باورنکردنی که سر قربانیان خود را حفظ می کنند تا جوانانی که سرنوشت آنها را به پایان می رساند و اعلان سرنوشت ساز کشتی هایی را که سوار می شوند اعلام می کنند ، این قصه ها در حصار باریکی حرکت می کنند که دنیای واقعی را از جهان اساطیری جدا می کند. در میان صفحات آن ، می توانیم اهمیت حیاتی دریا را در خرافات کشوری که بیش از سه هزار جزیره تشکیل شده یا تاریکی پنهان شده توسط پیشرفت های جدید مانند فیلم ها مشاهده کنیم.
همیشه بدون فراموش کردن پیچیدگی ذهنیت ژاپنی ، که شیفتگی آنها می تواند به چیزی واقعاً وحشتناک تبدیل شود. خود را برای لذت بردن از دوازده داستان افسون کننده آماده کنید که موهای شما را در حالت سیخ می کند. خواندن ضروری برای همه طرفداران رمان های گوتیک و ترسناک.
زندگی یک احمق و اعترافات دیگر
این کتاب از برداشت مخدوش از هویت خود آکوتاگاوا نشأت می گیرد که احساس اعتراف در ادبیات به عنوان یک درمان غیرممکن واژگون شده است ، زیرا تشخیص شکست در برابر بیماری که تنها سرنوشت فرض شده است.
«دیگر قدرت نوشتن ندارم. زندگی با این احساس درد وصف ناپذیری است. آیا کسی نیست که به من لطف کند که بیاید و بی صدا مرا در هنگام خواب خفه کند؟ "
این سخنان دلخراش از قلم مردی عذاب‌کشیده است که با ورطه وجودی مواجه شده است که دیگر معنا ندارد. در سالهای آخر عمرش، آکوتاگاوا ریونوسوکه او از توهم رنج می برد ، تابش نور خورشید را نداشت و نمی توانست بدون کمک قرص های خواب بخوابد. زندگی یک احمق و اعترافات دیگر کلید ذهن نویسنده «استراشیمون». از طریق داستان های موجود در این کتاب می توان مراحل کوتاه اما شدید او را دنبال کرد: قلم موهای زندگینامه ای ، اعتماد به نفس آزادکننده ، توهمات ذن ، قصه های نفیس ...
راشومون و دیگر گزارش های تاریخی
تقریباً همه نویسندگان ژاپنی گهگاه به آن بینش تاریخی می نگرند که با تخیل قدرتمند ژاپنی پیوند خورده است، که از آن آداب و رسوم و نگرش های بسیاری به همه رفتارهای اجتماعی این مردم می چسبد. کشف راه‌های جدید برای ارتباط دادن این بی‌نظیری کنونی، که آنقدر مدیون میراث فرهنگی انباشته شده در طول قرن‌ها است، ما را با همدلی پر از نمادهایی بیدار می‌کند که، بله، آکوتاگاوا مسئول تغییر شکل تا حد گسست است.
5 داستان منتشر نشده "راشومون" ما را به ژاپن قرن دوازدهم می برد ، کشوری که از جنگ ، گرسنگی و ناامیدی ویران شده است ، محیطی عالی که در آن پیچیدگی های نگران کننده وجود انسان با وحشیگری نه بدون زیبایی به خواننده نشان داده می شود.
آکوتاگاوا از مرزهای زمانی و مکانی فراتر رفته و خود را در تاریخ ادبیات جهانی به عنوان یکی از استادان بزرگ داستان جا انداخته است. استعداد روایی درخشان ، سبک پیچیده و ظریف او ، حساسیت شدید او و توانایی او در کشف تاریک ترین و پیچیده ترین جنبه های طبیعت بشر ، آثار او را به جواهرات واقعی و جاودانه تبدیل می کند و نویسنده آنها را در دسته نبوغ حروف قرار می دهد.
