به افسانه تاریخی برای نگاهی تازه به ناپلئون و آخرین روزهای زندگی اش مبارزه برای قدرت. امپراتور بازنشسته که عملاً در جزیره ای کوچک نادیده گرفته شده و فراموش شده بود، از دنیایی که علیه او توطئه شده بود، جدا شد. اما شناخته‌شده‌ترین استراتژیست که می‌دانست چگونه با غریزه رزمی بر هر جنبه‌ای از زندگی اجتماعی و سیاسی امپراتوری‌اش حکومت کند، حاضر نبود خود را به تبعیدی راحت مشرف به مدیترانه رها کند.
شر همیشه برمی گردد. از درد دندان گرفته تا بازرس مالیاتی. قرار نبود ناپلئون از او کم شود و منتظر لحظه‌اش بود
و با این حال ناپلئون بازگشت. هیچ چیز مثل قبل نبود و با این حال می دانست که افسانه خود و قدرت تصویر خود را که با افتخارات قدیمی مرتبط است دست نخورده نگه داشته است. برای بقیه، پادشاه به جای او قرار گرفت، لویی هجدهم راه را برای او هموار کرد.
زیرا پادشاهی مانند او، که بعضی ها آن را ساختگی می خواستند، به عنوان یک دشمن آسان برای میهن آزادتر که ناپلئون در آن زمان شروع به دفاع از آن کرد، ایستاد، گویی او در دوران خود به عنوان یک امپراتور شوم، قهرمان دموکراسی بوده است.
چند روز تشنجی بدون شک که در نهایت در صد روز معروف منفجر شد، تبدیل به فرصت دوم برای بناپارت شد.
مشکل این بود که در آن صد روز، که از حاکمی مانند ناپلئون به شدت بیشتر از همیشه نیاز داشت، آنها به فرسودگی رهبر پیر، مارشال پیروز که از قبل زخم معده خود را احساس می کرد به عنوان بزرگترین مانع خود اشاره کردند. جنگیدن با تمام نیروهایش توسط قدرتی که در نهایت قادر به تحقق کامل آن نبود.
و بنابراین او به واترلو آمد، شاید کمتر از همیشه برای نبرد آماده بود. اما مایلم، بله، به رهاسازی خون سربازانی که، موافق یا مخالف، عقاید خود را در میدانی و در زمانی که خود امپراتور برای پیروزی حتمی آماده می‌کردند، منتشر کنند، ادامه دهیم.
اما نه، اینطور نبود. واترلو بدترین سناریو بود، شکست نهایی که در بازگشت به پاریس، او را برای همیشه به طرد شدن در جزیره ای مانند سنت هلنا محکوم کرد، جایی که، این بار، دشمنانش بسیار تلاش کردند تا او را از خروج جدید بازدارند.
روایتی جالب از آن روزهای عجیب بین تبعیدیان، ظاهری از امپراطور بزرگ با طعم شکست.
هم اکنون می توانید کتاب امپراطور نامرئی، رمان مارک برود را از اینجا خریداری کنید: