روند جالب ادبی و انتقادی آفریقایی-آمریکایی از دهه XNUMX ادامه دارد تونی موریسون او به عنوان قصه گو درخشان شناخته شد ، در ترکیبی از داستان و واقع گرایی که از زندگی خیالی در محیط های اجتماعی و محیط های بسیار شناخته شده استقبال می کند ، جایی که مفاهیم تبعیض ، بیگانه هراسی و سایه قدیمی مخرب ترین ترس از همزیستی هنوز با شدت ادامه دارد.
کلسون وایتهد او یکی از برجسته ترین جانشینان جوان این جریان آفریقایی-آمریکایی است که بیشتر بر اساس مضمون آثارش گروه بندی شده تا وضعیت نژادی خود. اگرچه تهاجمات وایتهد بیشتر پراکنده و با تهاجم شدیدتر به رویکردهای تخیلی است.
و در نسل سوم اکنون به اسپانیا می رسد بند جسمین، نویسنده جوان اما با همان میل به ادامه شهادت از وحشت اخیر تبعیض و نفرت از رنگ پوست. زیرا همه کارها در جهت برابری هنوز در ذهن های کسل کننده در آمریکای عمیق یا هرجای دیگر انجام نشده است.
در این داستان با عنوان خاطره انگیز "آهنگ زنده و مرده" ، ما یک رمان جاده ای پیدا می کنیم که همه مواد لازم را برای ورود به یکی از آن سفرهای آغازین برای همه شخصیت ها و برای خودمان دارد. وقتی نویسنده ای ما را مجبور می کند که در یک ماشین با شخصیت ها بنشینیم ، همان شک و تردیدها را ایجاد می کنیم و در زمان های سکوت به فکر تغییر چشم انداز هستیم ، پیروزی پیام او مطمئن است.
جوجو و کایلا ، دو نوجوان مولوتو با مادرشان لئونی به زندانی می روند که پدرشان در آن زندانی شده است. لئونی هرگز مادر کاملی نبوده است زیرا همیشه بین سوداوی و امید مبهم به افتخار زندگی کرده است ، مانند هذیان یک ستاره ناامید بلوز.
سه زن در جستجوی مرد سفیدپوست هستند که باید پدر و شوهر باشند. در همین حال ، این نزدیکی اولین تلاش برای ایجاد خانواده ای بین این سه نفر را تشریح می کند ، که تا کنون توسط پدربزرگ و مادربزرگ مادری مسئول تربیت دختران در دهانه می سی سی پی جدا شده است. ورود شخصیت های جدید در آن سفر به زندان قدیمی مزرعه پارچمن ، که در آن یکی از بلوزهایی که بیشتر در منطقه نویسی شده بود ، لحن جدیدی را به رمانی می رساند که شبیه تلاش برای ترکیب بین زندگی برای فینال A است. سمفونی که ممکن است شبیه زندگی جدید ، بدهی های نژادی قدیمی ، یا ناامیدی و مرگ باشد.
هم اکنون می توانید رمان آواز زنده ها و مردگان ، کتاب جدید جسمین وارد را در اینجا بخرید: