در این زمانها ، نوشتن یک رمان تاریخی که در بارسلونا تنظیم می شود ، این خطر را ایجاد می کند که از یک سو به طرف دیگر مشکوک شود. اما در نهایت ، ادبیات خوب مسئول از بین بردن تعصبات است.
خوان فرانسیسکو فراندیز داستانی را در اواسط قرن نرمانی ها به ما ارائه می دهد. IX زمان وحدت امپراتوری کاذب در مسیحیت بود ، که تنها تهدید نظری آن وایکینگ ها بود ، کمی به وحدت بخشیده شد و کمتر بر اساس باورهای نهادینه شده و با گرایش مالیاتی بود.
بارسلونا آن روزها چگونه بود؟ برای شروع ، ما باید در ظاهر کنونی پایتخت کاتالان به طور منطقی تجدید نظر کنیم. در آن روزها ، بارسلونا یک شهر جدا شده کوچک بود که گاهی در معرض حملات جنوب مدیترانه و در مواقع دیگر از شمال اروپا قرار داشت.
اسقف فرودویی در سال 861 با روحیه کمی وارد شهر شد ، با توجه به این که این فاصله از مراکز عصبی شاهنشاهی بود. با این حال ، فرودوی خود اقامت خود را تا زمان مرگ تقریباً سی سال بعد تمدید کرد.
دلایل متعددی او را وادار کرد تا در آخرین مرز امپراتوری بماند ، بدون آنکه قصد داشته باشد در مکانهای دیگری که تقاضای بیشتری بین سرزمین خود دارد ، پیشرفت کند. در وهله اول گودای بزرگوار او را مجذوب خود کرد و او را درگیر امر شهر کرد. چون گودا بارسلونا را دوست داشت و مقصدی بهتر از مقصد فعلی برای او انتظار داشت.
و سپس داستان به یک ماجراجویی تبدیل می شود. در مواجهه با حملات مردم مختلف و سوء استفاده از اشراف خود ، که بیشتر به شکوه خود تمایل دارند تا به احیای شهر ، فرودوی ، گودا و دیگر متحدان در حال ظهور بر تجلیل از شهر و تأمین سرنوشت بهتر اصرار خواهند داشت. برای آن..
حوزه های مختلف شهر در این امر دخیل هستند ، از ایزمبارد د تنس با ریشه های اصیل آن که بیشتر به تداوم طبقات ثروتمند آن زمان متعهد است ، تا الیزیا مهماندار ، باهوش و بینا ، زنی متقاعد شده که در واقع بارسلونا شایسته حاکمان دیگر و ملاحظات دیگر.
اکنون می توانید رمان را بخرید زمین نفرین شده، رمان جدید خوان فرانسیسکو فراندیز ، در اینجا. با تخفیف کمی برای دسترسی از این وبلاگ ، که همیشه قدردانی می شود: