برداشتن باتوم هرگز آسان نیست. اما شاید کمتر بتوان راه را مشخص کرد. ادواردو هالفون این ستون اصلی ادبیات گواتمالایی است که توسط دیگر مراجع بزرگ فعلی در روایت داستانی یتیم شده است. منطقاً نمی خواهم بگویم که هیچ نویسنده جالبی در گواتمالا وجود ندارد. اما از جدیدترین نسل دهه 70 به بعد، ادواردو برجسته ترین سر است.
علاوه بر این، تعیین نویسندگی به عنوان یک حرفه بیشتر ناشی از تعالی عمومی، موفقیت، فروش در نهایت است که امروزه بالا رفته و به نویسنده وظیفه خودمختاری می دهد. و در آن ها هالفون ترجمه شده به زبان های مختلف از قبل با ادبیاتی برگرفته از اختصار برخی داستان های دوردست وجود دارد که به نظر می رسد به هزاران افق منشعب می شود.
در نهایت ، تعهد ، اراده و اعتقاد به کیفیت کار او ، ادواردو هالفون را به یکی از آن قصه گویان با تجربه تبدیل می کند ، که می داند چگونه داستان جدید لحظه ای را که با قدرت برخی از آنها مورد حمله قرار می گیرد کاملاً بازگو کند. موزها تشخیص دادند که او کسی است که به وقایع آنها شهادت می دهد.
داستانهای شوخ ، تجربیات همدلانه کاملاً و عجیب ، اگزیستانسیالیسم درخشان از فرم زیبایی شناسی با منابع و حرکات خود برای تبدیل شدن از تصویر ساده به هیاهوی انفجاری ایده ها. نویسنده ای که همیشه در کتابشناسی گسترده اش پیشنهاد می دهد ، به محض این که با مرجعی برای او تنظیم می کند که چنین باشد سرخیو رامیرزاو بیشتر به مسائل سیاسی و جامعه شناسی مشغول است ، زیرا به داستانهای معمولی نسل خود نزدیک می شود.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط ادواردو هالفون
دوئل
پیوندهای برادرانه اولین مرجع روح متضاد انسان است. عشق خواهر و برادر به زودی با اختلاف بر سر هویت و خودخواهی ها درگیر می شود. البته ، در درازمدت ، جستجوی آن هویت بین کسانی که منشأ مستقیم ژن ها و یک خانه مشترک احتمالی دارند تا رسیدن به بزرگسالی در هم می آمیزد.
اسرار این رابطه شخصی بین پستانداران یک سینه ، راه را برای طرح واقعیت و داستان باز می کند ، همان چیزی که در این کتاب ارائه شده است.
واضح است که با این عنوان ، ما نیز با فاجعه از دست دادن در کتاب روبرو هستیم ، اما اندوه تنها محدود به ناپدید شدن احتمالی کسی نیست که سالها با او به بلوغ رسیده ایم. غم را همچنین می توان به عنوان از دست دادن فضا ، امتیاز ناشی از برادر تازه وارد ، درک کرد. عشق مشترک ، اسباب بازی های مشترک ،
شاید این کتاب یکی از اولین کتابهایی باشد که به موضوع برادری در عمق فوق العاده پرداخته است. از قابیل و هابیل گرفته تا هر برادری که تازه به این دنیا آمده است. از خواهر و برادرانی که همیشه با هم تطابق دارند تا کسانی که در درگیری ای که هرگز برطرف نشده است مات و مبهوت می شوند و عشقی را که واقعاً زیربنای این رابطه انسانی است خفه می کند.
متناقض‌ترین چیز این است که در نهایت یکی از برادران هویت برادر دیگر را شکل می‌دهد. تعادل بین خلقیات و شخصیت ها به اثر جادویی جبران دست می یابد. عناصر افست می توانند به راحتی وزنه ها را حمل کنند و بین تعادل ناپایدار موجود حرکت کنند. بنابراین، وقتی برادری از دست می‌رود، غم و اندوه شامل از دست دادن خود، آن وجودی است که در جبران آن، بین خاطرات یک خانه، یک تحصیل، و یک یادگیری مشترک شکل گرفته است.
