3 کتاب برتر جولیان بارنز

در ادبیات جولیان بارنز ما ترکیبی ستودنی از قطره‌های درخشان یک فلسفه عمل‌گرایانه رواقی را می‌یابیم، گاهی اوقات نیهیلیستی، همیشه شفاف. و با این حال، هوشمندانه‌ترین چیز در مورد نویسنده این تصمیم است که این رویکرد به امر فلسفی از متنوع‌ترین سناریوها، در میان متنوع‌ترین طرح‌های طرح داستانی داستانی او، بریده شده است.

به این ترتیب، در هر رمان بارنز ما در نهایت از سناریوهای واقعی لذت می بریم، توطئه هایی که به واقعیت چسبیده اند، اما با یک نکته تمثیلی.، نمادین ؛ به عنوان گسترش عمل به سمت تأملی که زمینه ای از ظاهر روزمره ایجاد می کند ، از تجربیاتی که شخصیت های آن را با هر خواننده پیوند می دهد.

نتیجه بستگی به هر رمان دارد. ما می توانیم روایت هایی با رنگ های سوررئالیستی ، و دیگر داستان های کاملا واقع گرایانه و تاریخی در کنار آن پیدا کنیم جورج اورول یا تواریخ وجودی معتبر. همواره از نقطه ای نوآورانه و تجربی حتی از نظر شکل و ماده لذت می برید.

دقیقاً به دلیل این برداشت از ادبیات نسبت به توضیح حیاتی ، سایر روایت های فراتر از این قصد با نام های مستعار مانند دن کاوانا برای رمان های پلیسی شما بنابراین ما می توانیم از بارنز همه کاره در بسیاری از گزینه ها لذت ببریم.

3 کتاب توصیه شده توسط جولیان بارنز

حس یک پایان

زمان همه چیز را دگرگون می کند. تصور روزهای ما در طرح کاری که ما هرگز قرار نیست آن را بازنمایی کنیم اتفاق می افتد که وقتی همه چیز را به آن سنی که آینده در آن کوتاهتر می شود پیوند دهیم ، خواندن عجیبی ارائه می دهد.

دیدگاه تونی وبستر در مورد زندگی ، بینشی در مورد کل روایت درباره خود تونی ، دوستانش از دوران جوانی و زندگی شتابزده ای است که بعداً ظاهر می شود ، با شروع سالها.

در یک لحظه معین، در پس‌آب‌های بزرگسالی، زمانی که به نظر می‌رسد کار حیاتی به پایان رسیده است، تونی به لطف نامه‌ای از یک وکیل که اعلام می‌کند مادر وکیل سابقش با مرور صحنه‌های بسیاری از فیلمنامه زندگی‌اش مواجه می‌شود. یار دوران کودکی، ورونیکا، مبلغ اندکی پول و یک نسخه خطی از او به ارث برده است.

به جز اینکه ورونیکا به نظر نمی‌رسد که مایل باشد به تونی اجازه دهد آن اسناد را در اختیار داشته باشد، خاطرات یک دوست مشترک، آدریان، که چشم‌انداز بسیار جالبی از آن سال‌های شدید جوانی به نظر می‌رسد، دیدگاهی بدیع که تونی اصلاً می‌خواهد آن را بازیابی کند. برای تضاد با آن خاطرات ایده آل روزهای شاد هزینه می کند.

از زمان حال تا یاد دوستی ناگسستنی وعده داده شده ، داستانی که در آن همه ما می توانیم تکامل وجودی خود را تشخیص دهیم که با خوشحالی یا شاید نه چندان ، به عقب نگاه می کردیم تا ببینیم آیا خاطرات ما با آنچه در گذشته زندگی می کرد همخوانی دارد یا خیر. توسط دیگران که ما آنها را همراهی کردیم ...

حس یک پایان

تنها داستان

سرشار از مضمون گذشته ، دیدگاه ما در مورد آنچه که زندگی شده است ، در چارچوب نهایی زندگی ما با زمانهای تاریخی که تجربه کرده ایم. رمانی که از یک لحظه جادویی تغییر شروع می شود.

زندگی پل را با یکی از سناریوهایی روبرو می کند که به طرز متناقضی شادی ، برآورده شدن آرزوها و حتی شدیدترین و رهایی بخش ترین عشق را ارائه می دهد. زیرا پل جوان با سوزان بالغ آن نقطه عطف حیاتی بود که می توانست پل را به بهشت ​​برساند یا او را در جهنم فرو برد.

و در واقع این همان چیزی است که اتفاق افتاد. همه چیز شدید مانند اتحادی از قطب های مخالف که یک دایره را تشکیل می دهند به پایان می رسد. و حافظه یک دایره در نهایت مانند یک جریان بی پایان در آگاهی ما رفتار می کند.

آن روزهای شادی ، لذت و هوس بی حد و حصر بدون فردا بالاخره صبح خود را یافتند ، و نه دقیقاً به عنوان آینده ای طولانی مدت. فقط سالها وظیفه الک کردن همه چیز را بر عهده دارند.

