در اعماق ما همه کمی هستیم Ignatius reilly سرگردان شدن در زندگی با فیلمهای ما که توسط ذهنیت ما تولید شده و فیلمنامه آنها نوشته شده است و همچنین با سخت ترین بدبختیهای ما. از زمانی که ایگناتیوس به عنوان کیشوت عصر ما وارد ادبیات مدرن شد ، سورئالیسم زندگی راه گشای بسیاری از پیشنهادات جدید است که فلسفه نیستی ، افتخار ، و عدم امکان دستیابی به سطوح جلالی را که روح ما در آن دمیده است ، بیرون می کشد. روح با هوایی که در ریه های ما قرار می گیرد محدود شده است.
شرورانی با نزدیکی انسانی برای قهرمان شدن لازم هستند. بازنده ها آنقدر به ما متصل شده اند که در نهایت آرزوی شکوه گروتسک آنها را داریم. پس از همه شخصیت هایی که می توانند در رمان های پلیسی اخیر مانند اولگارای، توسط دیوید توسکانا یا در رمانی از طنز اسیدی و هوشمند با مضامین اگزیستانسیالیستی رئالیسم آسیب رسان مانند Las cenizas y las cosas.
دنیای ادبیات مملو از نویسندگان تازه کار است که هرگز به آن هدف نظری ، یعنی موفقیت نمی رسند. و در آن سرزمین هیچکس جایی نیست که نیارف یحمدی را پیدا کنیم ، یک راوی عجیب بین مکزیکی و ایرانی با تظاهر معمول نویسنده که برای توضیح آینده جهان ضروری به نظر می رسد. جز این که جهان هنوز با علاقه زیاد به او گوش نمی دهد و ادبیات او در بلاتکلیفی ناچیز گم شده است.
تا اینکه از شهر دور سان اسماعیل (آنقدر دور که در مقایسه با نیویورک که در آن قهرمان داستان گم شده است دنیای دیگری به نظر می رسد) او را به افتتاح سالن دعوت می کنند. برای سردرگمی بیشتر ، همچنین مشخص شده است که فضای ذکر شده نام او را خواهد داشت.
به نظر می رسد که انعکاس ترواهای او در سراسر جهان فریاد می زند و از مرزها عبور کرده و در مکان دیگری ریشه دار می شود. اما این موضوع آنقدر عجیب است که نیارف با یک نامه عجیب که او را به جلال احضار می کند ، دوبار در مورد ظاهر آن فکر خواهد کرد.
سکته مغزی خوش شانس می تواند این گونه باشد ، عجیب ، غیر منتظره. نیارف که با کنجکاوی هدایت می شود ، به جایی می رود که در نهایت هیچ کس از او انتظار ندارد و ارائه آن در محل جلسه معما و ناراحت کننده است.
این ممکن است یکی از آن رویاهای موفقیت نویسنده مشتاق ابدی باشد ، حرفه ای که می تواند سالها ، یک عمر طول بکشد (و بزرگترین دستاورد آن ممکن است دقیقاً در آن زمان بی تحرکی باشد که زندگی در یک اثر ، هرچند کوچک ، اشغال می کند. ) زیرا سان اسماعیل برای نیارف مانند یک کابوس در حال شکل گیری است ، کانونی برای آخرالزمان واقعیت. شکاف اقیانوس آرام تصمیم می گیرد که نابودی جهان را از آنجا آغاز کند.
نیارف بدون اینکه بخوبی بفهمد چگونه موفق به فرار از آنجا شده است (مانند بیدار شدن از خواب به عنوان تنها راه نجات) ، راهی خانه به سوی نیویورک می شود که در آن هیچکس باقی نمی ماند و منتظر شانس واقعی شانس است. با این تفاوت که کابوس ها به راحتی با هم زنجیر می شوند و سفر هنوز به پایان نرسیده است.
هم اکنون می توانید رمان خاکستر و چیزها ، کتاب نایف یحیا را در اینجا بخرید: