یک شکل کامل از پیامدهای جامعه شناختی در مکزیک ، جنبه صرفاً بدیع آن هکتور آگویلار این امر ما را از طریق محدوده حدت از انتخاب موضوع تا توسعه طرح راهنمایی می کند. یا شاید بیشتر از این باشد درخششی که هر داستان با آن فرو می ریزد ما را مجبور کنید هر موضوعی را که از دست شما عبور می کند دقیق بدانیم.
در هر صورت ، در این مرحله از حرفه خود به عنوان نویسنده ، در میان بسیاری از کارهای دیگری که خود را با همان تحویل انجام داده است ، می تواند قبلاً در گروه منتخب داستان نویسان دوره مکزیک مانند کارلوس فوئنتس o النا پونیاتوفسکابه فراتر از مجادله ها و تمایلات برای برخی ایدئولوژی ها یا دیگر ، کتابشناسی هکتور آگیلار به ما می دهد آن درخشش انسان گرایانه راوی ای که با نیت وقایع نویسی مشغول بی قید و شرط داستانهایش است.
زیرا واقع گرایی آگیلار کامین از آن برهنگی مطلق روح شخصیت ها شروع می شود. به طوری که ما شرمندگی شرم و عمیق ترین بدبختی ها را بیشتر از زخم هایی که روی پوست آنها را پوشانده است کشف می کنیم ...
3 رمان برتر توصیه شده توسط هکتور آگیلار کامین
سرقت ادبی
زندگی گاهی اوقات مانند تراژیک کمدی گرفتاری هاست. به جز این که وقتی همه چیز از روی فیلمنامه که غیرمنتظره می شود توطئه می شود ، این موضوع به رنگ خاکستری تلخ در می آید. یا بهتر بگوییم به این دلیل است که بدترین دشمنان شما ، از جمله کسانی که از رده های خود فرار کرده اند ، شما را با حمله از پشت غافلگیر می کنند ...
روز دوشنبه آنها اعلام کردند که برنده شده اند جایزه ادبیبه روز سه شنبه او متهم به سرقت مطالب روزنامه ها شد. روز پنجشنبه او متهم به داشتن بود سرقت ادبی همچنین موضوع رمان برنده جایزه است. دوشنبه بعد ، هفتاد و نه نویسنده با امضای نامه ای خواستار بازگرداندن جایزه و استعفای مقام خود در دانشگاه ، یک امپراتوری کوچک شدند. او روز چهارشنبه از جایزه و این سمت کناره گیری کرد.
در همان چهارشنبه او فهمید که همسرش با محرک کمپین علیه او برخورد داشته است. روز دوشنبه هفته بعد ، وی ضبط مکالمه ای بین همسر و رقیبش را برای او آوردند. روز پنجشنبه رقیب او با چاقو از خواب بیدار شد. روز جمعه پلیس از وی دیدن کرد. همه اینها نیاز به توضیح دارد. توضیح این رمان است: بازی آینه درباره سرقت ادبی ، تحسین ، حسادت ، حسادت ، شانس ، مرگ. و پلیس.
خداحافظ والدین
Nunca es tan poderosa la imaginación como frente a una vieja foto de nuestros padres. Más allá del símbolo del tiempo detenido extrañamente sobre un papel o precisamente basándonos en éste pequeño milagro, viajamos en el tiempo y casi parece que podemos rozar las impresiones de aquellos días de nuestros progenitores. Porque su sonrisa o su mirada melancólica nos llega como un rayo de luz. Un fogonazo que relativiza la vida y lo vivido a uno y otro lado del cruce de genes que aúna existencias…
عکس تاریخچه یک خانواده را پیش بینی و پنهان می کند. پس از درخشش آن عکس در حافظه او ، هکتور آگیلار کارمان متنی از صمیمیت و شفافیت دوست داشتنی در مورد آثار خانوادگی ، در مورد فوریت شخصی روایتی ارائه داد که می تواند بگوید پدربزرگ و مادربزرگ شما ، نحوه ملاقات والدین شما ، و آنچه آنها ازدواج کردند ، چرا از هم جدا شدند ، چرا اینطور بودند و چرا شما اینطور هستید.
همه ما آن تحقیق را در زمانی تصور کرده بودیم. آگیلار کارمان تا آخرین پیامدها ، با نثری بی عیب و نقص ، و نقشه ای فراگیر ، غیرمنتظره ، عجیب و آشنا به عنوان خود زندگی به آن می پردازد.
طول عمر
دریافت و سکوت اعتراف به جنایت شور و شوق ما را همدست شما می کند؟ آیا می توانیم از سنگینی گذشته فرار کنیم؟ آیا ما قهرمانان سرنوشت خود هستیم یا گروههای ساده؟ این و س questionsالات دیگر این رمان نمادین انتخابات شدید را برای ما ایجاد می کند.
سرانو ، فلو ، پاتو و لیلیانا شامل شبکه ای از سکوت ، خیانت و وسواس فکری هستند که در طول سالها با مرگ یکی از آشنایان روبرو شده است. Toda la vida ، افسانه ای بدون اخلاق در مورد پرتگاههای عشق کشنده ، جاه طلبی و هذیان ، سفری نوستالژیک در مناطق گمشده زندگی بوهمی مکزیکو سیتی است ، یک تحقیق ادبی در مورد نحوه نگارش رمان ها و یادآوری رابطه پوسیده بین پلیس و سیاست در مکزیک رژیم قدیمی.
پس از موفقیت Adiós a los Padres ، رمان اتوبیوگرافی مشهور هکتور آگیلار کامان ، Toda la vida بازگشت او به داستان را در خالص ترین شکل خود نشان می دهد ، جایی که کلمات در خدمت داستان ناراحت کننده ای از عشق ، حسادت و قدرت هستند که شما را بی تفاوت نخواهد گذاشت. به هیچ خواننده ای
