زمان آن فرا رسیده است که هر مجسمه ساز نثر اولین رمان بزرگ خود را منتشر کند. پاتریشیا استبان ارلس او با فضیلت است زیرا تمام روح خود را در آنچه می نویسد قرار می دهد. هرجا اصالت و تعهد نسبت به آنچه انجام شده وجود داشته باشد ، در نهایت مورد توجه قرار می گیرد. اگر سهولت ، احساس و عمق این نویسنده آراگونی را اضافه کنیم ، حصیرهای یک نویسنده بزرگ را به دست می آوریم.
بقیه همیشه پشت سر هم می آیند. سایر کتابها و داستانهای قبلی همین نویسنده قبلاً توجیه کافی برای این صلاحیت نوشتن خوب است. گذر او به رمان نمی تواند کمتر باشد.
مادران سیاه به عنوان یک رمان کار شده ، مملو از احساساتی است که از عمیق ترین قسمت آن متولد شده اند ، از دختری درونی که بر حسب مناسبت گریه می کند یا می خندد ، از دیدگاه کشف بدبختی بلوغ فیلتر شده و با کنترل تمپوها و تأثیرات مزین شده است. ... که قلمرو زبان به پایان می رسد. حوزه ای از زبان که در مورد پاتریشیا به آن برخورد شاد نویسنده با فضیلت با متعالی ترین و شاعرانه ترین تصویر ، با مناسب ترین استعاره ، با نماد کامل گسترش می یابد ...
میدا ، قهرمان داستان رمان ، دختری در یتیم خانه راهبه ها است. با ترک خانه یا سنگ نگاره با دیگر زندانیان میدان به اشتراک بگذارید. برخی از دختران سعی می کنند آناناس درست کنند و برخی دیگر به نظر می رسد فقط می خواهند نفرت از شرایط خود را گسترش دهند. به نظر می رسد برخی اوقات احساس انعطاف پذیری مبهمی با دختران همراه است ، اما با وجود گذراندن سن در آستانه پرتگاه ، هنوز قادر به بهبودی از عذاب هستند.
میدا ما یک روز خوب کشف می کند که خدا وجود ندارد. خود او در پرتو دنیای شوم آن صومعه با صدای یتیم خانه اعتراف کرده است. مکانی که راهبه ها تنها راه نجات خود را به بهشت تنبیه می کنند.
پریسیا راهبه ای است که با دستی سنگین بر طرح های زمینی آن صومعه سانتا ولا فرمانروایی می کند. برای او ، کشف میدا یکی از بزرگترین تخلفاتی است که او در زندگی خود تجربه کرده است.
اکنون می توانید رمان را بخرید مادران سیاه پوست، اولین رمان پاتریشیا استبان ارلس ، در اینجا: