جنبه رمانتیک از کریستوفر ایشروود کتابشناسی گرد از ده اثر را تشکیل می دهد. و در اطراف او آن نوع اسطوره نویسنده که بعداً شناخته شد در حال رشد است. این در مورد یک آوانگارد زمان خود نیست، بلکه در مورد آن فرآیند دمدمی مزاج بلوغ آثاری است که زمانی که کمترین انتظار را از آن ها می رود، تناسب بهتری پیدا می کنند.
باید به این سنگینی بیوگرافی ، کشف نویسنده با پیشینه ای از روایت ادامه یافته در شرایط مسافر ، تغییر مداوم ، جستجو در پایان روز که به اثری کریستالی در کار خود منتقل می شود ، پی برد. از نظر تجربیات شخصیت هایش و رویکردهای طرح های آن ، فرعی است. داستانها بازتابی از کل زندگی هستند.
داستانهایی درباره زندگی زودگذر ، شرایط موقتی ضروری همه چیز ، چسبیدن به عطرها یا خاطرات به عنوان جمله ای که فقط شخصیت های آن را می توان با بازگشت به آینده نامعلوم زندگی جایگزین کرد. بنابراین اگزیستانسیالیسم بقا. نوعی از میلان کوندرا که در پاسخ ها کاوش نمی کند ، بلکه فقط اعماق روح را به زخم های بسته می اندازد ، بدون بیشتر و بدون کمتر.
3 رمان برتر توصیه شده توسط کریستوفر ایشروود
یک مرد مجرد
چیزهایی هستند که در زندگی انتخاب نمی شوند. در واقع، امر متعالی هرگز معضلی نیست که هر فردی مسیر خود را از آن مشخص کند. دلخوری کاملی که ما را به آن سرنوشتی که تعریف ابواب وجودمان را به آن می سپاریم باور کنیم.
جورج فالکونر، استاد میانسال انگلیسی، در تلاش است تا با مرگ ناگهانی شریک زندگی خود، جیم، در یک تصادف رانندگی کنار بیاید. سال 1962 است، و علیرغم زندگی ممتازی که در لس آنجلس دارد، روال معمول او به یادآوری دردناکی تبدیل شده است از تنها چیزی که به او اجازه می دهد رویای ظالمانه آمریکایی را تحمل کند: صمیمیت عاشقانه ای که در آن می توانست خود به خود رفتار کند و احساسات خود را رها کند. از لباس های مبدلی که جامعه بر او تحمیل می کند.
اما علاوه بر این ، از دست دادن ناگهان جورج را با سن او ، با گذشت زمان ، با گذشته خود و در نهایت با افق مرگ خود مواجه می کند. یک مرد مجرد یکی از تحسین شده ترین رمان های ایشروود است که آن را شاهکار خود می داند ، شرح اصلی و فوق العاده ای از درام وجود در جهان معاصر.
خداحافظ برلین
ایده ای در مورد این که بدانید چگونه با آن مکان هایی که در آنها خوشحال بودید خداحافظی کنید. و به طرز متناقضی ممکن است به اندازه کافی شجاع باشید تا به آن مناظر تاریک گناه و اندوه بازگردید. زیرا هر فضای گذشته که در آن ناراحتی ما را خفه می کند، در نهایت زمان حال را به عنوان یک ترس آتاویستی نشان می دهد، نوعی آگورافوبیا زیرا آن مکان به دیدار ما حرکت می کند. برلین برای قهرمان این داستان همه چیز داشت. و موضوع زمانی پیچیده تر می شود که عشق و غم در یک مکان متمرکز شوند.
کریستوفر ، جوان انگلیسی ، اتاقی در پایتخت آلمان اجاره می کند و برای امرار معاش کلاس های انگلیسی تدریس می کند. این اثر و کنجکاوی او به عنوان یک نویسنده تازه کار ، او را به ملاقات با انواع و اقسام شرایط ، مانند وارث ثروتمند یهودی ناتالیا لاندائور ، خانواده کارگران نواک ، اتو و پیتر ، دو همجنس باز جوان ، یا سالی بولز ، جوان سوق می دهد. دختر. انگلیسی درجه یک ، اغوا کننده و گمشده ؟؟ که از شخصیت لیزا مینلی در فیلم معروف کاباره الهام گرفته است ؟؟. خداحافظی با برلین یک وقایع نگاری و احساسی از برلین منحط و جذاب جمهوری وایمار است که وحشیگری فزاینده نازیسم بر آن حاکم است.
بنفشه پرتر
این رمان پر از بریده‌های زندگی‌نامه‌ای است که ما را وارد یک جنبش فرهنگی می‌کند که با تاریکی قریب‌الوقوع جهان در برابر نازیسم مواجه است. در سال 1933، در حالی که ناسیونال سوسیالیسم در آلمان پیروز می‌شود، انگلستان با اطمینان خاطر، پژواک دهه بیستم را تجربه می‌کند و بادهایی را که از قاره می‌وزد نادیده می‌گیرد.
در لندن، استودیوی فیلمسازی امپریال بولداگ به نویسنده جوان کریستوفر ایشروود مأموریت داد تا فیلمنامه فیلمی به نام بنفشه پراتر به کارگردانی فردریش برگمان کارگردان مشهور اتریشی الاصل را بنویسد. رابطه برقرار شده بین کارگردان و فیلمنامه نویس و اتفاقات مربوط به فیلمبرداری فیلم، تصویری مصنوعی، کنایه آمیز و قدرتمند از اروپای درهم شکسته آن لحظه را نشان می دهد.
ناراحتی برگمان، یهودی که مجبور به ترک آلمان شده و مجبور شده خانواده خود را در اتریش که قبلاً تهدید شده بود ترک کند، با سبکسری فیلمی که باید فیلمبرداری کند و صنعت سینمای آن زمان و با بی تفاوتی در تضاد است. بخشی از اروپا در معرض فاجعه است. تقابل این دو دیدگاه نیز امکان تحلیل جدی رابطه هنر و زندگی و نقش پدیدآورندگان در جوامع متلاطم را فراهم می کند.
