نویسنده سوئدی پر اولوف انکویست می توان آن را چیزی شبیه گوسفند سیاه ادبیات فعلی سوئد دانست. بیش از هر چیز ، این کشور است که بیشتر به هدف نوآر نوردیک خدمت می کند ، این رگ مورد استفاده نویسندگان مانند David lagercrantz، در حماسه پایان ناپذیر هزاره ، یا پرفروش ترین کامیلا لاکبرگ.
اما این نیز درست است که پر اولوف انکویستدر سن ، او از همه چیز برگشته و با آزادی حسادت آمیز به نوشتن می پردازد. چه کسی در ادبیات فراوان برای یک اعتقاد حیاتی کامل وجود دارد بدون افق افتخارات احمقانه که دیگر علاقه ای به لذت بردن از آنها نیست.
متأسفانه فقط با این اعتقاد که سن به شما اعطا می کند ، یا رهایی مطلق در این دوران دشوار است ، سرانجام این اتفاق می افتد که شخص تصمیم می گیرد آنچه را از درون می آید بنویسد ، در معضل بین احشایی ، احساسی ، پرشور ، همه ساله یا بهتر بگویم در مورد انکوئیست ، به دلیل منطقی محکوم شد.
بنابراین اگر می خواهید از ادبیاتی که شما را بی زبان می گذارد ، لذت ببرید ، نه از طریق پیچ و تاب های بدیع ، بلکه واقعاً ، تا زمانی که یک لبخند صریح یا قطره اشکی که از اعماق چاهی که هر یک در خود جای داده است بیدار شوید ، از خواب بیدار شوید ، Olov Enquist می تواند یک داستان نویس عالی برای شما باشد.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط Olov Enquist
کتاب مثلها
چه کسی با عشق ممنوعه زندگی نکرده است؟ بدون دوست داشتن غیرممکن ها ، حرام ها یا حتی نکوهیده (همیشه از نظر دیگران) ، احتمالاً هرگز نخواهید توانست بگویید که دوست داشته اید یا زندگی کرده اید یا هر دو را. اولوف انکوئیست با خود یک ژست صادقانه بیش از حد ممکن انجام می دهد. به رسمیت شناختن عشق رمانتیک (در معنوی و جسمانی. یا از جسمانی به معنوی) عشقی که بین زن بالغ و نوجوان وجود داشت می توانست در آن زمان به عنوان برخوردی شرم آور ، غیراخلاقی یا مذموم تلقی شود.
اما در مورد نوجوان ، با فرض اینکه او اولوک انکویست شده است ، مطمئناً در صفحات بزرگ ادبیات جهان تکثیر شده است. آیا ما در این صورت مدیون زنا یا بی بندوباری یا هر چیز دیگری هستیم که واقعاً در آن عشق اول به عنوان موضوع مطالعه بین معلم و دانش آموز وجود دارد؟ در صفحات این کتاب بدون شک رنگهای اتوبیوگرافی وجود دارد. خود نویسنده نیز به آن اذعان دارد. در همان زمان که نوعی بدهی خلاق را تشخیص می دهد.
احساس عشق بین بازوها و پاها که زمانی او را پناه داده بود می تواند ثمربخش ترین ریشه خلاق او باشد. آنگاه با عشق غیرمنتظره زندگی کنید ، عشقی که پنهان می شود تا جهانی شود ، آن چیزی که خلاقیت حرام را بیدار می کند. برای صادق بودن با خود ، نویسنده می خواهد آنچه را كه تاكنون در خطوط سرنوشت و روح او ترسیم شده است بنویسد. کسی که محال را دوست نداشته است این کتاب را نخواند. بقیه از جمله شما نمی توانند این فرصت را از دست بدهند.
کتابخانه کاپیتان نمو
کتابخانه کاپیتان نمو خوب این درست است که اولوف انکویست به نورآموز نورس تعلق ندارد. و اما در این رمان پژواک های تاریک ، به لطف آن محیط یخی ، چیزی وجود دارد که من نمی دانم ، مانند شخصیت هایی که همیشه روی یخبندان دائمی قدم می گذارند که بیانگر سختی وجود خودشان است.
از سردرگمی بیش از حد ممکن کودکان متولد شده در یک روز، اولوف انکوئیست تمام موهبت خود را برای ترکیب کنش و تأمل، اگزیستانسیالیسم در میان بدترین واقعیت‌ها، تا نقطه بیگانگی جادویی، بین رویایی‌مانند و مطلوب به کار می‌گیرد. توسط انسان ها و تضاد به عنوان جوهری که به لطف موهبت عقل به زیستگاه ما تبدیل شده است.
این اثر مانند استعاره ای پیوسته بین برفی که زمین را می پوشاند ، زیبایی و کشف شوم آن در خلوت حرکت می کند.
در نثر محکم خود ، انکوئیست همیشه غزلی از تصویر و نمادی را بیدار می کند که او را به شاعری عجیب تبدیل می کند که در عروضی بهانه ای برای توسعه بی روح ترین اشعار می یابد.
ویزیت پزشک اتاق
کریستیان هفتم از بیماری روانی خود رنج می برد و آن را در تخیلات معمولی که مردم را غافلگیر می کرد ، بدون توجه به وضعیت واقعی اشیا ، پنهان می کرد.
شاید به همین دلیل بود که کریستیان می خواست درمان خود را به دست یک پزشک آوانگارد بسپارد. فقط پزشک مورد نظر از ورود وی به اتاق پادشاه برای ایجاد طراوت و مدرنیته ای استفاده کرد که به زودی منافع بسیاری از ساکنان دربار را تحت تأثیر قرار داد.
معمولاً با شخصیت های خارج از زمان اتفاق می افتد. آن پزشک ، یوهان فردریش استروئنسه ، نباید در قرن هجدهم و کمتر در دهان گرگ مانند یک دربار عقب افتاده باشد. مدت کوتاهی پس از ورود برای شفا دادن پادشاه ، سر او بریده شد.
و آن چیزی که به عنوان پادشاه در بسیاری از مسائل با اراده ای دگرگون کننده عمل کرد (بدون تردید به همین دلیل است که وی به معنای واقعی کلمه عقل خود را از دست داد).
در این میان ، نویسنده ما را در مورد آنچه شناخته شده و فرض بر شخصیتی است که خودش پیش از این مدرنیته ای را اعلام کرده بود که هنوز چند دهه طول می کشد ، به تصویر می کشد ، در حالی که تصویرگری در قرن نوزدهم ، در حال حاضر ، بیشتر در معرض تغییرات خاص بود. ...