ترانه
این درست است که Halfon سنتز زیادی را پرتاب می کند. یا شاید صرفاً تمایل به مختصر باشد تا ترکیب با تصور کاملتری از ایده هایی که به میزان مناسب توسعه می یابند ، همراه باشد. نکته این است که در آن اندازه دقیق ، در لیوان نیمه پر از ادبیات او ، نوشیدنی به کارآمدی طعم کشنده سم یا دارو می رسد ، از آن قفل که شما را به دنیای خاص خود در طرف دیگر همه چیز می برد. و دیگر نمی توانید از خواندن ماجراهای آنها دست بردارید. برخي برخوردها با نويسنده خود را همانطور كه شما از همه اتفاقاتي كه در اين دنياي ديوانه وار رخ مي دهد تعجب مي كنيد.
صبح سرد ژانویه 1967 ، در بحبوحه جنگ داخلی گواتمالا ، یک تاجر یهودی و لبنانی در بن بست در پایتخت ربوده می شود. هیچ کس نمی داند که گواتمالا یک کشور سورئال است ، او سالها پیش تأیید کرده بود. راوی به نام ادواردو هالفون مجبور است به ژاپن سفر کند و دوران کودکی خود را در گواتمالا در دهه هفتاد میلادی بازنگری کند و به یک برخورد اسرارآمیز در یک بار تاریک و درخشان برود تا سرانجام جزئیات زندگی و آدم ربایی او روشن شود. او همچنین ادواردو هالفون نام داشت و پدربزرگ او بود.
در این پیوند جدید در پروژه ادبی جذاب خود ، نویسنده گواتمالایی به تاریخ وحشیانه و پیچیده اخیر کشور خود می پردازد ، که در آن تشخیص بین قربانیان و جلادان به طور فزاینده ای دشوار است. بنابراین یک قطعه مهم به کاوش ظریف وی در ریشه ها و مکانیسم های هویت اضافه می شود که او با آن توانست جهان ادبی بی بدیل را بسازد.
بوکسور لهستانی
این کتاب مانند هر اثر فاکتور مفرد (اگر بخواهیم به نحوی آن را صدا کنیم) دارای خوانش ها ، تفاسیر و ارزیابی های متفاوتی است. از کسی که آن را یک شاهکار می داند تا کسی که آن را با آن طعم ناراحت کننده اختلاف پایان می دهد. شاید این موضوع برای یافتن لحظه مناسب برای خواندن آن باشد ، زیرا به نظر می رسد هالفون در این مجموع of اجمالی از جهان ، بسیاری از مواردی را که بعداً در بقیه آثار خود تمدید خواهد شد ، به تصویر کشیده است.
یک پدربزرگ لهستانی برای اولین بار داستان مخفی شماره خالکوبی شده روی ساعد خود را بازگو می کند. یک پیانیست صربی آرزوی هویت ممنوع خود را دارد. یک جوان بومی مایا بین تحصیلات ، وظایف خانوادگی و عشق به شعر دچار اختلاف شده است. یک هیپی اسرائیلی مشتاق پاسخ ها و تجربیات توهم زا در آنتیگوا گواتمالا است.
یک دانشگاهی قدیمی مدعی اهمیت شوخ طبعی است. همه آنها ، فریب خورده توسط چیزی که فراتر از عقل است ، از طریق موسیقی ، داستان ، شعر ، شهوانی ، طنز یا سکوت ، به دنبال زیبایی و قدمت هستند ، در حالی که یک گوینده گواتمالایی - استاد دانشگاه و نویسنده همچنین ادواردو هالفون - او شروع به ردیابی می کند. آهنگهای معمایی ترین شخصیت او: خودش.
