ادبیات به زبان پرتغالی در a جورج آمدو در طرف دیگر اقیانوس اطلس واقع شده است ، بهترین ماکت نسلی ساراماگو o گرگ آنتونسبه از پرتغال دو هیولایی که در بالا ذکر شد تا برزیل معشوق که وظیفه حمل باتوم روایی کشور آمازون را در اواسط قرن بیستم بر عهده داشت.
چون وقتی بعد از چهل سالگی ، خورخه آمادو در ادبیات رمانتیک یا مقاله نویسی خود را به ادبیات واگذار کرد ، او در حال سفر خوب زندگی خود بود. با زمینه ای حیاتی که از آن می توان بینش جهان را که همه روایت است ارائه کرد.
و او تقریباً کوچک ، نمادین و حدیثی را به عنوان یک نقطه شروع ضروری برای انتخاب هر خواننده انتخاب می کرد. آمادو از این کاهش به حداقل نماینده روزمره ، مشغول ساختن نقشه های خود به سوی نقطه والای بشریت بود که شور ، زندگی و مرگ است. تقریباً همیشه از ایالت باهیا برزیل به جهان.
البته، هیچ چیز بهتر از سناریوهایی نیست که در آن فقر خانه خود را به بازاندیشی در مورد وجود وابسته‌تر به زمین، به آنچه که وجود دارد، برای بقای بدون زواید، ابهام یا دارایی‌های زائد تبدیل می‌کند. اکشن در خورخه آمادو زندگی، ماجراجویی شدید، اشتیاق و عدم اطمینان به عنوان تنش روایی است. ادغام بین کار و زندگی در موارد کمی رخ می دهد.
3 رمان برتر توصیه شده توسط خورخه آمادو
کاپیتان های عرصه
گفته می شود که در مورد زندگی روی طناب ، زنده ماندن به عنوان تنها هدف صحبت می شود ، هیچ چیز بهتر از آن نیست که در جوانی به همان اندازه گستاخ و جسورانه تسلیم دستی باشید که می داند چگونه با تارها رفتار کند.
باندهای معمول جوانان، بسته به اینکه در کدام کشورها و محله ها، بستر مناسبی برای پرورش قاتلانی با روح های جوانی هستند که به دنبال نابودی به عنوان تنها دین ممکن هستند، زیرا امید حتی قبل از ترک کودکی از افق ناپدید شده است. رمانی در سالوادور د باهیا، "Capitanes de la Arena" حول گروهی از تبهکاران جوان می چرخد که با پناه بردن به منطقه فراموش شده بندر، شهر را ویران می کنند.
توصیف خورخه آمادو از این کودکان به جنایت کشیده شده و از بدترین جنبه های مبارزه برای زندگی آگاه است ، یکی از بزرگترین دستاوردهای نویسنده محبوب برزیلی است. پیکره و لطافت ، جستجوی بقا و احساس همبستگی از ویژگیهای بارز این رمان است که غزل و خام در آن آمیخته است.
گابریلا ، میخک و دارچین
بله ، وجود داشته و خواهد داشت. منظور من زنان کشنده است (همانطور که مردان کشنده نیز وجود خواهند داشت). س isال این است که از منابع استفاده کنید ، بدانید چگونه می توانید جادوی جاذبه و زیبایی را با هوش سیبیلین جبران کنید تا از سایه بدبختی بیرون بیایید. آن زمان است که یک زن کشنده همه چیز را توجیه می کند ، حتی ماکیاولیستی ترین ایده ها برای دستیابی به عدالت اجتماعی.
هنگامی که گابریلا ، یک زن مولاتوی بی سواد زیبا ، به ایلهئوس ، شهری در ایالت باهیا در برزیل می رسد ، از روستا و بدبختی فرار می کند ، خوشه ای سرگرم کننده از شور و شوق های انسانی در محیطی متنوع و مملو از طعم ، رنگ و بو بوجود می آید. گابریلا ، عاشق او -نسیب زیبا و عملگرا -، خواهران رییس منحصر به فرد و پروفسور خوزه که همیشه عاشق هستند ، شخصیت های اصلی این رمان فراموش نشدنی نویسنده برزیلی خورخه آمادو هستند که غرق در نشاط و جنسیت شدیدی هستند. به فرهنگ و آداب و رسوم خلیج بومی خود ، جشن وجود و طنز است.
دوگنا فلور و دو شوهرش
به همان اندازه که اینها کلیشه هستند، نمی توان انکار کرد که تکانشی ترین احساسات، میراث مکان هایی مانند برزیل، کوبا یا بسیاری از کشورهای دیگر در دریای کارائیب، آمریکای مرکزی یا آمریکای جنوبی است. و این اشتیاق می تواند در ادبیات نیز شکل بگیرد، همانطور که خورخه آمادو در این کتاب نشان داد.
آمادو فقط به عنوان راوی نفیس که بود، همه چیز را با ویژگی لاتینی مناسب، با تخیلی پر از مقدسین و بدن های برهنه، با دلیلی که همیشه با جسمان همخوانی دارد، پوشش می دهد تا بتواند تناسب داشته باشد رزق و روزی در این بخشها، جایی که عشق و علاقه در تنش مطلق، تا آنجا که می توانند با هم وجود دارند.
ناگهان در سی سالگی بیوه شد ، داونا فلور ، همیشه بین اراده و غریزه ، با تئودورو ، داروساز متدین و معتدل اهل بایه ازدواج می کند ، که قصد دارد زندگی خود را تثبیت کند. اما در کمال تعجب ، او به زودی بار دیگر مورد نیاز شوهر اولش ، وادینیو اصلاح ناپذیر ، جمجمه ای نفسانی ، تنبل و مهمانی حیواناتی قرار می گیرد که با توانایی های عاشقانه دست نخورده خود از آنجا باز خواهد گشت و آماده است تا رابطه زوج نمونه را به آزمون.. رمانی فراموش نشدنی که تمام طعم ، طنز و جذابیت زندگی باهایی را به تصویر می کشد.
