احساس فوق العاده احساسی است که به طور غیرقابل کنترل در واقعیت پراکنده شده است ، یک هجوم دیوانه وار پر از شور و شوق ، احساس پری وجدانی یا حتی خالی شدن هوا. آب چالشی برای حواس است. به محض عبور از زمزمه جریان ، به یک فریاد شدید و جدی در یک آبشار تبدیل می شود. از این رو نمادگرایی آن با خود زندگی با کانالهای آرام و همچنین سیلابها ، پیچ و خمهای آن و دلتاهای آن است.
کاواکامی یکی از نویسندگانی است که باعث می شود آنچه را که همیشه در هرگونه استعاره از جریان به رودخانه عظیم یا برعکس می گذرد ، درک کنید. زیرا فراتر از آرامش عجیب مشاهده آبهای ما که با اینرسی زمان شکست خورده اند ، آگاهی وجود دارد. به عبارت دیگر ، کشف این که در واقع ، رودخانه دیگر هرگز فرصتی برای خنک شدن نخواهد داشت ، قبل از اینکه تاریک ترین ابرها تیره ترین درخشش های خود را بیدار کنند.
یک برادر و خواهر به خانه دوران کودکی خود باز می گردند ، به محل خوشبختی ، خواسته ها و اسرار ممنوعه که در آشکار شدن قرار دارد. خاطرات نورانی با خاطرات در هم آمیخته و همه چیز را ویران می کند: لمس ظریف کتان با هیاهوی فرار از حمله با گاز سارین مخلوط می شود. سکوت های دردناک خانواده با صدای حشرات کوهستان.
هیرومی کاواکامی با تسلط تقریباً ماهرانه ای که برایش مشخص است ، بار دیگر دنیایی شکننده و احساسی می سازد که در آن درخشش ها و سایه ها به شکلی منحصر به فرد در آغوش می گیرند. این رمان که پس از فاجعه زمین لرزه و سونامی که ژاپن را در سال 2011 ویران کرد ، نوشته شده است ، با تمام تناقضاتش ، تمایل به زندگی پس از فاجعه را در خود دارد.
اکنون می توانید رمان "ناگهان صدای آب را می شنوم" ، از هیرومی کاواکامی ، در اینجا بخرید: