شکی نیست که ژانر نوآر اسپانیایی از هر سو توسط نویسندگان خوبی مانند Dolores Redondo یا خود ماریا اوروینا
در مورد ماریا ، که در قلم او گاهی اوقات هماهنگی خاصی در شخصیت های او پیدا کرده ام ویکتور درخت (امروز در مورد مقایسه است) ، رمان جدید او جایی که ما شکست ناپذیر بودیم به عنوان یک فضای تلوریک که در فضاهای قدیمی ریشه می دهد ، وارد ماوراءالطبیعه می شود و ما را به فکر یا پیش بینی این امر دعوت می کند که یک خانه قدیمی و درخشان هنوز می تواند با حضور اجدادی ساکن باشد. به
ما به Suances سفر می کنیم. به نظر می رسد مرگ ناگهانی یک باغبان در کاخ استاد ، در حین انجام وظایف نگهداری ، با مرگ ساده یک مرگ نابهنگام ناشی از نارسایی قلبی همراه باشد.
فضای بسیار فصلی تابستانی که به سود مالیخولیای پاییز ادامه می یابد ، یک استدلال دیگر در جهت قصد تبدیل واقعیت به یک هوس تلوریک است ، در تماس از زمین ، در تداعی خانه قدیمی ، در اولین شب سردی غروب آفتاب که به دنبال بغل جدید اواخر تابستان است.
اولین و بزرگترین شگفت زده شده از این رویداد غم انگیز ، ساکن خود خانه است. کارلوس گرین ، نویسنده ، در تجارت خود در آمریکا کاملاً شناخته شده است ، اگرچه در اصل از مهد آن خانه قدیمی بود ، اما مرگ باغبان را اعتباری نمی داند. او متأثر و متأسف به ستوان والنتینا ردوندو می گوید که اخیراً فال خاصی به او نزدیک شده بود. صرف نظر از اینکه اهل نامه نویسی هستید ، می توان تصور کرد که تخیل می تواند در مواقع خاصی سرریز شود.
برای یک فرد تجربی مانند والنتینا ، احساساتی که کارلوس گرین به او منتقل کرده است شبیه هذیان است پو در سلول خود حبس شده و بدون وقفه داستانهای هذیان انگیز و تاریک می نویسد.
و با این وجود همیشه یک لحظه برای اعتقاد به چیزی بیش از آنچه چشم ها حدس می زنند وجود دارد و بقیه حواس را تکمیل می کند. زیرا علی رغم اینکه باغبان تنها به دلیل ضربان قلبش مرده است ، برخی از آثار عجیب تماس قبل از پایان زندگی او را آشکار می کند ...
والنتینا و تیم تکنسین هایش ؛ الیور شریک او و کارلوس گرین ؛ حتی ساکنان Suances ، به ویژه برخی از آنها. در میان همه این شخصیت ها ، جریانی از گذشته حرکت می کند ، یک راز اجدادی ، زمزمه ای تیره از باد بین شاخه ها که به نظر می رسد به گوش خواننده می رسد ...
اکنون می توانید رمان را بخرید جایی که شکست ناپذیر بودیم، کتاب جدید ماریا اوروینا ، در اینجا: