ریشه کن شدن تبعید طولانی مدت سمپران ، به دلیل استقرار رژیم فرانکو ، وقف شد خورخه سمپران زمانی که او در بوخنوالد در سال 1943 زندانی شد ، به دلیل تعلق به پارتیزانهای فرانسوی که با ارتش متجاوز آلمان روبرو بودند ، بیشتر جلوه می کرد. تجربیات آن روزها و رهایی بعدی او در پایان جنگ جهانی دوم به طور طبیعی اثری متعالی بر آثار نویسنده سمپران برجای گذاشت.
از نظر منطقی ، زمانی که خارج از اسپانیا بود و رژیم فرانکو چندان مطلوب او نبود ، خورخه سمپرین بیشتر یا حداقل به زبان فرانسه نوشت.
اعتقادات سیاسی بی چون و چرا و ملاحظات مردمی زیاد او را به سیاست نهادی فعال ، که در ابتدا به PCE تعلق داشت ، نزدیک کرد ، تا این که در اواخر دهه 80 ، هنگامی که وزیر فرهنگ با PSOE بود ، وزیر فرهنگ شد.
من معمولاً ارجاعات سیاسی نمی دهم ، اما معتقدم که در مورد Semprún سیاست یکی از انگیزه های ادبی او است ، نویسنده از طریق تجربیات اجتماعی فعال خود تقریباً همیشه با شخصیتی اتوبیوگرافیک ، با احساس غیرقابل انکار یک ماجراجویی مداوم در زندگی روایت می کند. نویسنده ای که ارزش خواندن آن فراتر از کیفیت ادبی بدون شک اوست.
3 رمان برتر توصیه شده توسط خورخه سمپران
زندگینامه فدریکو سانچز
آنچه واقعاً در مورد شرح حال زندگینامه نویسنده وجود دارد در آن محدودیت جذاب روایت داستانی باقی می ماند (بیایید ، حافظه هر یک از آنها چه بوده است ، زیرا ما می توانیم درخشان ترین لحظات خود را بزرگ کنیم و لحظات بد را پاک یا نرم کنیم).
هیچ چیز برای نوشتن درباره خود بهتر از این نیست که خود را به سمت یک آلتر ایگو فرافکنی که سمپرون با آن بازی می کند تا داستانی را بر اساس تداعی های خاطره بسازد، گویی اجازه می دهد خود را با آن هوس خاطراتی که با اخبار فراموش شده بزرگ خود مورد حمله قرار می دهند، سوق دهد. از گذشته.
و با این حال، در آن آهنگ غیرقابل پیش بینی دوران فدریکو سانچز فرضی، جوانی او در راس مقاومت، درگیری هایش با سرنوشت، ذوق عقل به نفع محسوس ترین دموکراسی، با وجود همه چیز بی نظمی فرضی، رشته مشترکی که در نهایت توسط سمپرون پیشنهاد شد، شخصیت فدریکو سانچز را کاملاً می سازد.
سفر طولانی
سفر طولانی و فرایند نوشتن طولانی یا بیشتر. من گمان می کنم (و شاید فرض بر آن زیاد باشد) که روایت روزهای اسارت نازی ها که سمپران در آن زندگی می کرد ، یک تمرین کامل در زمینه تعالی و انعطاف پذیری را فرض می کرد ، که قابل درک است زیرا برای وی بسیار گران تمام شد و همچنین استعاره واضح عنوان به عنوان داخلی سفر به سمت آزادی روح وحشت زندگی کرد.
Semprún حدود بیست سال طول کشید تا کتاب را در مورد تجربیات اردوگاه کار اجباری بوخن والد منتشر کند. یا با اصلاح روش فرض ، شاید Semprún واقعاً به آن همه زمان نیاز داشت تا یادداشت های ذهنی خود را سازماندهی کند ، و آنچه را که باید زندگی کند با صراحت کامل منتقل کند. کی میدونه؟ گاهی انگیزه های هر عملی به عنوان مجموع عوامل رمزگشایی می شود.
برای یک نویسنده ، یافتن دلایل برای گفتن چیزی همیشه آسان نیست و در مورد Semprún ، که بیشتر از دیگران دلایل خود را جمع آوری می کرد ، تمام آن زمان را در انتظار انجام آن صرف کرد. داستان در یکی از آن قطارها آغاز می شود که مسیر آهنین مسافرانش را به سمت استثمار ، تحقیر و مرگ بیش از حد احتمالی سوق می دهد.
این حس در حال حاضر منجر به خفگی در آن واگن می شود که برای مدت طولانی در مناظر نامرئی در تاریکی آن فضا حرکت می کند.
آنچه بعد اتفاق افتاد ، در یک نسخه عینی ، در تعداد سرد قربانیان ، در دانش شوم از شیوه های ناهنجار ... شناخته شده است ، و با این حال ، توسط نویسنده ای که آن را در بدن خود زندگی می کرد ، بیان شده است ، مجموع داستانها بسیار ویژه دیگری پیدا می کند جنبه
بیست سال و یک روز
در یک شهر کوچک در تولدو ، در 18 ژوئیه 1956 ، خانواده Avendaño خود را برای جشن بی نظیری آماده می کنند. در فضایی که به نظر می رسد از آن الهام گرفته شده است میگل دلیبس و قدیسان بی گناه او ، شخصیت ها در بزرگداشت مرگ غم انگیز یکی از خویشاوندان به دست برخی از دهقانانی که تصمیم گرفتند عدالت شریرانه او را انجام دهند ، شرکت می کنند.
ظاهر یک پلیس مخفی فرانکو این رمان را با زندگینامه فدریکو سانچز پیوند می دهد ، که با آگاهی از ماهیت دگرگونی این فدریکو در رابطه با نویسنده ، سمپران بار دیگر سرنخهای روشنی در مورد نقش ماورایی تجربیات خود در این زمینه ارائه می دهد. داستان.
این رمان ، فراتر از این نقطه آغاز جشن عجیب ، مرجع شخصیت مرسدس پومبو ، بیوه مغناطیسی خانواده Avendaño است. در اطراف او ، پلیس فرانسوی ، یک اسپانیایی زبان و کل شهر کیسموندو با نیت خاص خود به سوی حقیقتی غافلگیرکننده بالاخره می روند.
