داوری در نیمی از جهان نهادینه شده است. تصمیمات داوری این راه حل هستند تا به دعاوی پر از مراحل ، مهلت ها و هزینه ها نرسند.
و همچنین در این زمینه خاص ، ادبیات را می توان به عنوان بازتابی از واقعیت های مزاحم ، درست مانند دیگر راویان داستان های حقوقی مانند جان گریشام آنها با ما در ارتباط با آن نقطه تعلیق در مورد موضوعی هر روز مانند جستجوی حمایت عدالت برخورد می کنند.
در این مناسبت ، داستان با مجاورت یک واقع گرایی که از رویه خاص داوری در پرو به وجود آمده است ، می پاشید. و شخصیت دکتر هکتور سسپدس ما را از طریق یک شهادت ناراحت کننده راهنمایی می کند که حتی در صورت امکان ، طرح آن بار خشک اثرات خشن را بار می آورد.
زیرا لغو قوانین او در پیوند قبلی به ما می گوید ، در قالب فعلی آن به عنوان یک سری رمان ، که پشت سر هم توسط نویسنده ترکیب شده است گیمنا ماریا وارتو، تصویرگر سام اسلیکار و ویراستار هکتور پیتمن ویارئال، جزئیاتی که با داوری به عنوان یک بهانه ، به عنوان یک فرمول جایگزین برای پنهان کردن تعهدات و جمع آوری وجوه عمومی ارتباط برقرار می کند.
اما بزرگترین موفقیت این رمان در شخصی سازی مضاعف ، در ریختن بار سنگین جهان بر دوش هکتور سسپدس و در شکل لازم دادستان است که با وجود همه چیز کار خود را انجام می دهد. هکتور می داند که منافع ، مزایای این عدالت قبلی داوری را با بهانه های بعدی خرید خلاصه وصیت نامه مدیریت می کند. دادستان مایل است سیاه و سفید را با مهر عدالت ، خشم های جمع آوری شده در طول سالهای بی حوصلگی و اتهامات مربوط به نعمت های مبهم را روی آن قرار دهد.
در مصائب وجدان هکتور ، در مواقع بین شاعرانه و نمادین ، ما انسان را با یکی از سرطان های بزرگ تمدن روبرو می کنیم: فساد.
در توازن بین خیر و شر که در هر لحظه به این شخصیت حمله می کند ، دیدگاه انتقادی چشمگیر آن فساد ساختار یافته است و همیشه به اراده خوب هر شخصیت یا نهادی از جمله داوری حمله می کند.
راه حل های معجزه آسا ، راه حل های معجزه آسایی وجود ندارد. حتی کمتر در وزارت دادگستری. و صرفنظر از اینکه چه تعداد جایگزین برای عدالت آهسته و سوء ظن عدم رعایت همیشه قوانین و مقررات وجود دارد ، سایه فساد به راه خود ادامه می دهد و اصولاً به آرامی ظاهر می شود و پس از کشف همه چیز در معرض تاریکی قرار می گیرد. می تواند برگردد تا جهان را تیره کند.
مورد مورد بحث در رمان ، برگرفته از آن واقعیت غیر قابل جبران ، بین بازتاب شخصیت های آن و آن دیالوگ های باز که در اتاقی از دیدگاه ها اتفاق می افتد ، به ما ارائه می شود که در نهایت کسی بدون در نظر گرفتن قیمت به دنبال حقیقت می گردد.
در این بین ، بین آمدن و رفتن به سالن دادگاه ، جزئیات غنی از آنچه واقعاً می تواند باشد ، در این دنیای بدبینانه. ایجاد جرم برای کنترل هر گونه حکم داوری که با آن پول عمومی که باید نیازهای اولیه مردم را برآورده کند به سرقت رفته است. و همچنین خسارت جانبی.
هیچ چیز دیوانه کننده تر و شبیه به یک رمان جنایی شبیه به این ترکیب دست خط کسانی نیست که با توجه به قیمت پرداخت شده می دانند چه چیزی در آن عدالت به سلیقه مصرف کننده پخته می شود ...