روانشناسی بیشتر موفقیت ها را در ژانر سیاه نشان می دهد. و تپه تونی نویسنده و با آموزش های دانشگاهی در این زمینه مشارکت داشته باشد. ممکن است در حال نزدیک شدن به قاتل ، قربانی احتمالی یا بازپرس باشیم ، س isال این است که با شماره گیری ترس ، ناراحتی ، فتنه در آینده شرایط هماهنگ شویم. تنها وقتی شخصیت ها با پوست تغییر رنگ می دهند ، تأثیر حداکثر تنش در این نوع رمان به دست می آید. همه اینها توسط نویسندگان بزرگ هیجان انگیز ، معمایی یا وحشت ، با کمال به کار می رود Stephen King در صدر رتبه بندی
تونی هیل دانشجوی برجسته ای در این کشمکش های درون نگری در شخصیت ها است، در طبیعی شدن آن در طرح برای دستیابی به آن اثر فراتر از عدم قطعیت در توصیف: واقع گرایی.
فتنه بیش از هر چیز یک اثر درون به بیرون استبه نگران کننده ترین سناریوی شروع می تواند در صورتی که شخصیت های ساکن در آن با آن نیروی معتبر شروع نکنند ، این همدلی ناشی از تاریکی حرکت های ما در مواجهه با تاریکی و شوم ، نگران کننده و غیرمنتظره آغاز می شود.
از آنجا که تابستان اسباب بازی های مرده ظاهر شد ، در سال 2011 ، تونی هیل در حال تألیف کتابشناسی ژانر سیاه است که تقریباً همیشه بر دوش بازرس هکتور سالگادو می افتد ، با انواع قتل ها روبرو می شود که در بسیاری از مواقع شبکه های خود را بین سناریوهای قدرت می بندند که در آن رفاه همه چیز را توجیه می کند.
اما فراتر از هکتور سالگادو بی امان و عذاب کشیده ، هیل همچنین به رمان های مستقل با تنش مشابه می پردازد ، از محیط های جدید دیدن می کند و نقشه هایی را با جهش در زمان و نوسانات به سمت وحشت یا رمز و راز می بیند.
3 کتاب برتر توصیه شده تونی هیل
ببر شیشه ای
قتل به عنوان بیش از حد گناه و پشیمانی. ایده شر به گونه ای ارائه شده است که هرکس می تواند تا حد بیشتری با آن همدلی کند. موارد خاصی در گذشته ما وجود دارد که می تواند ما را در معرض این تصور قرار دهد که ریسک بزرگی انجام شده یا مطمئناً اشتباه است. و ایده قربانی فانی در طوفان جوانی به آن تقلید اساسی با گونه انسانی اشاره می کند.
اگر علاوه بر پیشنهاد جالبی در این زمینه سازگاری عنصری با گناه ، داستانی ساخته شود که در معما ، اسرار و اسرار زمانهای دیگر کاوش کند ، و مدتها بعد از دیدگاه صاحب نظرانش بازبینی شود ، یک رمان جالب به پایان می رسد شکل گرفته است که همراه با تنش روایی حکیمانه نویسنده ، منجر به خواندن هیجان انگیز می شود.
در Tigres de cristal ، عنوانی با اشاره به جنبه های بیگانگی یا رویایی ، ما با دو کودک از حومه بارسلونا آشنا می شویم ، جایی که شهر بارسلونا از دهه 60 مهاجران را از اینجا و آنجا پذیرفته است. یا بهتر است بگوییم ، ما هر دو را می شناسیم آنها شخصیت هایی بودند که آن کودکان بودند ، تنها با فاصله سه دهه.
گذشت زمان ، به ویژه هنگامی که آن دوران ترک کودکی و تحکیم در بلوغ را تصور می کند ، همیشه تصور عجیبی از زندگی را به ارمغان می آورد. آنچه در دوران کودکی باقی ماند ، آنچه در آن سالها انجام شد به نظر می رسد یک رویای دور است که با جزئیاتی برانگیخته می شود که به عنوان لحظات درخشان نجات می یابد.
اما آنچه دو همکلاسی قدیمی باید به اشتراک بگذارند تحت الشعاع چیزهایی است که باید مخفی کنند. اگر لحظه ای در حافظه هر دو ذخیره شود ، آن شب زمستانی 1978 است.
مرگ یک نقش اصلی داشت ، غیر منتظره ، یک نقش برجسته در فیلمنامه زندگی آنها بود که در نهایت آنها را برای همیشه مشخص می کند ، مهم نیست که چقدر تلاش می کنند در حال حاضر رویای بدی برای آن داشته باشند.
بین زمان حال و دهه 70 ، ما در خیابانهای کرنلá حرکت می کنیم ، مانند یک مونتاژ ادبی که بر نور اشباع شده بر عکسهای سیاه و سفید قدیمی می افزاید. فقط نور فعلی نیز مناطق سایه خود را پیدا می کند. زندگی همیشه روایتی در انتظار است و برای قهرمانان این داستان ، نیاز به حل و فصل نهایی دارد.
تابستان اسباب بازی های مرده
تولد یک قهرمان سیاه پوست جدید همیشه فرصتی برای جشن است. در این رمان ما این طعم را برای پلیس کلاسیک های بزرگ بارسلونا مانند واسکز مونتالبان o گونزالس لدسما.
البته ، آنها از طریق غربالگری خیالی از نظر واقعیت اجتماعی روزهای ما عبور کرده اند. نکته این است که جنبه بحرانی با حوزه های قدرت به عنوان پایه ای برای ساختن نقشه ای تاریک و مبهم بر جنبه هایی از واقعیت ما با ماهیت نگران کننده آنها ارائه می شود.
هکتور سالگادو بعد از زلزله احساسی جدایی خود را در آن حالت رها شدن می بیند. شاید بدترین زمان برای قرار گرفتن در معرض موردی که در نهایت مانند یک مار سمی کشنده پیچ خورده باشد.
از آنجا که مرگ یک پسر تنها به تعطیلی پزشکی قانونی اشاره می کند اما به چیزی بسیار جدی تر اشاره می کند که از پیوندهای خانواده خود مرد جوان ناشی می شود. همه چیز در حال نادر شدن است ، Salgado را در داروخانه قرار می دهد.
و بازرس خوب نمی تواند گامی اشتباه بردارد که می تواند به همه چیز پایان دهد. داستانی که شاید تازگی های جدیدی را ارائه ندهد و با این وجود ، به عنوان یک اپرا ، یک فضیلت قدرتمند را در آن جنبه روانی آثار ژانر بزرگ کشف کرد.
فرشته های یخی
و پس از بررسی زندگی و کار هکتور سالگادو در طول یک سه گانه کامل ، این رمان از راه رسید که تمیز شد. با الهام خاصی به روئیز زافون، داستان نویس بزرگ راز نیز از بارسلونا.
از آنجا که بارسلونا در سال 1916 در منشوری بدیع از این نویسنده با آن تداعی در حال گذار بین قلم موهای آخرین قرن نوزدهم و بیداری قرن بیستم که بارسلونا را به سمت بازترین مدرنیسم در اسپانیای بی طرف برای جهان کشانده است ، به ما ارائه می شود. اولین جنگ بزرگ
در این سناریو که در مرز جنایات درگیری اروپا متوقف شده است ، ما فردریک مایول را ملاقات می کنیم ، سرنوشت او را به حومه بارسلونا هدایت می کند تا در یک آسایشگاه کار کند ، جایی که بیماران روانی سال گذشته در آن محبوس هستند.
خود آسایشگاه شبیه چیزی از یک فیلم ترسناک تیم برتون است. و با وجود شجاعت فردریکی که به نظر می رسد با بازدید از آن مکان آرام با چشم اندازهای مدیترانه احساس رهایی می کند، کم کم واقعیت سایه های آن فضای اشباع شده از نور را ایجاد می کند. زیبایی آسایشگاه برای آن هدف نامناسب به نظر می رسد که آن دسته از بیماران طاعون آن زمان را که بیماران روانی بودند در بند انداختند.
اما البته، دقیقاً به دلیل افسانه تاریک آن، ساختمان به این منظور اختصاص یافت. فردریک با بررسی تاریخچه این عمارت، بلانکا، دانشجوی سابق را ملاقات می کند و بین آنها مغناطیس عجیبی بین عشق عاشقانه و بی قراری به دلیل ماهیت آن دختری که از طریق آتش سوزی وحشتناکی که سال ها پیش در آن مکان رخ داده بود، بیدار می شود. اصولی که در هم تنیده شده اند تا در نهایت طرحی را بسازند که در آن پیچ نهایی آن نفس ما را بند می آورد.
دیگر کتاب های توصیه شده توسط تونی هیل
آخرین جلاد
مجازات فراتر از عدالت باشگاه پستی که اسپانیا هنوز از 1820 تا 1974 آن را می‌شناخت. دیوانه‌ای که برای آن رسانه‌های بین ماکیاولی و دیوانه نوستالژیک است.
اگرچه غیرممکن به نظر می‌رسد، اما یک قاتل زنجیره‌ای قربانیان خود را با چماق پستی اعدام می‌کند، همان ابزاری که قرن‌ها پیش توسط جلادان استفاده می‌شد و ظالمانه‌ترین ماشین قتلی را که تا به حال ساخته شده بود می‌دانستند.
چرا به چنین روش هولناکی متوسل می شویم؟ مردگان چه وجه مشترکی دارند؟ چرا مکان‌های خاصی را در بارسلونا برای ترک اجساد انتخاب می‌کنید که انگار شهر بخش مهمی از پیام شماست؟
وقتی دکتر لنا مایورال، یک جنایتکار معتبر با گذشته‌ای آشفته، مأموریتی فوری دریافت می‌کند تا در ذهن روان‌پزشک تحقیق کند، نمی‌تواند تصور کند که تحقیقات چقدر پیچیده خواهد بود یا خطراتی که باید با آن روبرو شود. در حالی که تعداد اجساد افزایش می‌یابد و تحت فشار رسانه‌ای فزاینده، لنا درگیر قاتلی می‌شود که هر روز بیشتر به نظر می‌رسد که با او بازی مرگ یا زندگی را بازی می‌کند.
سلام، من تازه آخرین جلاد را خواندم و نمی دانم چه زمانی در بلاتکلیفی بودم یا یادم نیست چه اتفاقی برای شخصیت توماس می افتد. به یاد دارم که مادرش فوت کرد و زمانی که او در دانشگاه بود پدرش در یک تصادف فوت کرد، اما من هیچ چیز روشنی در مورد حرفه تامی دریافت نکردم. امیدوارم کسی بتواند آن را برای من روشن کند.
سلام