اگر در آن زمان من در این وبلاگ نمایشنامه نویسان بزرگ مدرن را وارد کردم ، از کسانی که آثارشان از قرن بیستم کلاسیک شده است ، مانند ساموئل بکت o تنسی ویلیامزمن نمی توانم یوجین اونیل را نیز به اینجا بیاورم.
از آنجا که او دقیقاً پیشگام آن نمایشنامه هایی بود که روایت های ماورایی درخشانی برای زمان ما ساخت و سرانجام به عنوان آثار ادبیات مصرفی فراتر از صحنه منتشر شد.
یوجین با آن ریشه کن کردن ریشه کن کردن وجود دارد (که معمولاً برای بسیاری از وقایع نگاران ، داستان نویسان یا نمایشنامه نویسان بزرگ) ، جدا شده از هسته خانواده و در دوران جوانی طولانی شده بود ، در نهایت از آن جهنم های معمولی مسیرهای هلاکت بازگشت.
نکته عجیب در مورد این سرنوشت ها که تحت شرایطی پنهان شده است ، احساس متناقض شفافیت است که قهرمانان آنها با آنها لمس می شوند تا در نهایت گویندگی روح را روایت کنند.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط یوجین اونیل
سفر طولانی به شب
تصور این کار روی تابلوها باید بسیار زیاد باشد. از ادیسه زندگی خام خود ، یوجین به تنها روزی که طرح در آن اتفاق می افتد ، نقل مکان کرد ، تلفیقی از زندگی به عنوان خاطراتی که بر هر اتاقی پرواز می کنند ، گذشته ، حال و آینده را به عنوان یک روز واحد ، به طرز غیرقابل جبرانی تاریک می کند ، مانند آخرین روز مسیح روی زمین.
شاید به همین دلیل باشد ، ارائه ecce homo روزمره که یوجین با مادر ، برادر و پدرش بود. و در او شکنندگی ای را که همه ما در آن زندگی می کنیم و طنابی که در آن حرکت می کنیم ، می یابیم.مری می تواند مادر سکان دار باشد ، آن شخصیت زنانه ای که همه چیز را متعادل می کند ، و همه چیز را با ارادت خود به خانواده باز می گرداند. اما کنار آمدن با تراژدی هرگز آسان نیست. و انعطاف پذیری گاهی تزئین اتاق نشیمن است.
ما در تابستان 1912 هستیم. هر یک از اعضای خانواده تایرون در گوشه خود ایستاده اند ، همه آنها آماده اند تا با مجازات خود بیش از هر چیز با خشم تراژدی روبرو شوند ... کار کامل یوجین اونیل که او با توجه به مجاورت آنها ، با یک اطمینان دلسردکننده که زندگی فقط می تواند یک درد باشد ، عمق زیادی را در مورد هر یک از شخصیت های اصلی در زمینه ای نگران کننده بارگیری می کند.
ماوراء افق
این در مورد غرق شدن در احساس مدینه فاضله زندگی ، نارضایتی فی نفسه از وضعیت انسان است. بین جاه طلبی ها و انگیزه هایی که به انسان منتهی می شود ، پوچی به عنوان حسی غیرقابل انکار در مقابل دست نیافتنی به اهداف نهایی ، به ویژه در بخش احساسی به عنوان نماینده مجمع داخلی ما ، ایستاده است.
دو برادر و دوست جوان ، وارثان مزرعه ای ، عشق روت جوان را مورد اختلاف قرار می دهند. وقتی روت در مورد رابرت جوان تصمیم می گیرد ، برادرش اندرو تصمیم می گیرد که سوار شود و خانواده را ترک کند. بدین ترتیب درامی آغاز می شود که انگیزه های درونی و خطای اخلاقی شخصیت ها ، تراژدی هنرمند و همه مردمی را که رویاهای دست نیافتنی آنها فراتر از افق است ، بررسی می کند. این نمایش ، شایسته جایزه پولیتزر برای تئاتر در سال 1920 ، در برادوی موفق بود و همچنان اجرا می شود.
آخرین وصیت و تمایل سگ برجسته
یک مثال عالی از حساسیت عظیم نویسنده. نوشتن متنی به این بزرگی برای حیوان خانگی شما ، آن امپرسیونیست رنگارنگ روح یوجین اونیل را نمایان می کند ، که به سوی بزرگترین احساسات دوقطبی بین طیف وسیع خاطرات و لحن تیره پشیمانی ایجاد می شود.
هنگامی که یوجین اونیل نمایشنامه نویس سگ خود بلمی را در سال 1940 از دست داد ، تصمیم گرفت این متن کوتاه را بنویسد تا برای خود و همسرش آرامش پیدا کند. اونیل در قالب وصیت نامه و آخرین وصیت نامه ، خاطرات و افکار دوست وفادار خود را در آخرین روزهای زندگی خود تصور می کند ، از آنجا می بیند که مرگ با وقار و آرامش می آید ، فقط نگران این است که چگونه بر اربابانش تأثیر خواهد گذاشت. مرثیه ای متحرک و سرگرم کننده که برای هر انسانی الهام بخش و برای هر سگ دوست داشتنی الهام بخش خواهد بود.
