جنبه خلاقانه در سالهای سخت تروریسم ETA به شدت نمایان شد. خالقان از هر قشر و اقشار مختلف دغدغه های خود را به کتاب و فیلم ، بلکه به موسیقی و هنر تبدیل کردند. در واقع ، با گذشت زمان ، مداخله فرهنگی را می توان یک کار ضروری برای افزایش آگاهی و آرام سازی دانست.
میکل آزورمندی او در جسم خود که تبعید اجباری را متحمل شد ، از بین بردن اساسی ترین آزادی خود را با تهدیدی که بر زندگی او آویزان بود ، رنج برد. سرزمین باسک برای او به مکانی بیگانه تبدیل شد ، خانه ای که اشخاصی که دارای حقیقت وحشیانه و منحصر به فرد بودند ، آنجا را اشغال کردند ، جایی که به خاطر آن متقاعد شده بودند که ارزش کشتن را دارد.
سالها استعفای باسکی مانند میکل آزورمندی وجود داشت که درد قربانی شدن شخصی و قربانی کشور ربوده شده خود را دوچندان احساس می کرد. در مواجهه با هنرمندان و روشنفکران ، در خواندن نویسندگان دخیل ، در بسیاری دیگر از خالقان و افرادی که به راه آزادی اختصاص داده شده اند ، میکل پناهگاه و آرامش را نسبت به امید احساس کرد.
در کتاب داستان باسک ما مدیتیشن های عمیقی در مورد بیگانگی هویت پیدا می کنیم ، نه چندان دور از واقعیت اخیر کبیر ، شاید وارث ، در اشکال آن ، از دیکتاتوری های قبلی. برخی از دیکتاتوریها یا دیگران ، که تحت زور اسلحه افشا شده بودند ، سعی کردند افکار خشونت را خاموش کنند. بسیاری از نویسندگان ، بین ناباوری ، سرگشتگی و دلسردی ، با وقایع شومی که در زندگی روزمره زنجیر شده بودند ، زندگی کردند و از آنجا که این سازندگان مجبور شدند اندیشه ای سبک و جایگزین برای ترکیب بهتر موقعیت ارائه دهند ، منجر به نابودی آنچه بود در نظر گرفته شده برای ساخت: مردم باسک.
پس تحلیل هیچ وقت ضرری ندارد. نکته ای آرام تر برای رویارویی با آنچه از گذشت زمان گذشت و عینیت حال را به نمایش می گذارد ، گرچه با بسته شدن گذشته مبهم شده است. ترکیبی ضروری برای یادگیری و فراموش نکردن.
می توانید کتاب را بخرید داستان باسک، آخرین کتاب میکل آزورمندی ، در اینجا: