خانه ها با بنیاد شروع می شوند و در هنر نویسندگی با داستان شروع می شود. امروزه برای همه چیز مدارس وجود دارد. بله، همچنین برای نویسنده شدن. مسئله این است که آدم تصمیم نمی گیرد نویسنده شود و برای آن تربیت کند. یکی فقط به این دلیل شروع به نوشتن می کند و در نهایت متوجه می شود که از همان داستان اول نویسنده است.
En خوان جاسینتو مونوز رنگل این پارادایم راوی خودآموخته به عنوان تنها مورد ممکن ترسیم شده است. هنر آموزش خلاقیت مانند پیانوی زهی است. یا حداقل به عنوان یک نقطه شروع. چون نویسنده ابتدا متولد می شود و سپس می توان آن را انجام داد، شکل داد، شکل داد...
El ژانر فانتزی تکرار می‌کنم، معمولاً فضایی حاصلخیز برای نویسندگان جوانی است که شروع می‌کنند، زیرا بله، داستان‌گویی. و در زمان من ، مانند کتابهای این نویسنده ، فانتزی هنوز بر اساس کتابهای بزرگ کوچک در جلوی پرده های فراگیر امروز بنا شده بود و بازیهای وسوسه انگیز آنها اوقات فراغت را به طور عالی تسخیر می کردند. چند نویسنده بالقوه امروز در مقابل پرده های روشن خواهند مرد...
نکته این است که پس از رویکردی خارق‌العاده که در آن می‌توان حتی آن تماس بین فلسفی و وجودی هر جوان با دغدغه‌ها را به تصویر کشید، علائق دیگری به پایان می‌رسد که بین ژانرها با سیالیت قابل تحسینی حرکت می‌کند. زیرا خوان جاسینتو مونوز رنگل یک نویسنده است. اینگونه است که می توانید به یک رمان جنایی نزدیک شوید تا مثلاً بعداً به مقاله یا داستان تاریخی بپرید. برای انتخاب بسیار ...
3 رمان برتر از خوان جاسینتو مونوز رنگل
قاتل هیپوکندری
فکر کردن به همان اندازه ضروری است که مضر است. زیرا با ضربه زدن به کوزه می‌توانیم به شک نگران‌کننده در مورد چگونگی آویزان شدن قلبمان در سینه‌مان برسیم و به چیزی اشاره کنیم که مطمئناً هیپوکندری است. و البته، حتی یک جنایتکار هم می تواند نگرانی های خود را بین قتل داشته باشد. زیرا زندگی دیگران به نخی در مقابل او آویزان است. چه اتفاقی ممکن است برای خودتان بیفتد؟
آقای Y. باید آخرین وظیفه خود را به عنوان یک قاتل حرفه ای انجام دهد، اما برای رسیدن به آن باید بر یک مانع جدی غلبه کند: او فقط یک روز به زندگی دارد. در حقیقت، قاتل مرموز که با حروف اول MY می گوید، سال هاست که از لحظه ای که به این دنیا آمده، می میرد. آنقدر بیماری او را آزار می دهد که هرکسی می تواند آن را یک معجزه پزشکی بداند. اکنون، به سفارش یک مشتری مرموز، او باید ادواردو بلیستن گریزان را قبل از اینکه دچار سکته نهایی یا زخم قانقاریا یا بدتر شدن سندرم اسپاسم شغلی اش شود، بکشد.
بدشانسی نامفهوم او یکی پس از دیگری تمام تلاش‌های قتل او را ناکام می‌گذارد و ارتباطی جادویی بین سختی‌های خودش و شرارت‌های بزرگ جسمی، روانی و تخیلی که پو، پروست، ولتر، تولستوی، مولیر، کانت و امثال آنها را شکنجه می‌داد، برقرار می‌کند. بقیه هیپوکندریاهای برجسته در تاریخ ادبیات و اندیشه.
ظرفیت آقای کونیگزبرگ برای دوست داشتن
آیا می توان مجموعه ای از شرایط را تصور کرد که باعث بقای فرد ظاهراً کم تناسب شده است؟ چرا طبیعت نه تنها به جسورترین نمونه ها، بلکه به ترسو یا خودخواه یا ترسو یا ضعیف نیاز دارد؟
آقای کونیگزبرگ شخصیت دشواری دارد: او زشت ، هرمیک ، تنها است ، مانند دیگران فکر نمی کند و نیازی به آن ندارد ، روزهایش با روال عادی مشخص می شود ، او معمولاً او را دوست ندارد و جذاب ترین مرد نیست. در جهان. اما او عزم راسخ دارد. و وقتی چیزی بین ابرو و ابرویش، پشت عینک مربع بزرگش قرار می‌گیرد، می‌داند که چگونه مثل هیچ کس دیگری عشق بورزد.
وقتی همه چیز در اطراف او تغییر کرد و فرو رفت، او بی حرکت می ماند. در جایی که دیگران تسلیم شوند، او بدون تلاش زیاد بر مشکلات غلبه خواهد کرد. وقتی کل سیاره نه یک بار بلکه چندین بار دگرگون می شود، حتی وحشی ترین چرخش ها تغییر ناپذیری آقای کونیگزبرگ را یک ذره تغییر نمی دهد.
و این است که حتی تغییر جنسیت در کتاب جدید خوان جاسینتو مونوز رنگل که
رمان-بارتلبی به فانتزی ، به داستان علمی تخیلی ، به پالپ، ادبیات پسا آخرالزمانی یا اتوپیای فمینیستی، قادر خواهد بود آن را تغییر دهد. هیچ کدام از آن فاجعه ها چون نمی‌توان قهرمان ضد بمب بیشتری پیدا کرد.
تاریخچه دروغ
اسطوره های قدیمی تمدن ما، ترس های آتاویستی از وضعیت انسانی ما. همه چیز بر اساس داستان یا حداقل تخیلی ترین تصور از جهان است. به دلیل ناآگاهی از ناشناخته ها در اعصار اول و گاهی به دلیل رذیلت امروزی، دروغ همه چیز را توضیح می دهد زیرا در ته هر حقیقتی است که می لنگد.
«داستان دروغ» برخلاف همه ی احتمالات، شرطی پرمخاطره برای فاش کردن حقیقت دروغ است، تا خستگی ناپذیر ردپای آن را تا آخرین گوشه ای که در آنجا پنهان می شود یا خود را نشان می دهد دنبال کند: زیرا گاهی دروغ گریزان و تاریک است، اما در بسیاری دیگر در برابر ما رعد و برق و خیره کننده است.
Juan Jacinto Muñoz Rengel در سراسر این صفحات حضور خود را از اولین ظهور در تاریخ - که دقیقاً ممکن است ظاهر خود تاریخ باشد - تا موقعیت هژمونیک آن در جوامع معاصر ما دنبال می کند تا معنای اصیل آن را بیابد، کاربردها و سوء استفاده های آن، غیرقابل تفکیک آن را پیدا کند. رابطه با طبیعت انسان اگر این خودش دروغ دیگری نیست.
