مالیخولیا آن شادی عجیب غمگین بودن است. چیزی شبیه به آن اشاره کرد ویکتور هوگو گاه و بیگاه. اما این موضوع بیش از آنچه به نظر می رسد دارای اهمیت است. مالیخولیا نه تنها اشتیاق برای زمان تمام شده است ، بلکه احساس ناامیدکننده ای از حل نشده است.
بنابراین ، مالیخولیا درجات متفاوتی دارد از آنجا که ما می دانستیم چگونه می توان با موفقیت بازیگر بدون فیلمنامه با زمان او روبرو شد. زیرا با آن خود دیگر ما نمی توانیم به عنوان راهنمای وجدان او عمل کنیم.
اینگونه است که مالیخولیا متولد می شود ، با آن تحریف ، با توازن غیرممکن بین گناه و اشتیاق. و نادیا تررانوا به ورطه ای غیر قابل عبور از بدترین غیبت ها می پردازد ، آنهایی که هیچ دلیلی ندارند.
آیدا پس از مدتی بدون ملاقات با مادرش ، به مسینا برمی گردد تا به او کمک کند خانه ای را که در آن بزرگ شده است قبل از فروش در خانه مرتب کند. در محاصره اشیاء و خاطرات ، او باید تصمیم بگیرد که کدام قسمت از گذشته خود را حفظ کرده و کدام را رها کند.
در همین حال ، شب زندگی آنها ، ناپدید شدن ناگهانی پدرشان بیست سال پیش ، به نظر می رسد اتاق ها را در خود جولان می دهد و در هر شکافی ، در دیوارهای مرطوب و در تمام مکالمات و سکوت های مادر و دختر حضور دارد.
این رمان دقیق و ظریف به نظر می رسد برای روشن ساختن ناشناخته هایی که وجودی را مشخص می کند ، آنهایی که بر اساس آنها هویت خود را بنا می کنیم: حافظه به عنوان زخم و به عنوان پناهگاه ، ترک و از دست دادن بی گناهی ، پیچیدگی روابط خانواده و عاشقان … نامزد نهایی جایزه معتبر استرگا و تحسین منتقدان ، این اثر نادیا ترانووا را در میان جالب ترین صداها در داستانهای فعلی ایتالیایی قرار می دهد.
اکنون می توانید رمان "خداحافظ ارواح" ، کتابی از نادیا ترانوا ، را در اینجا بخرید: