برای رمان نویس بودن ، پاتریک دویل به نظر می رسد بیشتر شبیه یک بیوگرافی از شخصیت های مرتبط با اختلال است که از نقاط مختلف مانند آفریقای مرکزی ، آسیای جنوب شرقی یا آمریکای مرکزی عبور کرده اند. بچه ها در جستجوی ماجراجویی و افتخارات (افتخاراتی که قبلاً در مستعمرات از دست رفته بودند) ، در یک دوره قرن نوزدهم آنقدر ایده آل و عجیب که خط رمانی را که ویل از آن بسیار دلپذیر استفاده می کند ، پیوند می دهند.
زیرا برداشت نهایی این است که از یک جهان پوچ اما در اصل بسیار واقعی است. دنیایی که در آن واقعیت و داستان با هم اشتباه گرفته شده است ، جایی که گروتسک ترین شخصیت ها واقعی هستند و مناظر به همان اندازه واقعی و نگران کننده نیز صادق است.
و دقیقاً در آن آمیختگی غیرممکن بین واقعیت و داستان، جذابیت این نویسنده فرانسوی نهفته است که به وقایع نگار مکان های جذاب تبدیل شد، تقریباً برای همه به جز کسانی که در آنجا زندگی می کنند. در کار او توجه ویژه ای به آمریکای مرکزی فوق الذکر شده است، رشته ای که کشورهای در حال گذار بین ایالات متحده و آمریکای جنوبی را به هم می پیوندد.
با برکت خودش سرخیو رامیرز دویل به دلیل شیفتگی به کشور مبدأ خود، نیکاراگوئه، و همچنین پیوند بین این کشور و سایر کشورهای اطراف مانند کاستاریکا، مکزیک یا گواتمالا، رمان نویس تاریخی متفاوت و مغناطیسی است.
3 رمان برتر توصیه شده توسط پاتریک دویل
زندگی ناب. مرگ و زندگی ویلیام واکر
در پایان، تاریخ یک دیدگاه متفاوت ارائه می دهد، نوعی درخشش واقعی انسانی به لطف شخصیت های عجیب و غریب و عجیب مانند ویلیام واکربه دیوانه ها با ایده آل های بداهه برای ماجراجویی متقاعد شده اند و در نهایت از بدبختی های بزرگ و برنامه های زیرزمینی پرده برداری می کنند که سایر افراد به اصطلاح بزرگ برای شکوه و قدرت خود مدیتیشن می کنند.
وضعیت وی به عنوان یکی از آخرین فیلبوست ها باعث می شود ویلیام واکر به یک شخصیت قدیمی برای زمان خود در قرن XNUMX تبدیل شود. و با این وجود ، با گذشت زمان ، چهره او به نوعی از رابین هود از کارائیب تبدیل شد که حمله هایی را برنامه ریزی کرده بود ، با کشورهای مستقر و تجارت خارج از کشور روبرو شد.
فقط این است که پایان این نوع دیوانه ها معمولاً به خطر می افتد که بدون آگاهی از خطر از طریق آن حرکت می کنند. در سن سی و شش سالگی ، ویلیام واکر در هندوراس مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
واکر با آموزه سرنوشت آشکار متقاعد شد ، نوعی توجیه سیاسی تقریباً الهی که به ایالات متحده حق گسترش در سراسر آمریکا را داد.
او در کمپین‌های مختلف خود در سراسر آمریکای لاتین، موفق شد سربازانی را برای اهداف خود در مکزیک، کاستاریکا، هندوراس و نیکاراگوئه بسیج کند.
همانطور که معمولاً در هر ایدئولوژی مبتنی بر در نظر گرفتن عقل به عنوان حقیقت نهایی اتفاق می افتد، واکر به خود حق حمله به کشتی ها یا ایجاد جمهوری های ساختگی را داد. رفتار او با مردم شهر، که همیشه خیرخواهانه بود، احترام او به سربازان شکست خورده دشمن و توانایی او در خشم بازرگانان بزرگی که از ایالات متحده با تمام آمریکای مرکزی تجارت می کردند، به او شهرت عمومی داد که در بسیاری از موارد محبوبیت را انتخاب کردند.
بنابراین با توجه به شخصیت، ساخت این رمان در سطح داستان کار چندان دشواری نخواهد بود. زندگی ویلیام واکر به خودی خود رمانی است که با استواری گام مصمم او، با ردپای ایدئولوژی اتوپیایی و گاه با رویه ماکیاولیستی اش، در تاریخ آمریکا می کاود.
یکی از شخصیت های بزرگ در تاریخ گسترده انقلاب های آمریکا، به همراه چه گوارا یا خود سیمون بولیوار.
طاعون و وبا
در اطراف شرایط بزرگ و اکتشافات بزرگ همیشه رویدادهایی وجود دارد که به عنوان حکایتی در روزهای ما رخ می دهد ، اما انصافاً به محض این که روند رویدادها را خنثی می کند ، متعالی می شود. دیویل ، دادستان و قاضی ادبی ، دید جدیدی از یکی از بزرگترین پیشرفت های پزشکی را به ما ارائه می دهد.
در سال 1887 ، در حالی که فرانسه جشن های صدمین سالگرد انقلاب فرانسه را آماده می کرد ، لویی پاستور مدرسه زیست شناسی را تاسیس کرد و واکسن ضد هاری را کشف کرد. در بیست و دو سالگی ، الکساندر یرسین سوئیسی وارد پاریس شد و در ماجراجویی پاستوریان ثبت نام کرد. او در مورد سل و دیفتری تحقیق می کند و همه چیز او را به یکی از جانشینان ممتاز پاستور تبدیل می کند.
اما یرسین تحت تأثیر روحی ماجراجویانه ، مانند لیوینگستون تحسین شده اش ، قهرمان دوران کودکی و نوجوانی ، قرار می گیرد. سپس ، مرد جوان به عنوان پزشک در کشتی ثبت نام می کند ، قایقرانی می کند و سفرهای خود را در شرق دور آغاز می کند ، جنگل را کشف می کند و به چین ، عدن و ماداگاسکار سفر می کند. و در طول همه گیری هنگ کنگ بزرگ در 1894 ، او باسیل طاعون را کشف کرد.
روایت یک ماجراجویی پرشور علمی و انسانی. و ، در همان زمان ، داستان دهه های اول قرن بیستم تشنجی ، که با ریتم هواپیمایی اتفاق می افتد که یرسین در آخرین سفر خود از فرانسه به سایگون در سال 1940 ، زندگی اختصاص داده شده به توسعه را به یاد می آورد. از دانش بشری..
زنده باد
تاریخ گاهی اوقات ملاقات شخصیت هایی است که هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است. زیرا تاریخ نیز زندگی است و شخصیت ها در این میان نقش تاریخی خود را ایفا نمی کنند، بلکه زندگی می کنند یا زنده می مانند که نوبت آنهاست...
مکزیک ، 1937. لئون تروتسکی و همسرش ، ناتالیا ایوانوونا ، از نفتکش نروژی روت در بندر تامپیکو پیاده می شوند. آنها از دست استالین فرار می کنند و نقاش فریدا کالو از آنها به خانه اش استقبال می کند. در آن سالها ، در کوئرناواکا ، نویسنده انگلیسی مالکوم لوری شیاطین خود را فرا می خواند ، می نوشد و زیر آتشفشان می نویسد.
مکزیک دهه 1930 یک کانون سیاسی و فرهنگی است ، جایی که مهاجران و بومیانی که قصد دارند انقلاب های زیباشناختی و سیاسی ایجاد کنند که در قرن بیستم اثری از خود به جای خواهند گذاشت ، قطع می شوند یا بدون عبور از یکدیگر زندگی می کنند.
و بنابراین ، بین تروتسکی و لوری ، محورهای این رمان مختصر ریو ، عکاس تینا مودوتی در صفحات کتاب ظاهر می شود. یک ساندینو که در Huasteca Petroleum کار می کند و بعداً رهبر چریک ها در زادگاه خود نیکاراگوئه می شود. Ret Marut مرموز ، که از اروپا آمده است ، جایی که او یک مبارز سیاسی بوده است ، و با نام مستعار B. Traven El tesoro de Sierra Madre امضا خواهد کرد. آنتونین آرتو در جستجوی تاراهومارا ، دیه گو ریورا ، آندره برتون ، گراهام گرین ، شاعر بوکسور آرتور کاروان ...
شخصیت هایی در جستجوی یک رویا ، یک ایده آل. این رمان اغوا کننده به چرخه سفرهای داستانی در سراسر جهان و داستان پاتریک دویل می پیوندد که شامل Peste & Cholera و Ecuatoria نیز می شود. در این آثار ، نویسنده نقشه ای از جهان متناقض ما را از طریق شخصیت هایی که توسط نبوغ یا جنون لمس شده اند ، دنبال می کند.
