توماس ریدال ، نویسنده دانمارکی ، صدایی نوظهور در ادبیات سیاه نوردیک (هنوز به آن نرسیده است جو نسبو, کامیلا لاکبرگ و بسیاری دیگر ...) با نیمی از دوازده رمان پشت سر او ، چند سال پیش او یک سناریوی عجیب و غریب را برای خوانندگان کشورش مطرح کرد ، که با آن کلیشه های ملی داستانها را در نور کم ، در محیط های یخی خود شکست. سرزمین اسکاندیناوی
و سپس چهارمین رمان خود را به Fuerteventura برد. آن حرمسرا بود. داستانی که اگرچه در دانمارک بسیار موفق بود ، اما با آن ویتولا برنده رمان در سرزمین مادری به اسپانیا رسید و حقیقت این است که کمی باد کرد.
به نظر من ، من فکر می کنم مشکل بیشتر مربوط به خود ترجمه بود ، عدم تناسب چشمک ها و منابع از زبانی به زبان دیگر.
از آنجا که حقیقت این است که داستان در ابتدا خوب به نظر می رسید ، فقط به تدریج در نتیجه آن جیغ کشیدن بیشتر به دلیل واقعی بودن ترجمه و کمبود منابعی برای تغییر مسیر کنایه ها و چهره های بلاغی معمولی کشور دانمارک از بین رفت. به
و در این قسمت دوم به نظر می رسد که مترجم تغییر کرده است. از آنجا که روایت با سرعت متفاوتی پیش می رود ، به طور طبیعی تر ، با یک Erhard ، قهرمان مطلق ، که بهتر از آن مطلع می شود. (اینکه این مرد راننده تاکسی است ، پیانو می زند و در نهایت مراقبت از یک گله بز را انجام می دهد ، بسته به اینکه معتبرترین قصد نویسنده منتقل شود یا خیر ، می تواند به عنوان یک شخصیت تعجب برانگیز یا یک گروتسک واقعی تلقی شود).
در این رمان ما جنبه هایی از ارهارد ، گوشه نشین را می شناسیم که در قسمت اول حتی نمی توانیم تصور کنیم. و این این است که سرنوشت قهرمان منحصر به فرد که ناشناس بودن را ترجیح می دهد ، می تواند برای همیشه در پرتو اتفاقاتی که رخ می دهد ، تغییر کند ، در حالی که او در حال انجام مأموریتی جدید با تمرکز ویژه بر مهاجرت مردم آفریقا است که به دنبال گذرنامه در این کشور هستند. جزیره. مستقیم به اروپا که آرزوی آن را داشت.
اکنون می توانید رمان را بخرید گم گشته، کتاب جدید توماس ریدال ، در اینجا: