ممکن است متناقض به نظر برسد اما ادبیات بیشتر و بیشتری شنیده می شود. هرچند خوب فکر شده... شاید این بازگشتی به اصل باشد، زمانی که تروبادورها به عنوان تنها شکل ادبیات عامه پسندتر، از روستاها می گذشتند و داستان می گفتند. فقط اکنون، پس از گذشت چندین قرن، موضوع به چیزی کاملاً متفاوت اشاره دارد. زیرا در حال حاضر کسانی که در گوش شما تلاوت می کنند می توانند خود خوزه کورونادو یا مثلا کلارا لاگو باشند. بازیگران هر دو به این تجربه کمک کردند تا در نهایت تأثیر برخی کتابهای صوتی را چند برابر کنند. تصور کنید که آنها رمان فعلی را در گوش شما می خوانند ... و این فقط چیزی است که به همان اندازه حکایتی است.
من حکایتی می گویم زیرا فراتر از صدای روز که برای سنجش ژانر و طرح کتاب انتخاب شده است، نکته مهم تغییر پارادایم تا آنجایی است که به خود ادبیات مربوط می شود. در خط مقدم این تغییر روند قرار دارند کتاب های صوتی شنیدنی. در این پلت فرم همه چیز و برای همه سلیقه ها پیدا می کنیم. بیش از هر چیز زیرا هر یک از ما کتاب های بسیار متفاوتی را به گوش خود می آوریم.
داستانی یا غیرداستانی؛ به عنوان یک سرگرمی صرف یا برای استفاده از هر زمان خرابی؛ برای آموزش تکمیلی در هر زمینه یا برای اوقات فراغت خالص هنگام پیاده روی. آنچه مسلم است این است که کتابهای صوتی اینجا هستند و به لطف حمایت چشمگیر آن میلیونها خواننده صوتی در سراسر جهان، بیشتر و بهتر در حال تکامل هستند.
در واقع، برای من تقریبا غیر قابل باور به نظر می رسد که این انقلاب متعالی از زندگی روزمره کتاب های صوتی قبلاً رخ نداده باشد. از آنجا که قبلاً یک احساس مشترک وجود داشت که از بسیاری از شبکههای اجتماعی خسته شدهایم، با این همه اطلاعات بیش از حد که منجر به اطلاعات نادرست میشد، با صفحههای بسیار زیادی که زمان ما را به شدت پر میکرد. در پایان، یک اثر بازگشتی ممکن است رخ دهد. تغییری که می تواند ما را به بهترین استفاده از آن زمان که شبکه ها سعی می کنند هر روز بیشتر از ما بدزدند، سوق دهد تا نه تنها تبلیغات، بلکه نحوه نگاه ما به وضعیت را نیز تقسیم بندی کنند.
با فرود دوباره بر اساس این ورودی، چیزی شبیه به گسترش فعلی کتاب های صوتی (گاهی اوقات من یک رگ کینه توزانه غیرقابل کنترل می کنم)، قابل توجه است که چگونه همه نوع خوانندگان در حال حاضر دسترسی دارند. نزديك كردن كودكان به ادبيات از طريق كتابهاي صوتي فرصتي مغتنم براي بازيابي آنها در جهت گسترش فرهنگ و دانش است. هر چند در معنای مهمتر، میتوانم بگویم که حتی برای پرکردن آنها از همدلی که تنها از روی روایت و ظرفیت جهشپذیر آن در پوست دیگران، میتوانیم آن را تقویت کنیم.
علاوه بر این، ممکن است ما با آن فرمول جادویی روبرو باشیم، کیمیاگری که اغلب به دنبال آن است... من به راهی اشاره می کنم که بچه ها در نهایت خواندن را رد نکنند. مطمئناً از خاطره مبهم خواندن مدرسه اجباری که اغلب اوقات نامناسب است. اینجاست که کتاب های صوتی کودک Audible مانند نفسی تازه وارد می شود. در کاتالوگ گسترده آن به راحتی می توانیم بهترین انتخاب را پیدا کنیم تا ایده «ادبیات» بیشتر به لذت نزدیک شود تا تحمیل دانشگاهی.
اگر هنوز در مورد کتابهای صوتی هیجانزده نشدهاید، فکر کنید که این تغییری برای بهتر شدن در مقایسه با بسیاری از پیشنهادات دیگر است که با آن میتوانیم اوقات فراغت خود را نه تنها به معنای استعاری بلکه به معنای واقعی کلمه از بین ببریم. بگذارید ما را بخوانند تا دوباره از ادبیات لذت ببریم.
1 نظر در مورد “Audioreaders? ادبیات قرن بیست و یکم »