از آنجا که ما (احتمالاً عادت نداریم) رمان های نوردیک را با ژانر نوآر مرتبط کنیم ، گشتن در بسیاری از ژانرهای دیگر که با موفقیت و قلم های خوب در هر یک از این کشورهای اسکاندیناوی توسعه یافته اند ، هرگز ضرری ندارد.
ماری بنت مثال خوبی از نویسنده ضد جریان است که (حداقل در حال حاضر) موضوعی کاملاً متفاوت را پرورش می دهد. ماری از شهر خود ، مالمو جنوبی سوئد ، ما را به سال 1940 می برد.
در آن شهر کوچک آن زمان گئورگ و کرستین زندگی می کردند ، تا آن زمستان 1940 بسیاری از جوانان برای دفاع از کشور در برابر پاسگاه شوروی به خدمت گرفته شدند که تحت حمایت خشونت های آغاز شده در آغاز جنگ جهانی دوم ، معتقد بودند که حمله به فنلاند موقعیت ممتازی را در اختیار این کشور قرار می دهد و منابع زیادی برای تقویت خود در سال های بعد دارد.
جنگ 105 روز به طول انجامید ، فنلاند بخشی از منابع خود را به روس ها از دست داد و سوئد موفق شد از مرز خود دفاع کند. اما جورج و دیگر هم تیمی ها احساس نمی کردند که نیمه پیروزی از آن آنهاست. آنها پس از امتناع از اطاعت از دستورات مستبدانه و غیر مسئولانه خود ، مدت زیادی را در اردوگاه های کار گذراندند.
وقتی سه سال بعد به مالمو بازگشت ، جورج یکسان نبود. کرستین سختی زمستان را در بدن خود با تمام سنگینی بر دوش خود احساس کرده بود. اما همچنین تغییر مهمی او را به زنی جدید ، آزاد شده و کاملاً متفاوت تبدیل کرده است.
بازگشت به آغوش گورگ به معنای کنار گذاشتن طبیعی ترین خوشبختی اوست. و پایان این خوشبختی باعث می شود احساس کند دنیا بر پشت او می افتد.
سه سال زمان زیادی است ... در پایان 1943 ، کرستین می بیند که گئورگ باز می گردد. او می داند که دوران بدی را گذرانده است و بیش از هر زمان دیگری به سرپناه و محبت نیاز دارد. اما او دیگر آن زنی نیست که روز بعد از رفتن او را محکم در آغوش می گرفت ...
اکنون می توانید رمان را بخرید در هتلی در مالمو، اولین رمان شگفت انگیز ماری بنت ، در اینجا: