شیوه زندگی ما ، توسط فرناندو آکوستا

کیست که شبها به ستاره ها نگاه نکند؟ برای هر انسانی ، همیشه مشروط به عقل ، مشاهده صرف گنبد پرستاره دو سisesال را ایجاد می کند: آنجا چیست و ما اینجا چه می کنیم؟

این کتاب استدلال کاملی برای پرسش دوگانه ارائه می دهد.

ممکن است ظاهری تظاهرآمیز به نظر برسد ، اما شکی نیست که این سفر از نجومی به زمین شناسی ، جامعه شناسی و فلسفی به تمرینی بین علم و تفکر انتقادی تبدیل می شود. همه اینها برای زیر سوال بردن مدل ما به عنوان تمدنی متعهد به جهانی شدن است. بدون نادیده گرفتن این نکته که نوشتار سرانجام با اراده انتشار و افزایش آگاهی مواجه شد ، همه چیز را به طرز جذابی قابل درک می کند.

چند بار پایان نامه یک متخصص و صاحب نظر در هر زمینه ای به پیشرفت جنبه های ترکیبی این اثر می انجامد. یک تعادل واقعاً شگفت انگیز در 360 صفحه پر از جزئیات ، مثالها و نظریه هایی که در نهایت در حال گذراندن یک سمفونی در مورد نحوه زندگی ما ، در گذر از جهان است که در گسترش غیرقابل جبران آن به سختی آه می کشیم.

می توان گفت که ما با بیگ بنگ به عنوان آغاز نقشه برداری همه چیز شروع کردیم و حتی به آگاهی وجودی صرف خواننده ای که صفحات را می بلعید رسیدیم. در این میان ، ما از عجیب ترین داده های استخراج شده از منابع مختلف لذت می بریم: به عنوان مثال ، دانستن اینکه چگونه علم می تواند تعیین کند که اخراج از بهشت ​​در دوشنبه 10 نوامبر 4004 قبل از میلاد اتفاق افتاده است. اگرچه البته ، آنها به راحتی کار کردند ، اما دوشنبه باید باشد.

اما یکی از جالب ترین چیزها در مورد این کتاب این است که به نوعی ما را به عنوان یک گونه منطقی یکنواخت معرفی می کند. ما تفاوت چندانی با پیشینیان خود نداریم. علیرغم تفاوت های موجود در نحوه درک ما از جهان. از سال گذشته ، هنگامی که ما معتقد بودیم که ما قلب کیهان هستیم ، تا امروز که ما طاعون سیاره ای هستیم که به سختی در اطراف یک ستاره معلق است. و این مستلزم احساس تنهایی با ناتوانی در برخورد با مهمترین معضلات تمدن ما در حال حاضر ، بدون هیچ مزیت قابل توجهی نسبت به اجدادمان است.

با ساختار سفر از ابتدای همه چیز تا امکانات آینده ، استدلال کتاب با منابع علمی غنی (به ویژه در جنبه های زمین شناسی و نجومی) درخشان است ، که خواندن دلپذیری را ارائه می دهد. با این حال ، در پیچیدگی روایت ، ما به آن بچه هایی برمی گردیم که به آسمان پرستاره می اندیشند ، در حالی که به عنوان بزرگسال می توانیم خود را در این جهان محدودی که ترک کرده ایم ، جابجا کنیم.

برای من بسیار جسورانه خواهد بود که سعی کنم خلاصه ای فنی تر از این کار تحقیقاتی فراوان و پایان نامه جالب همراه با هر استدلالی ارائه دهم. اما این درست است که بهترین ترکیبی که می توان انجام داد این است که این کتاب یکی از کاملترین مراجع فعلی برای درک آنچه در جهان انجام می دهیم ، و آنچه می توانیم انجام دهیم تا در نهایت منجر به ششمین انقراض بزرگ پیش بینی نشده شود. ، اولین مورد توسط کسانی که تحت تأثیر سیاره زمین قرار گرفتند.

از فرضیه سحابی که اخترفیزیک و حتی فلسفه را از طریق متفکرانی مانند کانت متحد می کند تا مروری بر وضعیت کلی انسان. همه چیز منطقی به نظر می رسد که بتوانیم سرنوشت خود را در این سیاره به نمایش بگذاریم ، مقصدی که به هر طریقی ، به سختی می تواند همان آه یک انرژی باشد که به سمت محدوده های پراکنده گسترش می یابد.

از جنرالیتات ، از کیهان ، از منظومه شمسی که به زمین می رسد به عنوان Pangea دیده می شود. سپس ما ذوب زمین شناسی ، بیولوژیکی و حتی تکاملی در بوته متوقف می شویم. زمینه سازی کامل وضعیت انسانی ما.

مکانی به اندازه زمین ما نیز چندان مال ما نیست. در هزاران سال زندگی ، گونه های بسیاری از بین رفته اند و ناپدید شده اند در طیفی که همچنین با فاجعه و قسمت های فاجعه بار مشخص شده است.

با این حال ، ما حتی نمی توانیم چشمگیر شویم وقتی می گوییم که ما سیاره را شارژ می کنیم ، زیرا بدون شک زمین از ما بیشتر زنده خواهد ماند و تنها در صورتی که به خود تخریبی دست یابیم ، باید با رنج و درد بیشتری از اینجا عبور کنیم. ما برنامه ریزی کرده ایم (بعد از منطقه محرومیت چرنوبیل، به دنبال همزاد به عنوان استعاره ای برای ناپدید شدن انسان ، زندگی دوباره ظاهر شد). بنابراین ممکن است فقط به این معنا باشد که کره زمین را برای خود بیشتر قابل سکونت نگه داریم. و این مستلزم بازیابی تعادل و احترام نیاکان است.

اگر نگاهی به دورترین گذشته سیاره خود بیندازیم ، اوضاع دیرینه و بسیاری دیگر از اوضاع و احوال می تواند راه حل هایی را برای نمایشنامه کنونی به ما ارائه دهد. ما جزئیات جالبی در مورد ناپدید شدن مگفا فون در کتاب پیدا می کنیم (شاید این باشد که در نهایت کوچک همیشه شانس بیشتری برای فرار ، پنهان شدن دارد)

علیرغم داشتن علم و فناوری به عنوان اتحادیه کامل به عنوان دژها ، ما بسیار ایمن تر از زمانی نیستیم که انسانها تسلیم افسانه ها یا دین شدند. و نمی توان گفت که زمان ما در مقایسه با سایر انسانهایی که قادر به کشف اکتشافات مختلف در اندازه اول بوده اند ، پیشرفت های چشمگیری داشته است.

به عنوان مثال ، امروزه معضل مالتوس در مورد افزایش جمعیت همچنان مانند شمشیر داموکلس آویزان است و کمبود آب شیرین در نتیجه تغییرات آب و هوایی به آن می افزاید. متأسفانه ، ما می توانیم در حال حاضر آستانه 2 درجه سانتی گراد را در نظر بگیریم که تغییرات آب و هوایی را در صورت اثرات مخرب قابل مقایسه با یک بیماری همه گیر سابق ، تهدیدی قابل مقایسه می داند. سال 2036 برای بسیاری از دانشمندان به عنوان برترین ، سفر بی بازگشت ...

این آستانه چیزی بیهوده نیست ، محدودیتی غریب است. این در مورد در نظر گرفتن دمای متوسط ​​درست قبل از انقلاب صنعتی است ، و ما قبلاً بیش از 1 درجه سانتی گراد از آن فراتر رفته ایم. به نظر می رسد بیشتر مقصر این افزایش مصرف سوخت های فسیلی است. و آنجا بود که می خواستم در خواندن (خوش بینانه به من) بفهمم که هنوز امیدی وجود دارد. اگرچه انرژی های سبز جنبه های بحث برانگیز خود را نیز دارند ...

مانند هر خواندن واقع گرایانه ، ما نیز در این کتاب یک نکته مرگبار می بینیم که به انقراض های احتمالی می پردازد. آنتروپوسنی که ما در آن زندگی می کنیم ، به عنوان عصری در نظر گرفته می شود که در آن انسان همه چیز را تغییر می دهد ، همه چیز را دگرگون می کند و آنها را با زمانهای گذشته برابر می کند که با تغییرات قابل توجهی مشخص شده است.

ما به فردای سیاره ای مبتلا به سندرم تب می پردازیم که می تواند به حرکات مهاجرتی غیرقابل کنترل و درگیری های زیاد تبدیل شود.

خوشبختانه یا از روی خوش بینی که قادر به تغییر اینرسی های منفی است ، با آگاهی از طریق کتابهایی مانند این ، می توان اراده هایی را برای تغییر اضافه کرد.

اکنون می توانید شیوه زندگی ما را بخوانید: انسان ، گسست او با محیط و با خودش ، کتاب بسیار جالبی از فرناندو آکوستا ، در اینجا: