3 کتاب برتر از سوزان سونتاگ

سوزان سونتاگ یک نویسنده برجسته آمریکایی با اصالت یهودی بود، گروهی منتخب اما گسترده از راویان با ریشه عبری که از زمان معاصر خود پناه گرفته است. فیلیپ راث به پل آستر، از طریق بسیاری از ادبیات بزرگ دیگر که در ایالات متحده ساخته شده است.

تلاش برای اصلاح سوسن سونتاگ در یک ژانر یک تمرین متعهدانه است ، زیرا در آن آزادی خلاقانه ای که این نویسنده همیشه نشان می داد ، می توان تنوع استدلال ها و منابعی را پیدا کرد که به عملکرد او به عنوان نویسنده با جنبه ای الهام بخش و نه عمدی اشاره می کند.

اما در نهایت، در هر خالقی می‌توان آن خط، قصد، اراده داستان‌گویی را با آن جبر روحی حدس زد تا سیاهی را بر دغدغه‌های فکری سفید و حتی انگیزه‌های حیاتی بگذارد.

در نهایت ، ما در کتاب شناسی سانتاگ یک رگه تمام نشدنی بین حیاتی ترین فلسفه و آن اعتقاد ایدئولوژیکی محکم و مملو از اگزیستانسیالیسم انسان شناختی می بینیم که فرد را در مرکز همه چیز قرار داده و او را "تأثیرگذار" زمان خود در چه زمینه های اجتماعی کرده است. فرهنگی و حتی سیاسی

3 کتاب برتر پیشنهادی توسط سوزان سانتاگ

درباره عکاسی

بدون شک، عکاسی یک اختراع منحصر به فرد در جایی بود که آنها وجود دارند. این بدان معنا نیست که این به معنای دگرگونی جهان در زمینه تکنولوژیک، بلکه در انسان بود. این واقعیت که می‌توان لحظه‌ای را با آن حس جادویی که با چیزهای غیرقابل تصور مرزبندی می‌کند، برای آیندگان به تصویر کشید و ما را به احیای اتفاقی که قبلاً با وزن خاطراتی که به تصویر تبدیل شده است، سوق می‌دهد.

سوزان سونتاگ ایده‌های مشابهی را در میان بسیاری از ایده‌های دیگر در نظر می‌گیرد تا به این کتاب اصلی بپردازد که بین تکنیک و نتیجه، بین ماشینی که لبخند را به تصویر می‌کشد و ماهیت آن لبخند دوباره توسط کسانی که لحظه‌ای بعد به عکس فوری می‌اندیشند می‌گذرد، می‌گذرد. .

درباره عکاسی، اولین بار در سال 1973 منتشر شد ، یک کار انقلابی در نقد عکاسی بود. با او ، سوزان سانتاگ سوالات اجتناب ناپذیری را از نظر اخلاقی و زیبایی شناسی در مورد این شکل هنری مطرح کرد. همه جا عکس وجود دارد ؛ آنها می توانند تأثیر بگذارند ، ایده آل کنند یا اغوا کنند ، می توانند نوستالژی را برانگیزند یا می توانند به عنوان یک یادآور عمل کنند ، و به عنوان شواهدی علیه ما یا وسط برای شناسایی ما ایستاده اند. در این شش فصل روشن بین ، سونتاگ از خود می پرسد که همه جانبه بودن این تصاویر چگونه بر دیدگاه ما در مورد جهان تأثیر می گذارد و چگونه به آنها وابسته شده ایم تا تصوراتی از واقعیت و اقتدار ایجاد کنند.

در مورد درد دیگران

هیچ چیز همدل تر از تلاش برای رسیدن به همان فضایی نیست که درد در آن ظاهر می شود ، جایی که شمشیر در هر ثانیه ضربه می زند و بین ساعات تلخ و پایان ناپذیر درد پیش می رود.

و بله، هیچ کس بهتر از گویا در مرحله دوم خود، آن درد ترکیبی بین روح رنجدیده و زوال او از ناشنوایی او احساس نمی کرد. هیچ کس مانند نقاش آراگونی که درد همدلانه او را که در میان بلایای جنگ استتار شده است، منعکس کند، احساسات انسان را شوم نشان نمی دهد. تراژیک توسط هر یک به عنوان روح دیکته می شود. سوال این است که وقتی درد در طرف دیگر، درون همسایه است، چگونه خودمان را قرار می دهیم.

بیست و پنج سال بعد درباره عکاسیسوزان سانتاگ به مطالعه بازنمایی بصری جنگ و خشونت بازگشت. تماشای رنج دیگران چگونه بر ما تأثیر می گذارد؟ آیا ما به ظلم عادت کرده ایم؟ برای این کار ، نویسنده سری گویا را بررسی می کند فجایع جنگ، عکس های جنگ داخلی آمریکا و اردوگاه های کار اجباری نازی ها ، و تصاویر وحشتناک معاصر از بوسنی ، سیرالئون ، رواندا ، اسرائیل و فلسطین و همچنین شهر نیویورک در 11 سپتامبر 2001. در در مورد درد دیگران، سوزان سانتاگ بازتاب جالبی در مورد نحوه انجام جنگ (و درک آن) در روزهای ما ارائه می دهد.

بیماری و استعاره های آنها

ما هرگز یک گونه محافظت شده نبودیم ، غافل از بیماریهای مهم ، آفات یا همه گیری. علیرغم این واقعیت که ما معتقدیم با هر چرخه جدیدی هستیم که در آن شر به شکل یک بیماری مشترک عقب نشینی می کند. یا شاید این چیزی است که ما باید اینگونه فکر کنیم ، حتی با همه چیز جلو برویم.

پس از نزدیک شدن به کتاب‌های سوزان سونتاگ در چندین موقعیت، متوجه احساس عجیب ورق زدن بین واقعیت‌ها می‌شوید که به رمان‌های جذاب تبدیل شده‌اند. به همین مناسبت و با استفاده از هم افزایی نفرت انگیز ویروس کرونا، همه چیز حس بیشتری از زندگی رمان به خود می گیرد.

و با این حال، در مقاله نیز حکمت انسان‌شناختی درباره بیماری، بقایای ضروری روان‌شناسی، رگه‌هایی از تخیل جمعی در برابر فاجعه ضعف‌هایمان را می‌یابیم... این جلد مقالات را گرد هم می‌آورد، بیماری و استعاره های آنها y ایدز و استعاره های آن، که همچنان تأثیر زیادی بر تفکر پزشکی و زندگی هزاران بیمار و مراقبان دارد.

سوزان سانتاگ نوشت بیماری و استعاره های آنها در سال 1978 در حالی که با سرطان دست و پنجه نرم می کرد. او در این کتاب می‌خواست نشان دهد که چگونه افسانه‌های مربوط به برخی بیماری‌ها، به‌ویژه سرطان، درد بیشتری بر رنج بیماران می‌افزاید و اغلب آنها را از جستجوی درمان مناسب باز می‌دارد. سونتاگ نوشت: تقریباً یک دهه بعد، با ظهور یک بیماری انگ جدید و مملو از عدم قطعیت ها و "خیالات تنبیهی" ایدز و استعاره های آن، گسترش استدلال های کتاب همه گیر قبل از ایدز.