زمانی که پل هنوز در آن روزهای ملاقات با سوزان داشت ، به پایان زخم های خام ختم شد. فقط ، شاید ، پس از پایان دوره فراموشی ، پل آرزو می کند که اینقدر او را مشخص نکرده باشد. او دیگر نمی داند چگونه آن دسته از خاطرات را که به لذت و درد افزوده است طبقه بندی کند.

خاطراتی که بدون شک همه چیزهایی را که او بعدها در زندگی خود ساخت مشخص کرد. لحظاتی که مدیون آن هستیم ، تاریخ ما را برای همیشه یا پشیمانی مان می سازد. یک بازتاب فوق العاده با قلاب یک طرح پیشنهادی.

تنها داستان

استانداردهای زندگی

اگر جولیان بارنز راوی پست مدرن ، نوعی آزمایش کننده ادبیات تلقی می شود ، بدون شک این رمان نشان آن برچسب گذاری است (اضافه کردن "طوطی فلوبر" ، برای رفت و آمدهای او بین واقعیت و داستان).

ما با رمانی شروع می کنیم که با رمانی دیگر پیوند می خورد که در نهایت یک طرح بیوگرافی به ما ارائه می دهد. کلیتی که به اراده ادبیات به عنوان یک جهش ثابت بین واقعیت و داستان اشاره می کند.

تظاهری که نشان می دهد همه چیزهایی که بارنز می سازد بازتابی از تخیل شخصی ، تجربیات ، فلسفه و تصور او از تاریخی است که ما در روزگار خود می بافیم.

این رمان با مرگ همسرش به پایان می رسد ، پس از اینکه ما را در قرن نوزدهم پرهیاهو راهنمایی کرد و ماجراهایی بین بالن های هوای گرم و سفر به نقاط دورافتاده را شگفت آور کرد ، اما به دلیل توانایی تقلید ، احساس نگران کننده ای به ما می دهد. زندگی ساخته شده از ادبیات و ادبیات به عنوان مجرایی که فقط به زندگی منتهی می شود.

استانداردهای زندگی

کتابهای جالب دیگر از جولیان بارنز ...

در سراسر کانال

مانند هر رابطه‌ای که بین عشق و نفرت حرکت می‌کند، فرانسوی‌ها با انگلیسی‌ها و بالعکس، روابط خاص خود را دارند. پس از یک جنگ صد ساله (میزان حملاتی را که لازم است برای جلوگیری از ضربه زدن به همه آنها در ماه اول محاسبه کنید...)، سرانجام رابطه ای در کانال انگلیسی به عنوان یک ارتباط کامل کشف شد. از آنجا به تعداد داستان هایی که بارنز می خواهد در این جلد به ما ارائه دهد، برمی خیزد...

جولیان بارنز همیشه نویسنده‌ای غیرقابل پیش‌بینی بوده است و به همین دلیل است که او اکنون مجموعه‌ای از داستان‌های کالیدوسکوپیک را به ما پیشنهاد می‌کند که مانند همه چیز در بارنز، بسیار بیشتر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. مجموعه‌ای از داستان‌های ظاهراً بی‌پیوسته که از طریق هنر بیل‌بیرلوک ادبی، وحدتی کامل و روشنگر پیدا می‌کنند. موضوع مشترک؟ مخالفت انگلستان و فرانسه، شیفتگی جزیره به قاره، فرانسه به عنوان دیگری مطلق در انگلستان، بسیار نزدیک و بسیار دور.

ده داستانی که در فضای سه قرنی و اقیانوسی وسیع از سوءتفاهم ها و جذابیت ها اتفاق می افتد و گذر زمان، شادی و مرگ، جوهر اثری لطیف و کمال مانند فیلیگران است.

مردی با لباس قرمز

شخصیت‌هایی هستند که در یک پیش‌زمینه تاریخی، اما به دلیل خاصیت مغناطیسی و توانایی‌شان برای مداخله در آینده اجتماعی هر دوره، شخصیت‌هایی بی‌نظیر بودند.

در ژوئن 1885 ، سه فرانسوی از پاریس برای "خریدهای فکری و تزئینی" به لندن آمدند. آنها یک شاهزاده ، یک ارل و یک فرد معمولی بودند. دومی ، با منشأ استانی و نام خانوادگی ایتالیایی ، ساموئل ژان پوززی نام داشت. او یک شگفت انگیز بود ، فریبنده ای که عاشقان بی شماری داشت ، مردی فرهیخته و لیبرال که داروین را به فرانسه ترجمه کرد ، از پیشگامان زنان و همچنین جراح بود. چهره زیبا او توسط نقاش بزرگ آمریکایی مستقر در اروپا جان سینگر سارجنت در پرتره ای مشهور که در آن با روپوش قرمز عکس می گیرد ، جاودانه شد.

بارنز تحقیقاتی را در مورد این شخصیت جذاب انجام می دهد ، که در نهایت به یک پرتره فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی برجسته از عصر بلو تبدیل می شود. چهره هایی مانند اسکار وایلد و سارا برنهارت ، ویستلر ، هنری جیمز ... در صفحات این کتاب رژه می روند.

مردی با لباس قرمز
5/5 - (8 رای)

دیدگاهتان را بنویسید:

این سایت از Akismet برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. یاد بگیرید نحوه پردازش اطلاعات نظرتان چگونه است.