در مورد جان ایرینگ جذابیت در چهارم ظاهر شد و حقیقت این است که دست یابی به وضعیت ضمانت های پرفروش ، حداقل یک چیز: شما سخت تلاش کرده اید تا به آنجا برسید. نویسندگانی هستند که با اولین رمان خود به اوج می رسند. و آنها این کار را انجام می دهند زیرا آنها پدیده های واقعی هستند ، اما به من نگویید که وقتی به شما می گویند نویسنده ای بزرگ در نوبت اول متولد شد ، بی میلی خاصی نشان نمی دهید. ناشران در تلاش برای ارائه صداهای جدیدی هستند که با آنها گربه را به آب می رسانند و گاهی اوقات متوسط را بالا می برند ...
غوغای خاص به کنار ، جان ایروینگ با چهارمین رمان نشان داد: جهان از نظر گارپ، که به حداکثر سطح تجارت رسیده بود ، و هنگامی که به همان شغلی رسید که به نویسندگی تبدیل شد و کارگر انفرادی واقعی بود ، می توانست بماند و بر اساس ساعاتی که همیشه کاملاً ثمربخش نیستند ، می تواند استعداد خود را تا حدی مهار کند.
نکته اینجاست که وقتی جان والاس بلانت نام مستعار خود جان ایروینگ را پذیرفت، قصد دارد داستانهای بزرگی با موضوعاتی برای ما تعریف کند که همه چیز را به طور طبیعی یا جسورانه بسته به دیدگاه خواننده بیان می کند ، اما همیشه با آزادی خالق متقاعد شده است که برای تکمیل کار به دست آمده با اصالت بی نظیر ، چیزی نباید در برنامه باقی بماند به
3 رمان برتر جان ایروینگ:
جهان از نظر گارپ
و در اینجا ما یک بار دیگر هستیم. با اولین رمان نویسنده که مستقیماً در بالای تریبون من قرار دارد. من نمی دانم ، اینطور نیست که این رمان به نظر من بسیار بیشتر از بسیاری دیگر از این نویسنده به نظر برسد.
و با این حال آن دنیای گارپ گاهی نمایانگر دنیای ایگناتیوس بود ، de ادغام ceciuos. تفاوت در این است که گارپ این حماقت دیگران را نه به عنوان یک بینش درهم و برهم از جهان بر اساس حماقت خود (مورد ایگناتیوس) بلکه با یک نکته کنایه آمیز درک می کند که بازی استانداردهای دوگانه، ریاکاری و در نتیجه آنچه را برای ما آشکار می کند. نه بگویم، مزخرفات عمومی که مانند طاعون در دنیایی پر از ظاهر پخش می شود.
بقیه ، از نظر موقعیت های کمیک اسیدی و در مورد شخصیت هایی که بر روح عجیب و غریب ایگناتیوس متمرکز هستند ، ما قیاس های کنجکاوی را در یک موضوع روایی بسیار متفاوت از نظر عمل می یابیم.
قوانین خانه شراب
این ممکن است یکی از معدود رمان های سقط جنین نویسنده معتبر باشد. اما نگران نباشید ، قصد نهایی افزایش آگاهی نسبت به یک یا طرف دیگر وجود ندارد. حداقل من آن را پیدا نکردم.
محبت خاصی نسبت به بچه‌های آسایشگاه وجود دارد، همانطور که در عنوان اول به زبان اسپانیایی این رمان «شاهزاده‌های مین، پادشاهان نیوانگلند»، کنایه از سخنانی است که Larch، پزشک و مدیر آسایشگاه، خطاب کرده است. به کودکان، اما با این حال، من معتقد نیستم که قصد داستان تلقین است، علیرغم اینکه خود لارچ باعث سقط جنین در زنانی می شود که قادر به حمایت از فرزندان خود نیستند.
یکی از آن کودکان رها شده هومر ولز است که تا زمانی که تصمیم بگیرد برای خود زندگی بسازد ، دستیار وفادار لارچ شده است. در آن لحظه ، جنبه های سرنوشت ، امید و فرصت زندگی که هومر با وجود رها شدن به دست آورد وارد می شود.
خیابان اسرار
یکی از جدیدترین رمان های ایروینگ. در آن ما از یک داستان گذشته نگر بسیار ویژه لذت می بریم که در نهایت هم شکایت و هم تشخیص غلبه بر شکست های جهان است.
قهرمان داستان، خوان دیگو، در حال آماده شدن برای سفر با هواپیما به فیلیپین است. ما در مورد دلایل آن سفر از آیووا، محل سکونت او به آن سوی جهان، اطلاعات کمی داریم... اما در عین حال، آنچه می دانیم، ریشه های فروتنانه نویسنده فعلی خوان دیگو است.
پسر یک روسپی ، او می دانست چگونه باید خود را اصلاح کند تا خود را به عنوان توجیهی برای بزهکاری یا اعتیاد به مواد مخدر ، به وسوسه های بدبختی رها نکند. از کودکی او تا آن لحظات خاص در هواپیما ، داستانی خام و در عین حال تکان دهنده به ما ارائه می شود.
در انگلیسی، "قوانین خانه سیب" به درستی به این صورت ترجمه می شود: قوانین خانه سیدر
خیلی ممنون وینت! من سعی می کنم آن را در ترجمه به درستی بیان کنم.